Neferirkare

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Neferirkare
Neferirkare Kakai, Nefercheres
Neferirkare se piramide by Aboesir.
Neferirkare se piramide by Aboesir.
Farao van die 5de Dinastie
Periode  Omstreeks 24752455 v.C.
Voorganger  Sahoere
Opvolger  Neferefre/
 Sjepseskare ?
Vader  Sahoere of Oeserkaf
Oorlede  2455 v.C.
Monumente  Piramide by Aboesir
Neferirkare in Egiptiese hiërogliewe
Serech of Horusnaam
G5
wsrxaw
Nebty-naam
G16
wsrxaw
Goue Horus-naam
G8
abA Z3
nbw
Praenomen of troonnaam
M23
t
L2
t
ranfrir
kA
Nomen of geboortenaam
G39N5
 
kAkAi
Portaal  Portaalicoon   Antieke Egipte

Neferirkare of Neferirkare Kakai was die derde Egiptiese farao van die 5de Dinastie in ’n tydperk bekend as die Ou Ryk. Sy praenomen, Neferirkare, beteken "Mooi is die siel van Ra".[1]

Familie[wysig | wysig bron]

Dit is nie bekend wie Neferirkare se ouers was nie. Sommige Egiptoloë dink hy was die seun van Sahoere. Op muurtonele in die Piramide van Sahoere is daar egter aanduidings dat hy dalk die broer van Sahoere en dus die seun van Oeserkaf was.[2] Een teorie is dat die jong Neferirkare dalk bekend was as prins Ranefer en dat hy ’n broer (of broerskind) gehad het met die naam Netjerirenre, wat hom dalk as Sjepseskare opgevolg het.[2]

Neferirkare was met koningin Chentkaoes II getroud en het twee seuns gehad wat albei farao geword het: Ranefer (onder die naam Neferefre) en Nioeserre.[3]

Bewind[wysig | wysig bron]

Stukke van ’n rituele vaas met Neferirkare se cartouche (Egiptiese Museum, Berlyn).

Min is bekend oor sy bewind. Volgens Manetho het hy 20 jaar lank regeer, maar die Tsjeggiese Egiptoloog Miroslav Verner glo dit was korter na aanleiding van sy onvoltooide piramidekompleks by Aboesir.

’n Verordening wat personeel van ’n tempel kwytskeld van verpligte arbeid, wys dat belasting as ’n algemene reël op almal van toepassing was. ’n Belangrike kis met administratiewe papirusse uit die Ou Ryk, die Aboesir-papirusse, is tussen 1893 en 1907 in Neferirkare se dodetempel ontdek. Dit dateer hoofsaaklik uit die bewind van Djedkare Isesi en Oenas. Een van die dokumente is ’n brief van Djedkare aan die tempelpriesters wat Neferirkare se dodetempel uitgerus het.

Daar is verskeie antieke verslae wat hom as ’n sagte en goedhartige heerser uitbeeld, soos blyk uit die volgende voorbeeld: Toe Rawer, ’n bejaarde edelman en hofamptenaar, die koning se ampstaf per ongeluk aanraak tydens ’n godsdienstige seremonie (’n gevaarlike situasie wat tot die amptenaar se verbanning of teregstelling kon gelei het omdat die farao in die Ou Ryk as ’n lewende god beskou is), het Neferirkare Rawer dadelik verskoon en gevra dat hy geen leed aangedoen word nie.[4]

Bouprojekte[wysig | wysig bron]

Dodekompleks[wysig | wysig bron]

Uit die grootte van die dodekompleks by Aboesir kan afgelei word hy was ’n belangrike koning, maar min is oor hom bekend. Die Piramide van Neferirkare is oorspronklik beplan as ’n kunstruksie van 52 m hoog met ses trappe, maar dit is later vergroot en was eindelik 72 m hoog. Die kompleks is egter nie voltooi nie.

Sontempel[wysig | wysig bron]

Dit is uit antieke bronne bekend dat Neferirkare ’n tempel vir die songod Ra gebou het wat nog nie deur argeoloë geïdentifiseer is nie.[5] Dit is genoem Setibre, wat "Plek van die Hart van Ra" beteken,[5] en was volgens bronne uit dié tyd die grootste een wat tydens die 5de Dinastie gebou is.[6] Dit is moontlik dat die tempel net van modderstene gebou is, met die plan om dit met stene oor te bou – dié bouwerk het egter nog nie begin toe Neferirkare dood is nie. As dit waar is, sou dit vinnig verval het en dit is dalk hoekom dit so moeilik vir argeoloë is om te vind.[7]

Van al die sontempels wat tydens die 5de Dinastie gebou is, word die Setibre die meeste in antieke bronne genoem. Besonderhede van sy uitleg is dus bekend: Dit het ’n groot sentrale obelisk gehad, asook ’n altaar, stoorkamers en ’n "saal van die Sed-fees". Van die ander feeste wat volgens rekords daar gehou is, is die "Nag van Ra".[8][9] Dit was ’n fees wat Ra se reis deur nag gedenk het, en dit hou verband met die idees van vernuwing en hergeboorte, wat belangrike vierings in die sontempels van Antieke Egipte was.[8]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Peter Clayton, Chronicle of the Pharaohs, Thames & Hudson Ltd, 1994. p.61
  2. 2,0 2,1 "New Archaeological Discoveries in the Abusir Pyramid Field – deur Miroslav Verner: Sahure's Causeway (2007)". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 Julie 2011. Besoek op 26 Julie 2014.
  3. Aidan Dodson & Dyan Hilton, The Complete Royal Families of Ancient Egypt, Thames & Hudson (2004)
  4. Erik Hornung, "The Pharaoh" in Sergio Donadoni's The Egyptians, University of Chicago Press, 1997, p.288
  5. 5,0 5,1 Altenmüller 2001, p. 598.
  6. Verner 2001b, p. 589.
  7. Verner 2005, pp. 43–44.
  8. 8,0 8,1 Janák, Vymazalová & Coppens 2010, p. 438.
  9. Posener-Kriéger 1976, pp. 116–118.

Ekstra bronne[wysig | wysig bron]

  • Verner, Miroslav (2001b). "Old Kingdom: An Overview". In Redford, Donald B. (red.). The Oxford Encyclopedia of Ancient Egypt, Volume 2. Oxford: Oxford University Press. pp. 585–591. ISBN 978-0-19-510234-5. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Verner, Miroslav (2005). "Die Sonnenheiligtümer der 5. Dynastie". Sokar (in German). 10: 43–44. {{cite journal}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)AS1-onderhoud: onerkende taal (link)
  • Altenmüller, Hartwig (2001). "Old Kingdom: Fifth Dynasty". In Redford, Donald B. (red.). The Oxford Encyclopedia of Ancient Egypt, Volume 2. Oxford: Oxford University Press. pp. 597–601. ISBN 978-0-19-510234-5. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Janák, Jiří; Vymazalová, Hana; Coppens, Filip (2010). "The Fifth Dynasty 'sun temples' in a broader context". In Bárta, Miroslav; Coppens, Filip; Krejčí, Jaromír (reds.). Abusir and Saqqara in the Year 2010. Prague: Charles University, Faculty of Arts. pp. 430–442. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Posener-Kriéger, Paule (1976). Les archives du temple funéraire de Neferirkare-Kakai (Les papyrus d'Abousir). Tomes I & II (complete set). Traduction et commentaire. Bibliothèque d'études (in French). Vol. 65. Cairo: Institut français d'archéologie orientale. OCLC 4515577. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)AS1-onderhoud: onerkende taal (link)

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]