Nigel Farage

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Nigel Farage
Nigel Farage

Leier van die Verenigde Koninkryk se Onafhanklikheidsparty (UKIP)
Ampstermyn
5 November 2010 – 16 September 2016
Vise Paul Nuttall
Voorafgegaan deur Jeffrey Titford
Opgevolg deur Diane James
Ampstermyn
12 September 2006 – 27 November 2009
Vise David Campbell Bannerman
Voorafgegaan deur Roger Knapman
Opgevolg deur Malcolm Pearson

Lid van die Europese Parlement vir Suidoos-Engeland
Ampsbekleër
Termynaanvang
10 Junie 1999

Persoonlike besonderhede
Gebore 3 April 1964 (1964-04-03) (59 jaar oud)
Kent, Engeland, Verenigde Koninkryk
Politieke party Konserwatiewe Party (tot 1993)[1]
UKIP (1993-2018)
onafhanklik (sedert 2018)
Eggenoot/-note Gráinne Hayes (1988–1997, geskei)
Kirsten Mehr (sedert 1999)
Kind(ers) Vier
Alma mater Dulwich-kollege
Religie Kerk van Engeland

Nigel Paul Farage [ˈfærɑːʒ] is 'n Britse politikus en voormalige leier van die Verenigde Koninkryk se Onafhanklikheidsparty (UK Independence Party, UKIP), 'n pos wat hy twee keer tussen September 2006 en November 2009 en nog eens tussen November 2010 en September 2016 beklee het. Hy is 'n lid van die Europese Parlement as afgevaardigde vir die kiesafdeling Suidoos-Engeland, asook die mede-voorsitter van die Euroskeptiese Europe of Freedom and Democracy-groep.

Farage het die Konserwatiewe Party in 1992 ná die ondertekening van die Maastricht-verdrag verlaat om 'n stigtingslid van die UKIP te word. Hy was onsuksesvol in die Europese en Britse verkiesings sedert 1994, maar het uiteindelik in die verkiesings vir die Europese Parlement in 1999 'n setel as afgevaardigde vir Suidoos-Engeland gewen nadat 'n stelsel van streeksgebonde kandidatelyste ingevoer is. Farage is in 2004 en 2009 herverkies.

In September 2006 is Farage as leier van die UKIP aangewys en het dié party se verkiesingsveldtog vir die Europese Parlementsverkiesing in 2009 gevoer. Die UKIP het betreklik goed in die verkiesing gevaar en die tweede sterkste party geword met twee miljoen van die uitgebragte stemme, nog voor die Arbeidersparty (Labour) en die Liberale Demokrate. In November 2009 het Farage as UKIP-partyleier bedank om in die Britse algemene verkiesing van 2010 teen die destydse speaker van die Britse Laerhuis, John Bercow, in die Buckingham-kiesafdeling te staan. Farage was onsuksesvol in dié poging en kon slegs die derde hoogste persentasie van die uitgebragte stemme op hom verenig. Kort nadat verkiesingslokale op 6 Mei 2010 geopen het, is Farage in 'n vliegtuigongeluk in Nottinghamshire beseer.

In November 2010 is Farage weer as leier van die UKIP aangewys nadat die vorige voorsitter, Lord Pearson of Rannoch, bedank het. Farage het veral bekendheid met sy vurige en soms ook omstrede toesprake in die Europese Parlement verwerf. Op 4 Julie 2016 het hy bekend gemaak dat hy as UKIP-partyleier bedank.[2]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. (en) Hunt, Alex (21 November 2014). "UKIP: The story of the UK Independence Party's rise". BBC News.
  2. Independent, 4 Julie 2016: Nigel Farage resigns as Ukip leader

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]