Peppermint Frappé

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Peppermint Frappé is 'n 1967 Spaanse sielkundige riller geregisseer deur Carlos Saura, met Geraldine Chaplin, José Luis López Vázquez en Alfredo Mayo in die hoofrolle. Die draaiboek is geskryf deur Saura, Rafael Azcona en Angelino Fons, gebaseer op 'n storie deur Carlos Saura.

Die storie sentreer rondom 'n man wat obsessief raak met die vrou van 'n ou vriend en glo dat sy 'n geheimsinnige tromspeler is op wie hy eenkeer by 'n fees verlief geraak het. Hy agtervolg haar net om verskeie kere afgewys te word.

Die film was Geraldine Chaplin se debuut in Spaanse rolprente, haar derde rol in Europese rolprente en die begin van haar lang en vrugbare vennootskap met Saura wat vir 'n dekade sou duur tot Ma Word Honderd Jaar Oud (1979).

Storielyn[wysig | wysig bron]

'n Paar hande sny beelde uit 'n modetydskrif noukeurig vir 'n persoonlike plakboek. Die hande is die van 'n beskeie en konserwatiewe geneesheer genaamd Julián. Hy bestuur 'n radiologiekliniek vanuit sy persoonlike woning, bygestaan ​​deur 'n skaam, saggeaarde verpleegster genaamd Ana.

Een middag word Julián genooi na die huis van die ma van sy vriend Pablo, waar 'n reünie van die twee kinderjare vriende gereël is. Pablo is 'n charismatiese en gesofistikeerde avonturier wat onlangs van Afrika af teruggekeer het met die onverwagte nuus dat hy met 'n pragtige en sorgvrye jong vrou met die naam Elena getrou het. Pablo gee vir Julián 'n drankie, sy gunsteling skemerkelkie, peperment frappe, terwyl die groep op die ingang van Elena wag, wat bo aantrek. Die gesig van die boeiende Elena verstom Julián sigbaar, aangesien Elena hom herinner aan 'n geheimsinnige vrou wat hy gesien het tromme slaan tydens die beroemde Heilige Week-ritueel in die dorpie Calanda. Sy hou vol dat sy hom nog nooit vantevore gesien het nie, en ook nog nooit in Calanda was nie. Ten spyte van haar teregwysings, vind Julián hom dadelik aangetrokke tot Elena se kosmopolitiese houding.

Gedurende die dae na hul eerste ontmoeting, raak Julián al hoe meer verlief op Pablo se bruid en vind voorwendsel om tyd saam met haar deur te bring. Terwyl Pablo besig is, neem Julián vir Elena op besienswaardighede na Cuenca. Ten spyte van haar onverskilligheid teenoor sy aandag, verminder Julián se obsessie met Elena nie. Gefrustreerd deur sy onvermoë om Elena se liefde te wen, vestig Julián sy aandag op sy laboratoriumassistent, Ana, wat in die geheim op Julián verlief was. ’n Seksuele verhouding tussen die twee ontstaan. Julián manipuleer Ana en dwing haar om haarself aan te trek en te versorg soos Elena doen.

Terwyl hy by Ana betrokke is, gaan Julián voort om die ontwykende Elena te agtervolg, maar sy weerstaan ​​sy aangetrokkenheid met openlike bespotting. Julián nooi Pablo en Elena na sy huisie op die platteland om die naweek deur te bring. Hy neem hulle op 'n toer van die terrein van die verlate spa waar hy en Pablo as kinders gespeel het.

Na 'n praktiese poets deur Pablo en Elena, wat daarop gemik is om Julián te verneder, begin Julián 'n uitgebreide wraak teen die egpaar beplan. Terwyl hy Elena se nuuskierigheid oor sy verhouding met Ana waarneem, nooi Julián Elena en Pablo om by hom en Ana in sy plattelandse huis aan te sluit.

Voordat Pablo en Elena aankom, plaas Julián wat lyk soos gif in 'n karaf wat peperment frappe bevat. Wanneer Pablo en Elena aankom, vertel Julián vir hulle dat Ana 'n bietjie laat sal wees en bied hulle die drankie aan. Ná ’n paar slukkies begin die egpaar weer Julián belaglik maak. Wanneer hulle aan die gif beswyk, dra Julián hul liggame na hul motor wat hy van 'n krans af laat rol, wat die voorkoms gee dat die egpaar in 'n motorongeluk dood is. Terugkeer na sy plattelandse huis, vind Julián Ana nou geklee as die vrou van Calanda. Die film eindig as die twee omhels.

Inligting[wysig | wysig bron]

  • Oorspronklike titel: Peppermint Frappé
  • Adres: Carlos Saura
  • Produksie: Elías Querejeta
  • Teks: Rafael Azcona, Angelino Fons en Carlos Saura, gebaseer op 'n storie deur Carlos Saura
  • Musiek = Teddy Bautista en Luis de Pablo
  • Fotografie: Luis Cuadrado
  • Redigering: Pablo González del Amo

Rolverdeling[wysig | wysig bron]

Ontvangs[wysig | wysig bron]

Die film was Saura se eerste beduidende kommersiële sukses. Peppermint Frappé het die Silwer Beer vir Beste Regisseur - toekenning by die 18de Berlynse Internasionale Filmfees gewen. Dit is gelys om aan die 1968 Cannes-rolprentfees deel te neem, wat gekanselleer is weens die gebeure van Mei 1968 in Frankryk.

Ontleding[wysig | wysig bron]

As 'n direkte eerbetoon aan Vertigo, gebruik Peppermint Frappé, Julián se obsessie met die Hitchcock-blonde vrou om Spanje se onderdrukte fassinasie met die "vreemde" Weste sowel as onderdrukte begeertes onder die nasionalistiese en isolasionistiese regime van Francisco Franco te illustreer. Verder is die film 'n ondersoek na onderdrukking en obsessie tydens Franco se era in Spanje. Daarbenewens dien die karakter van Julián se verpleegster, ook vertolk deur Chaplin, as 'n interessante voorbeeld van hoe 'n passiewe vroulike karakter 'n meer selfgeldende chauvinis kan beheer deur sy begeertes te manipuleer. In Peppermint Frappé skep 'n enkele aktrise en 'n handvol motiewe 'n ketting van assosiasies waarvan die stilistiese sofistikasie die skynbare eenvoud van die film se liniêre plotlyn weerlê. Saura het bedoel dat die film 'n eerbetoon moet wees aan sy mentor, regisseur Luis Buñuel, wat van Calanda was.

Kritiek[wysig | wysig bron]

Die rolprent is goed ontvang toe dit vrygestel is, en vandag het dit meer lof gekry en homself gevestig as een van Saura en Chaplin se beste werke en 'n klassieke meesterstuk van Spaanse film.

Op die Brasiliaanse resensiewebwerf Plano Crítico het resensent Luiz Santiago die film 'n telling van 4,5/5 gegee met die benaming van "uitstekend" en veral Saura se regie en die vertonings van Geraldine Chaplin en José Luis López Vázquez geprys. In die ontleding sê hy: "Die beste van die twee huldeblyke wat Carlos Saura aan Luis Buñuel gemaak het, Peppermint Frappé (1967) is 'n meesterstuk van Spaanse film, en was die beginpunt vir die filmmaker se erkenning buite sy land. [... ] Die toekoms is egter onseker; sodra die fantasie verwesenlik is, koel die intensiteit daarvan af. Hierdie onsekerheid wat so latent uitgedruk word, is nog 'n punt wat ons toelaat om hierdie film as 'n meesterstuk te kwalifiseer, nie net as gevolg van die manier waarop dit onthul en aan die kaak stel nie. hierdie kwessies, maar deur die gebruik wat dit maak van al die onmiddellike verhoudings, van wat in die lewe van enige gewone burger is, vatbaar, soos die karakters in die film, vir dieselfde passies en begeertes".

Toekennings[wysig | wysig bron]

23ste uitgawe van die Medals of the Circle of Cinematographic Writers

Kategorie Kandidate Resultaat
beste rolprent Sjabloon:Sel
Beste akteur José Luis López Vázquez Sjabloon:Sel
Beste fotografie Luis Cuadrado Sjabloon:Sel |- Beste draaiboek Rafael Azcona
Angelino Fons
Carlos Saura		 Sjabloon:Sel

Saint George-Toekennings.

Kategorie Kandidate Resultaat

Berlynse Internasionale Filmfees-toekenning – Silwer Beer 1968 as beste regisseur.

DVD vrystelling[wysig | wysig bron]

Peppermint Frappé is beskikbaar in Streek 2 DVD in Spaans sonder Engelse onderskrifte. Daar is geen Streek 1 DVD beskikbaar nie.

Bronnelys[wysig | wysig bron]

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]

Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Peppermint_Frappé&oldid=2653092"