Radikaal (chemie)

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Die hidroksielradikaal, Lewisstruktuur wat getoon word, bevat een ongepaarde elektron

'n Radikaal is 'n chemiese spesie wat ongepaarde elektrone besit.

Anorganiese radikale[wysig | wysig bron]

Hierdie woord word veral in die organiese chemie gebruik en hoewel byvoorbeeld 'n neodimium-ioon soos Nd3+ ook drie ongepaarde elektrone het word dit selde 'n radikaal genoem. Ander anorganiese radikale is die molekule NO, NO2 en O2. Die laaste is selfs 'n diradikaal met twee ongepaarde elektrone. Hierdie spesies word soms wel radikale genoem.

Organiese radikale[wysig | wysig bron]

'n Goeie voorbeeld van die vorming van 'n organiese radikaal is die reaksie van die gasse metaan en chloor in teenwoordigheid van sonlig.

Die binding in 'n chloormolekuul word eers deur absorpsie van 'n foton verbreek, 'n proses wat fotolise genoem word.

Die gevormde chlooratome het 'n [Ne]3s23p5-konfigurasie met een ongepaarde elektron. Hulle is dus (anorganiese) radikale. Radikale is dikwels taamlik reaktief en in hierdie mengsel kan hulle 'n waterstofatoom van 'n metaan molekuul vat. Dit het die vorming van 'n (organiese) metielradikaal tot gevolg.

Die gevormde metielradikaal is uiters reaktief. Hierdie is 'n algemene kenmerk van organiese radikale.

Rekombinasie[wysig | wysig bron]

Organiese radikale het dikwels 'n kort lewensduur. Daar is gewoonlik volop rekombinasiereaksies, soos dié wat chlorometaan en etaan vorm.

In reaksies wat volgens 'n radikaalmeganisme verloop word daarom dikwels 'n mengsel van produkte gevorm.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]