Foton

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Foton
Die foton op die Standaardmodel.
Die foton op die Standaardmodel.
Samestelling Elementêre deeltjie
Statistiek Bosonies
Groep Ykboson
Wisselwerking Elektromagneties, swak, swaartekrag
Simbool γ
Geteoretiseer Albert Einstein
Massa 0
< 1×10−18 eV/c2 [1]
Elektriese lading 0
< 1×10−35 e[1]
Spin 1

’n Foton (simbool: γ) is ’n elementêre deeltjie, die kwantum van lig en alle ander vorme van elektromagnetiese straling, en die kragdraer vir die elektromagnetiese krag. Die invloed van hierdie krag kan maklik gesien word op mikro- sowel as makroskopiese vlak, want die foton het geen rusmassa nie; dit laat dus interaksies op lang afstande toe. Soos alle elementêre deeltjies word fotone tans die beste verduidelik aan die hand van kwantummeganika en toon hulle golf-deeltjie-tweeledigheid, met ander woorde hulle het eienskappe van beide golwe en deeltjies.

Die moderne konsep van die foton is mettertyd deur Albert Einstein ontwikkel om eksperimentele waarnemings te verduidelik wat nie ingepas het by die klassieke golfmodel van lig nie. Die fotonmodel het veral die frekwensieafhanklikheid van lig se energie verklaar, asook die vermoë van materie en elektromagnetiese straling om in termiese ewewig te wees.

In die Standaardmodel van deeltjiefisika word fotone beskryf as ’n noodsaaklike gevolg van fisiese wette wat ’n sekere simmetrie by elke punt in ruimtetyd het. Die wesentlike eienskappe van fotone, soos lading, massa en spin, word bepaal deur die eienskappe van hierdie simmetrie.

Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. 1,0 1,1 Amsler, C. (Particle Data Group) (2008). "Review of Particle Physics: Gauge and Higgs bosons" (PDF). Physics Letters B. 667: 1. Bibcode:2008PhLB..667....1A. doi:10.1016/j.physletb.2008.07.018.