Raymond Berengarius III van Barcelona

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Raymond Berengarius III van Barcelona
Graaf van Barcelona
Standbeeld van Raymond Berengarius III deur Jose Limon in Barcelona
Dinastie Huis van Barcelona
Bewind 1086–1131
Gebore 11 November 1082
Rodez, Graafskap Rodez
Gesterf 23 Januarie/19 Julie 1131
Barcelona
Santa Maria de Ripoll
Voorganger Raymond Berengarius II
Raymond Berengarius IV
Gade María Rodríguez de Vivar
Almodis
Douce van Provence
Vader Raymond Berengarius II
Moeder Matilda van Apulië

Raymond Berengarius III van Barcelona (Frans: Raimond-Bérenger III de Barcelone, Katalaans: Ramon Berenguer III le Grand) (11 November 1082, Rodez - 19 Julie 1131 in Barcelona) was Graaf van Barcelona, Girona en Osona vanaf 1082 (die hele tyd tesame met Berengarius-Raymond II behalwe vanaf 1097), van Besalù in 1111, van Cerdagne in 1112 en van Provence tot met sy dood in 1131.

Kaart van die Katalaanse graafskappe by Raymond Berengarius III se dood in 1131

Raymond Berengarius III is in 1082 in Rodez gebore as die seun van Raymond Berengarius II van Barcelona. Hy het sy vader opgevolg om saam met sy oom Berengarius-Raymond te heers. Hy het alleenheerser geword in 1097, toe Berengarius-Raymond II in bannelingskap gedwing is.

Gedurende sy bewind is Katalaanse belange uitgebrei aan beide kante van die Pireneë. Deur huwelik of leenmanskap het hy byna al die Katalaanse graafskappe (behalwe Urgell en Peralada) by sy gebied geïnkorporeer. Hy het graafskappe Besalú (1111) en Cerdanya (1117) geërf en intussen met Dulcia, erfgenaam van Provence getrou (1112). Sy grondgebied het sover oos as Nice gestrek.

In bondgenootskap met die Graaf van Urgell, het Raymond Berengarius Barbastro en Balaguer verower.[1] In 1118 het hy Tarragona gebuit en herbou wat die metropolitaanse setel van die Kerk in Katalonië geword het (te vore was die Katalane afhanklik van die Aartsbiskop van Narbonne). Hy het ook betrekkinge met die Italiaanse maritieme republieke in Pisa en Genua in 1114 en 1115 bewerkstellig en het saam met hulle die Moorse seerowervestings by Majorka en Ibiza aangeval.[2] Talle Christen slawe is bevry en die gebied het aan hom skatpligtig geword. Raymond Berengarius het ook met Pisa se bystand Moslem afhanklikhede op die Iberiese Skiereiland soos Valencia, Lleida en Tortosa binnegeval.

Teen die einde van sy lewe het Raymond Berengarius 'n Tempelier geword.[3] Hy het sy vyf Katalaanse graafskappe aan sy oudste seun Raymond Berengarius IV nagelaat en Provence aan sy jonger seun Berengarius-Raymond.

Huwelike en kinders[wysig | wysig bron]

Sy eerste huwelik was met Maria Rodriguez van Bivar in Februarie 1099 met wie hy 'n dogter, Chimène van Barcelone wat met Roger de Foix getrou het, gehad het. Hy is weer getroud op 3 Februarie 1112 met Douce de Gévaudan, Gravin van Provence, en het Graaf van Provence geword onder die naam Raimond-Bérenger I. Hy het sewe kinders gehad:

  • Raymond Berengarius IV (1113 † 1162), Graaf van Barcelona
  • erengarius-Raymond (1114 † 1144), Graaf van Provence
  • Bérengère (1116 † 1149), getroud in 1128 met Alphonse VII, Koning van Kastilië een Léon (1105 † 1157)
  • Bernard (1117 † 1117)
  • Etiennette (1118 † na 1131), getroud in 1128 met Centulle III, Graaf van Bigorre, later in ongeveer 1130 met Raymond II Arnaud († 1167), Burggraaf van Dax
  • Mafalda, getroud met Jaspert († 1151), Burggraaf van Castelnau, later met Guillaume († 1166), seigneur van Castellvell
  • Almodis, getroud in 1148 met Pons de Cervera († 1155), Burggraaf van Bas

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. (en) Bernard F. Reilly, The Contest Christian and Muslim Spain:1031-1157, 177.
  2. (en) Bernard F. Reilly, The Contest Christian and Muslim Spain:1031-1157, (Blackwell Publishing, 1995), 176.
  3. (en) Helen Nicholson, A Brief History of the Knights Templar, (Constable & Robinson Ltd., 2010), 102.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]