Rodrigues
| Rodrigues | |
|---|---|
Kaart van Rodrigues | |
| Geografie
| |
| Ligging | 560 km oos van Mauritius, Indiese Oseaan |
| Koördinate | 19°43′S 63°25′O / 19.717°S 63.417°O |
| Argipel | Maskareense eilande |
| Totale eilande | 1 |
| Hoofeilande | Rodrigues |
| Oppervlakte | 109 vk km |
| Hoogste punt | Mont Limon 398 m |
| Administrasie | |
| |
| Hoofstad | Port Mathurin |
| Grootste stad | Port Mathurin (5 929)
|
| Demografie | |
| Bevolking | 41 669
|

Rodrigues (of Rodriguez) is een van die Maskareense eilande, wat Mauritius en Réunion insluit. Die eiland was vroeër die tiende Distrik van Mauritius; maar het op 10 Desember 2002 outonome status verkry, en word deur die Rodrigues-streekvergadering beheer.
Die eiland lê ongeveer 560 km (350 myl) oos van Mauritius, in die middel van die Indiese Oseaan. Dit het 'n oppervlak van 108 km². Rodrigues is van vulkaniese oorsprong en word deur 'n koraalrif omring, en 'n paar klein onbewoonde eilande lê net langs sy kus. Die hoofstad van die eiland is Port Mathurin.
In 2014 woon daar 41 669 mense op Rodrigues, volgens Statistieke Mauritius.[1] Sy inwoners is Mauritiaanse burgers en hul spreektaal is hoofsaaklik 'n plaaslike dialek van Morisyen, 'n Mauritiaanse kreools. Die meeste van die inwoners is van Afrika-afkoms. Die ekonomie is hoofsaaklik gebaseer op visvang, landbou, handwerk en 'n ontwikkelende toerismesektor.
Etimologie en geskiedenis
[wysig | wysig bron]
Rodrigues is in 1528 deur die Portugese seevaarder Diogo Rodrigues herontdek. Voor dit het baie kaarte dit as Diego Roiz aangedui. Dit is bekend dat Arabiere die Maskareense eilande reeds in die tiende eeu besoek het.
Die eiland is weer in Februarie 1507 opgespoor. As 'n deel van die vloot van Afonso de Albuquerque en Tristão da Cunha, het Diogo Fernandes Pereira se Cirne Réunion op 9 Februarie 1507 opgemerk nadat 'n sikloon hul van koers gedwing het. Die aanvanklike naam was Diogo Fernandes; Domingo Froiz is 'n paar jaar later as 'n naam gegee, en teen 1528 is dit weer herdoop na die Portugese seevaarder Dom Diogo Rodrigues en het sedertdien so gebly.
Weens die feit dat die eiland destyds ver van seevaartroetes af gelê het, het dit min besoeke ontvang. Vanaf 1601 het die Nederlanders die eiland meer gereeld begin besoek vir vars kosvoorraad. In 1691 het die Hugenote François Leguat en sewe metgeselle op die eiland geland, met die bedoeling om 'n boerderykolonie van Protestantse vlugtelinge te stig. Boerdery was nie suksesvol nie, maar daar was 'n oorvloed van skilpaaie, voëls, vis en ander seekos.
Gedurende die 18de eeu is verskeie pogings deur die Franse aangewend om die eiland te ontwikkel. Afrika-slawe (voorouers van die huidige bevolking) is na Rodrigues gebring om veeteelt en boerdery te ontwikkel. In 1735 is 'n permanente Franse nedersetting gestig, ondergeskik aan Île Bourbon (Réunion).[2]
In 1809, na 'n kort skermutseling met die Franse, het Britse troepe Rodrigues in besit geneem.[3] Na die Britse besetting is slawerny uiteindelik in 1834 afgeskaf. Teen 1843 het die bevolking tot 'n laagtepunt van 250 gedaal.
Natuurlewe
[wysig | wysig bron]Die Rodrigues-wewer (Foudia flavicans) is 'n endemiese voëlspesie wat in die vroeë 1970's op die rand van uitsterwing gekom het, maar ná streng bewaringsmaatreëls en herbebossing weer in redelike getalle voorkom. Die Rodrigues-sanger (Acrocephalus rodericanus) is 'n endemiese woudvoël wat in die 1960's as uitgestorwe beskou is, maar in die 1970's herontdek is. Hulle kon by uitheemse struike en plantasies aanpas, en hul getalle het sodanig herstel dat daar vandag weer etlike duisende is. Die Rodrigues-solitaire (Pezophaps solitaria) was 'n endemiese vluglose duifspesie, verwant aan die dodo, wat om en by die 1760's uitgesterf het. Die Rodrigues- vlieënde vos (Pteropus rodricensis) is 'n bedreigde vrugtevlermuis wat in die oorblywende tropiese bosse voorkom. Die koepelrug-reuseskilpad (Cylindraspis peltastes) en saalrug-reuseskilpad (Cylindraspis vosmaeri) was eens algemene endemiese spesies wat egter om en by 1820 uitgesterf het. In 2006 is Aldabra-reuseskilpaaie (Aldabrachelys gigantea) na die eiland ingevoer om hierdie uitgestorwe spesies ekologies te vervang. Rodrigues is ook bekend vir die omliggende koraalriwwe en waterlewe in die strandmere. Die Suidoostelike Marinebewaringsarea is in 2009 verklaar en beslaan 43 km² in die suidoostelike deel van die eiland. Dit bewaar marine-biodiversiteit benewens koraalriwwe en wortelboommoerasse.
Galery
[wysig | wysig bron]-
Port Mathurin soos vanaf "Mount Fanal" gesien.
-
Ile Aux Cocos
-
Anse aux Anglais
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ Ministry of Finance & Economic Development (1 Julie 2014). "Population and Vital Statistics Jan-June 2014" (PDF). Government of Mauritius: n/a. Besoek op 1 Julie 2014.
{{cite journal}}: Cite journal requires|journal=(hulp) - ↑ "Mauritius". www.worldstatesmen.org. Besoek op 8 Desember 2018.
- ↑ Joslin, Litherland en Simpkin. British Battles and Medals. p. 30. Published Spink, Londen. 1988.ISBN 0907605257
| Wikimedia Commons bevat media in verband met Rodrigues. |