Gaan na inhoud

Rotrude

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Rotrude 775 – 6 Junie 810 was 'n Karolingiese prinses.

Sy was die dogter van Karel die Grote en Hildegard van Savoie (758 – 783).[1]

Sy is veral bekend omdat in 781 keiserin Irene van Bisantium en haar pa ooreengekom het dat sy met Irene se seun sou trou. Sy was toe net 6 jaar oud. Die Griekse eunug Elissaeus is na Karel se hof gestuur om haar op haar toekomstige rol as keiserin voor te bereid. Hierdie toenadering tussen die twee groot ryke het nogtans probleme vir die pous beteken vanweë die Griekse ikonoklasme. Pous Adrianus I het egter in 784 en 785 geprobeer hieroor ooreenstemming te bereik.

In 787 ontmoet Karel Bisantynse gesante in Capua waar hy probeer sy gesag oor die hertogdom Benevento te versterk. Die pous waarsku dat die Bisantyne 'n inval voorbereid om Adelchis op die Beneventynse troon terug te sit. Die Griekse hof wil dat Rotrud na Konstantinopel gestuur word, maar Karel weier en die betrekkings word verbreek. Einhard beweer dat die rede is dat Karel te lief is vir sy dogter en haar nie wil afstaan nie, maar die volgende jaar vind 'n Bisantynse inval plaas, saam met aanvalle van die Beiere en die Avare.[2]

Rotrude het omtrent 794 met graaf Gauzelin van Neustrasië (~775-839) getrou en drie kinders gekry:[1]

  1. Lodewyk van Poitou (796 – 867)
  2. Graaf Gauzelin van Maine (~800 - ?)
  3. Rorican van Arengua (808 - ?)

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. 1,0 1,1 geneanet
  2. The New Cambridge Medieval History: Volume 2, C.700-c.900 Rosamond McKitterick, Cambridge University Press, David Abulafia, Martin Brett, Michael K. Jones, Simon Keynes, Edward Powell, Jonathan Shepard, Peter Linehan, Peter Spufford Cambridge University Press, 1995, ISBN 0-521-36292-X, ISBN 978-0-521-36292-4