Einhard

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Einhard in die Grandes Chroniques de France, Parys, Nasionale Biblioteek van Frankryk, lat. 2813, fol. 85v A, 14de eeu (1375–1380)

Einhard (volgens sy eie skryfwyse Einhart, soms ook Einhardt; in Romaanse tale kom spellings soos Eginhard, Eginardo en ander met nie-gepalatiseerde g voor; * omstreeks 770 in die Maingau-streek, † 14 Maart 840 in die klooster van Seligenstadt) was 'n Frankiese geleerde, kunsdeskundige en skrywer wat as een van die mees vooraanstaande persoonlikhede van die Karolingiese Renaissance beskou word. Sy belangrikste en bekendste werk is die Vita Karoli Magni, die biografie van Karel die Grote.

Einhard het sy leraar Alcuinus as hoof van Karel die Grote se hofskool opgevolg, was 'n raadgewer van Karel se seun en opvolger Lodewyk die Vrome en ab van die Sint Pieter- en Sint Bavo-kloosters te Gent, die Sint Servatius-klooster te Maastricht, die Saint Cloud-klooster naby Parys, Saint Wandrille in Normandië, Sint Johannes die Doper in Pavia, Sankt Peter in Fritzlar asook Steinbach naby Michelstadt in die Odenwald en Seligenstadt. Vanweë sy tegniese vernuf het hy in die hofskool die bynaam Bezaleël gekry - volgens die boumeester van die Joodse tabernakel (Eksodus 35, 30).