Ruimtependeltuig-program
NASA se Ruimtependeltuig-program (Engels: Space Shuttle program) het begin in 1960, en is die wêreld se eerste herbruikbare ruimtelanseerstelsel, en die eerste wat dit moontlik gemaak het om groot satelliete na en weer vanuit die aarde se laer wentelbaanruimte te neem.
Elke ruimtependeltuig is ontwerp vir 100 lanserings. Die oorspronklike doelwit van die program was om goedere na 'n ruimtestasie te vervoer. In realiteit was die ruimtependeltuig die Verenigde State se enigste bemande tuig en het NASA se bedrywighede totaal gedomineer sedert die middel 1970. Met die konstruksie van die Internasionale Ruimtestasie (Engels: International Space Station) is die ruimtependeltuig vir die eerste keer gebruik vir sy aanvanklike doel.
Met die laaste vlug van Atlantis op 21 Julie 2011 is NASA se ruimtependeltuie buite bedryf gestel. Die Verenigde State maak sedertdien gebruik van Russiese Sojoes-ruimtetuie om astronaute na die Internasionale Ruimtestasie te vervoer, terwyl die eerste vlugte van twee nuwe NASA-programme, die Commercial Crew Development en die Space Launch System, vir respektiewelik 2019 en 2020 beplan word.
Ruimtependeltuie[wysig | wysig bron]
- slegs vir toetse - nie vir ruimtevaart nie:
- Pathfinder (geen reeksnommer)
- slegs vir toetse, slegs vir gebruik vir sweef- en landingstoetse:
- Enterprise (OV-101)
- verlore in ongelukke:
- Challenger (OV-099, ex-STA-099 + MPTA-098)
- Columbia (OV-102)
- in gebruik:
Eksterne skakels[wysig | wysig bron]
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Ruimtependeltuig-program.
