Simon Vinkenoog

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Simon Vinkenoog (2008)

Simon Vinkenoog (18 Julie 1928, Amsterdam12 Julie 2009, Amsterdam) was 'n Nederlandse digter en skrywer. Hy was die redakteur van die bundel Atonaal , wat die Nederlandse Vyftigers-beweging begin het.

In 2004 is hy gekies as "Dichter des Vaderlands". Op 11 Julie 2009 is Vinkenoog in die hospitaal opgeneem nadat hy 'n beroerte gehad het. Hy het die volgende dag gesterf.[1][2]

Bibliografie[wysig | wysig bron]

  • 1950 - Wondkoorts - gedigte
  • 1951 - Atonaal - bundel (redakteur) [3]
  • 1954 - Zo lang te water, een alibi - roman
  • 1962 - Hoogseizoen - roman
  • 1965 - Liefde - roman
  • 1968 - How to Enjoy Reality - pamflet, ingesluit in International Times. Met Jean-Paul Vroom
  • 1976 - Mij best - roman
  • 1978 - Het huiswerk van de dichter - gedigte
  • 1979 - (1972-1978) Bestaan en begaan
  • 1980 - Jack Kerouac in Amsterdam
  • 1980 - Moeder Gras
  • 1981 - Poolshoogte
  • 1982 - Voeten in de aarde en bergen verzetten - gedigte
  • 1986 - Stadsnatuur, dagboeknotities
  • 1986 - Coito ergo Sum: samenspraak der eenwording
  • 1986 - O boze droom
  • 1987 - Leven en dood van Marcel Polak - biografie
  • 1987 - Heren zeventien, proeve van waarneming
  • 1988 - Op het eerste gehoor - gedigte
  • 1993 - Louter genieten - gedigte
  • 1996 - Het hoogste woord: De stem van Simon Vinkenoog
  • 1998 - Vreugdevuur - gedigte
  • 1998 - Herem 'n tijd - versamelde artikels
  • 2000 - De ware Adam - gedigte
  • 2001 - Me and my peepee (vertaling van gedigte deur Allen Ginsberg)

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. "Schrijver Simon Vinkenoog is stervende," De Redactie (11-07-2009). Opgespoor op 05-02-2014.
  2. "Simon Vinkenoog overleden" (in Nederlands). Parool. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 April 2019. Besoek op 21 Desember 2013.
  3. "Atonaal" (in Nederlands). Dbnl.org. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 April 2019. Besoek op 21 Desember 2013.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]