Sjogoen

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Minamoto no Yoritomo, die eerste sjogoen van die Kamakura sjogoenaat (1192-1199).

Sjogoen (将軍 shōgun?) is 'n militêre rang en historiese titel in Japan. Sjogoen is die Japannese woord vir "generaal". Dit bestaan uit twee kanji karakters: sjo, wat "kommandeur" of "aanvoerder" beteken, en "generaal", of "admiraal", en goen wat "leër" of "troepe" beteken. Die moderne rang is ekwivalent aan 'n Generalissimus, Hoofgeneraal of Opperbevelvoerder. As 'n titel, is dit die kort vorm van sei-i taishōgun (征夷大将軍:せいいたいしょうぐん?), die regerende individue op verskillende tye in die geskiedenis van Japan, wat tot 'n einde gekom het toe Tokugawa Yoshinobu die amp aan Keiser Meiji afgestaan het in 1867.[1]

Die kantoor van 'n Sjogoen staan bekend as 'n "sjogoenaat" of in Japannees bakufu (幕府:ばくふ?). laasgenoemde beteken letterlik "'n kantoor in die tent", en het oorsponklik "die huis van 'n generaal" beteken, wat 'n "private regering" voorstel.[2] Die tent is simbolies van die veldkommandeur maar het ook aangedui dat so 'n kantoor veronderstel was om tydelik van aard te wees.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. "Shogun". The World Book Encyclopedia. (1992). World Book. 432-433. ISBN 0-7166-0092-7. 
  2. Totman, Conrad (1966). "Political Succession in The Tokugawa Bakufu: Abe Masahiro's Rise to Power, 1843-1845". Harvard Journal of Asiatic Studies. 26: 102–124.