Slag van Blenheim

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Slag van Blenheim
Deel van Spaanse Opvolgingsoorlog

Die Hertog van Marlborough onderteken 'n berig, olieverf deur Robert Alexander Hillingford.
Datum 13 Augustus 1704
Ligging Naby Blenheim in Beiere, Duitsland
Resultaat Oorwinning vir Geallieerdes
Strydende partye
Engeland
Oostenryk
Republiek van die Sewe Verenigde Nederlande
Pruise
Denemarke
Hesse
Keurvorstedom Hannover
Frankryk
Beiere
Bevelvoerders
Hertog van Marlborough
Eugenius van Savoye
Camille d'Hostun
Maximiliaan II Emanuel
Ferdinand de Mersin
Sterkte
52 000 56 000
Ongevalle
4 542 dood
7 942 gewond
20 000 dood, verdink of gewond
14 190 gevangene geneem

Die Slag van Blenheim het op 13 Augustus 1704 tydens die Spaanse Opvolgingsoorlog naby Blenheim in Beiere plaasgevind. Geallieerde Magte onder beheer van John Churchill, die 1ste hertog van Marlborough behaal 'n oorwinning oor die magte van Frankryk en Beiere. Die Geallieerde Mag was 52 000 man sterk en die van Frankryk en Beiere 56 000 man sterk.

Agtergrond[wysig | wysig bron]

Wene is deur die Frans-Beierse magte bedreig. John Churchill was die Bevelvoerder van die Britse Weermag. Hy besluit om 'n Britse Mag deur Wes-Europa na Duitsland te marsjeer, 'n tog van ongeveer 480 km. Hy kry 'n mag van 16 000 Engelse soldate bymekaar by Bedburg langs die Maas. Hulle begin marsjeer op 19 Mei en langs die pad sluit troepe van Pruise, Lüneburg en Hesse by hom aan. Die soldate marsjeer 16 km per dag met 'n vol dag se rus na elke vyf dae. Daar was elke dag 'n groep soldate vooruit gestuur om kamp op te slaan en voorbereidings te maak. So het Churchill verseker dat sy troepe elke aand droë klere en skoen gehad het. Dit was 'n logistieke meesterstuk. Slegs 900 soldate het tydens die tog van 480 km tou opgegooi.

Churchill se tog het sy teenstanders verwar; Marshal Tallard het 45,000 Franse troepe by Strasbourg terug gehou omrede hy geglo het dat Elsas Churchill se teiken was. Ander Fanse bevelvoerders het geglo dat Hongarye of Manheim sy teiken was. Hulle bly in Frankryk om kommunikasie met Frankryk te verseker. Toe Churchill dus die Ryngebied verlaat en na die Donau vetrek was daar niemand in sy pad nie. Eugenius van Savoye sluit by Mundelsheim by hom aan. Tesame loods hulle 'n aanval op Frans-Beiersekamp op die Schullenberg hoogte naby Donauwörth. Dit was sy plan om die Donau hier te kruis; die geveg kos hom 10,000 man maar het tot gevolg dat daar geen opposisie in Beiere vir hom was nie.

Marshal Tallard besef nou dat Elsas nie Churchill se teiken was nie en hy steek die Rynrivier oor en marsjeer deur die Swartwoud om die Beierse mag by Augsburg te ontmoet. Intussen steek Churchill die Donau tesame met Eugenius van Savoye se mag oor en soek vir Tallard. Churchill het oor 56,000 soldate en 52 kanonne beskik en Tallard oor 60,000 soldate en 61 kanonne. Churchill wou so gou as moontlik met Tallard slaags raak voor hy versterkings kry.

Die Slag[wysig | wysig bron]

Die Slag het om 8:30 op 13 Augustus begin met 'n massiewe artillerie aanval deur die Franse waarop die Britse Mag geantwoord het met hulle ongeveer 90-kanonne. Die Frans-Beierse Magte het onafhanklik van mekaar geveg omrede Tallard nie tyd gehad het om aanvalsplan uit te werk nie. Tallard het met sy eie mag posisie ingeneem rondom Blenheim tot by die Donau met 'n gedeelte van sy mag in die middel onder beheer van Marsin en die Beierse mag was aan die linkerkant ontplooi onder beheer van Maximillian II Emmanuel.

Bron[wysig | wysig bron]