Son- en maanletters

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Sonletters (rooi) en maanletters (swart).

In Arabies en Maltees word die konsonante in twee groepe verdeel, naamlik die sonletters (Arabies: حروف شمسية, ḥurūf shamsiyyah) en maanletters (Arabies: حروف قمرية, ḥurūf qamariyyah). Dit word geskoei op die feit of hulle die letter lām (ﻝ, l)[1] van die voorafgaande Arabiese bepaalde lidwoord al- (الـ) assimileer of nie, wat 'n belangrike algemene reël in Arabiese grammatika is. Foneties word sonletters geassimileer en maanletters nie.

Dié name kom van die feit dat die woord vir "die son", al-shams, as ash-shams uitgespreek word omdat dit die lām assimileer, terwyl die woord vir "die maan", al-qamar, dit nie doen nie.

Reël[wysig | wysig bron]

Wanneer die "l" van die Arabiese bepaalde lidwoord al- deur die aanvanklike konsonant van die daaropvolgende selfstandige naamwoord geassimileer word, verander dit in 'n verdubbeling van die konsonant. 'n Voorbeeld is "die Nyl", wat an-Nīl uitgespreek word en nie al-Nīl nie.

Wanneer die Arabiese bepaalde lidwoord deur 'n maanletter gevolg word, vind geen assimilasie plaas nie.

Die son- en maanletters is soos volg:

Sonletters ت ث د ذ ر ز س ش ص ض ط ظ ل ن
t th d dh r z s sh l n
/t/ /θ/ /d/ /ð/ /r/ /z/ /s/ /ʃ/ /sˤ/ /dˤ/ /tˤ/ /ðˤ/ /l/ /n/
Maanletters ء ب ج ح خ ع غ ف ق ك م ه و ي
ʼ b j kh ʻ gh f q k m h w y
/ʔ/ /b/ /d͡ʒ/ /ħ/ /x/ /ʕ/ /ɣ/ /f/ /q/ /k/ /m/ /h/ /w/ /j/

Hamza (ء) word nie as 'n letter beskou nie.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Abboud, Peter F.; et al. (1983). Elementary Modern Standard Arabic 1. Cambridge UP. pp. 123–124. ISBN 0-521-27295-5.

Skakels[wysig | wysig bron]