Groot-Bulgaarse Ryk: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
k Wysigings deur 68.70.251.91 teruggerol na laaste weergawe deur JCIV |
k (GR) File renamed: File:Map of Old Great Bulgaria version german text.svg → File:Map of Old Great Bulgaria de.svg File renaming criterion #4: To harmonize the file names of a set of images (so that o... |
||
| Lyn 20: | Lyn 20: | ||
|image_flag = Monogram of Kubrat.svg |
|image_flag = Monogram of Kubrat.svg |
||
|image_coat = |
|image_coat = |
||
|image_map = Map of Old Great Bulgaria |
|image_map = Map of Old Great Bulgaria de.svg |
||
|image_map_caption = Die Groot-Bulgaarse Ryk tussen 626 en 650 n.C. |
|image_map_caption = Die Groot-Bulgaarse Ryk tussen 626 en 650 n.C. |
||
|national_motto = |
|national_motto = |
||
Wysiging soos op 12:57, 20 Julie 2015
| ||||
 | ||||
| Hoofstad | Phanagoria (632–665) | |||
| Taal/Tale | Bulgar | |||
| Regering | Monargie | |||
| Khan | ||||
| - 632–665 | Kubrat | |||
| - 665–668 | Batbayan | |||
| Historiese tydperk | Middeleeue | |||
| - Kubrat erfgename die troon | 632 | |||
| - Groot-Bulgaarse Ryk word verower deur die Khazars | 668 | |||
Die Groot-Bulgaarse Ryk (Bulgaars: Велика България), afgelei van die Griekse Η παλαια μεγαλη Βουλγαρια; megale Boulgaria) is deur die Proto-Bulgare, 'n Turkse volk[1], in Suid-Rusland en die Noord-Kaukasus gestig. In teenstelling met die latere groot Bulgaarse ryke (1ste, 2de en 3de Bulgaarse Ryk) het dit nie oor die Balkan-skiereiland gestrek nie, maar was noord van die Swartsee en die See van Azof geleë. Die naam van die ryk gaan terug na Bisantynse geleerdes. Sy hoofstad was die hawestad Phanagoria.
Die Wolga-Bulgare, wat tussen die 7de en 13de eeu eweneens gebiede in Rusland bewoon het, was 'n deel van die Proto-Bulgaarse volk wat ná die vernietiging van die Groot-Bulgaarse Ryk in hul stamgebied langs die Wolga-rivier gebly het.
Verwysings
- ↑ I. Dujcev: Bulgarien, artikel in: Lexikon des Mittelalters, Stuttgart/Weimar 2000; Harald Haarmann: Protobulgaren, in: Lexikon der untergegangenen Völker, München 2005, bl. 225