Ortopedie: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added

Inline

Wysiging soos op 17:53, 13 Januarie 2019

Ortopedie is 'n vertakking van die geneeskunde wat fokus op aandoenings en beserings van bene, gewrigte, spiere, tendons en ligamente. 'n Spesialis in ortopedie is 'n ortopeed.

Ortopediese chirurgie is die tak van chirurgie wat verband hou met toestande van die muskuloskeletale stelsel. Ortopediese chirurge gebruik beide chirurgiese en nie-chirurgiese metodes om muskuloskeletale trauma, ruggraatsiektes, sportbeserings, degeneratiewe siektes, infeksies, gewasse en aangebore afwykings te behandel.

Etimologie

Oorgekoop in Frans uit Grieks

Nicholas Andry het die woord in Frans as orthopédie afgelei van die antieke Griekse woorde ὀρθός orthos ( "korrek", "reguit") en παιδίον paidion ( "kind"), self gepubliseer in Orthopedics (vertaal as Orthopædia: Of die kuns van regstelling en voorkoming van deformiteite in kinders ^[1] ) in 1741. Die woord is geassimileer in Engels as ortofedika; Die ligatuur æ was algemeen in daardie era vir ae in Grieks- en Latynsgebaseerde woorde. Alhoewel, soos die naam aandui, is die dissipline aanvanklik ontwikkel met aandag aan kinders. Die korreksie van rugmurg- en beendeformiteite in alle lewensfases het uiteindelik die hoeksteen van die ortopediese praktyk geword.

Geskiedenis

Vroeë ortopedie

Baie ontwikkelings in ortopediese chirurgie het as gevolg van ervarings tydens oorlogstyd gelei. Op die slagvelde van die Middeleeue is die beseerdes behandel met verbande wat in perde se bloed geweek is, wat droog geword het om 'n stywe, maar onhigiëniese spalk te vorm.

Jean-André Venel het in 1780 die eerste ortopediese instituut gestig, wat die eerste hospitaal was wat toegewy was aan die behandeling van kinders se skeletale misvormings. Hy het die klubvoetskoen ontwikkel vir kinders wat met voetvervormings gebore is en verskeie metodes om kromming van die ruggraat te behandel.

Vooruitgang in chirurgiese tegniek gedurende die 18de eeu, soos John Hunter se navorsing oor tendongenesing en Percival Pott se werk op ruggraatvervorming, het die reeks nuwe metodes beskikbaar vir effektiewe behandeling gestaag toegeneem. Antonius Mathijsen , 'n Nederlandse militêre chirurg, die uitvinder van gegote gips in 1851. Tot en met die 1890's was ortopedie egter nog 'n studie beperk tot die regstelling van misvorming by kinders. Een van die eerste chirurgiese prosedures wat ontwikkel is, was perkutane tenotomie. Dit het betrekking op die sny van 'n pees, oorspronklik die Achilles-tendon, om te help om misvormings te behandel saam met spanning en oefeninge. In die laat 1800's en die eerste dekades van die 1900's was daar aansienlike kontroversie oor die vraag of ortopedie chirurgiese prosedures hoegenaamd moet insluit. ^[2]

Moderne ortopedie

Voorbeelde van mense wat die ontwikkeling van moderne ortopediese chirurgie bevorder het, is Hugh Owen Thomas, 'n chirurg van Wallis en sy neef, Robert Jones. ^[3] Thomas was op jong ouderdom geïnteresseerd in ortopedie en beenbepaling en het na die stigting van sy eie praktyk die veld uitgebrei na algemene behandeling van fraktuur en ander muskuloskeletale probleme. Hy het gepleit vir rus as die beste middel vir frakture en tuberkulose en het die sogenaamde 'Thomas Splint' geskep om 'n gebroke femur te stabiliseer en infeksie te voorkom. Hy is ook verantwoordelik vir talle ander mediese innovasies wat almal sy naam dra: 'Thomas se kraag' om tuberkulose van die servikale werwelkolom te behandel, 'Thomas's maneuver', 'n ortopediese ondersoek na die breuk van die heupgewrig, die Thomas-toets, misvorming deurdat die pasiënt plat in die bed lê, 'Thomas se moersleutel' vir die vermindering van frakture, sowel as 'n osteoklast om bene te breek en te herstel.

Opleiding

Hierdie beeld, wat in September 2006 geneem is, toon uitgebreide herstelwerk aan die regte acetabulum 6 jaar nadat dit uitgevoer is (2000). Verdere skade aan die gewrig is sigbaar weens die aanvang van artritis - 'n been- / gewrigsiekte.

Baie ortopediese chirurge verkies om verdere opleiding, of genootskappe te doen, na afloop van hul aanvanklike opleiding. Genootskapopleiding as 'n ortopediese subspesialis duur tipies een jaar (soms twee) en het soms 'n navorsingskomponent betrokke by die kliniese en operatiewe opleiding. Voorbeelde van ortopediese opleiding met spesialiteite is:

Hand- en bo-ekstremiteit
Skouer en elmboog
Totale gesamentlike heropbou (artroplastiek)
Pediatriese ortopedie
Voet- en enkelchirurgie
Ruggraatchirurgie
Muskuloskeletale onkologie
Chirurgiese sportgeneeskunde
Ortopediese trauma

In die praktyk

Radiografie om uiteindelike beenfrakture na 'n kniebesering te identifiseer.

Ortopediese inplantings om frakture tot die radius en ulna te herstel. Let op die sigbare breek in die ulna. (regter onderarm)

Verwysings

↑ Bois-Regard, Nicolas Andry de; Library, Classics of Medicine (2 November 1980). "Orthopædia, or, The art of correcting and preventing deformities in children". Classics of Medicine Library – via Google Books.
↑ Gundle KR. "Rearticulations of Orthopaedic Surgery: The Process of Specialty Boundary Formation and the Provision of Fracture Care in the United States", Lulu: 2014. ISBN 1312540451
↑ "From Bonesetters to Orthopaedic Surgeons: A History of the Specialty of Orthopaedics" (PDF). Besoek op 14 Desember 2013.

[1] Bois-Regard, Nicolas Andry de; Library, Classics of Medicine (2 November 1980). "Orthopædia, or, The art of correcting and preventing deformities in children". Classics of Medicine Library – via Google Books.

[2] Gundle KR. "Rearticulations of Orthopaedic Surgery: The Process of Specialty Boundary Formation and the Provision of Fracture Care in the United States", Lulu: 2014. ISBN 1312540451

[3] "From Bonesetters to Orthopaedic Surgeons: A History of the Specialty of Orthopaedics" (PDF). Besoek op 14 Desember 2013.

[1]

[2]

[3]

@@ Lyn 1: / Lyn 1: @@
+'''Ortopedie''' is 'n vertakking van die [[geneeskunde]] wat fokus op aandoenings en beserings van bene, gewrigte, spiere, tendons en ligamente. 'n Spesialis in ortopedie is 'n ortopeed.
-'''Ortopediese chirurgie''' of '''ortopedie''', is die tak van chirurgie wat verband hou met toestande van die muskuloskeletale stelsel.  Ortopediese chirurge gebruik beide chirurgiese en nie-chirurgiese metodes om muskuloskeletale trauma, ruggraatsiektes, sportbeserings, degeneratiewe siektes, [[Infeksie|infeksies]], [[Gewas|gewasse]] en aangebore afwykings te behandel .
+'''Ortopediese chirurgie''' is die tak van chirurgie wat verband hou met toestande van die muskuloskeletale stelsel.  Ortopediese chirurge gebruik beide chirurgiese en nie-chirurgiese metodes om muskuloskeletale trauma, ruggraatsiektes, sportbeserings, degeneratiewe siektes, [[infeksie]]s, [[gewas]]se en aangebore afwykings te behandel.
-== etimologie ==
+== Etimologie ==
-=== Gekoop in Frans uit Grieks ===
-Nicholas Andry het die woord in Frans as ''{{Lang|fr|orthopédie}}''  , Afgelei van die antieke Griekse woorde ὀρθός ''orthos'' ( "korrek", "reguit") en παιδίον ''paidion'' ( "kind"), selfs gepubliseer hy ''Orthopedics'' (vertaal as ''Orthopædia: Of die kuns van Regstelling en Voorkoming van deformiteite in kinders'' <ref>{{cite web|url=https://books.google.com/books/?id=qJ9sAAAAMAAJ|title=Orthopædia, or, The art of correcting and preventing deformities in children|first1=Nicolas Andry de|last1=Bois-Regard|first2=Classics of Medicine|last2=Library|date=2 November 1980|publisher=Classics of Medicine Library|via=Google Books}}</ref> ) in 1741.  Die woord is [[Assimilasie (taalkunde)|geassimileer]] in Engels as ''ortofedika'' ; Die ligatuur ''æ'' was algemeen in daardie era vir ''ae'' in Grieks- en Latynsgebaseerde woorde.  Alhoewel, soos die naam aandui, is die dissipline aanvanklik ontwikkel met aandag aan kinders. Die korreksie van rugmurg- en beendeformiteite in alle lewensfases het uiteindelik die hoeksteen van die ortopediese praktyk geword.
+=== Oorgekoop in Frans uit Grieks ===
-== geskiedenis ==
+Nicholas Andry het die woord in Frans as ''{{Lang|fr|orthopédie}}'' afgelei van die antieke Griekse woorde ὀρθός ''orthos'' ( "korrek", "reguit") en παιδίον ''paidion'' ( "kind"), self gepubliseer in ''Orthopedics'' (vertaal as ''Orthopædia: Of die kuns van regstelling en voorkoming van deformiteite in kinders'' <ref>{{cite web|url=https://books.google.com/books/?id=qJ9sAAAAMAAJ|title=Orthopædia, or, The art of correcting and preventing deformities in children|first1=Nicolas Andry de|last1=Bois-Regard|first2=Classics of Medicine|last2=Library|date=2 November 1980|publisher=Classics of Medicine Library|via=Google Books}}</ref> ) in 1741.  Die woord is [[Assimilasie (taalkunde)|geassimileer]] in Engels as ''ortofedika''; Die ligatuur ''æ'' was algemeen in daardie era vir ''ae'' in Grieks- en Latynsgebaseerde woorde.  Alhoewel, soos die naam aandui, is die dissipline aanvanklik ontwikkel met aandag aan kinders. Die korreksie van rugmurg- en beendeformiteite in alle lewensfases het uiteindelik die hoeksteen van die ortopediese praktyk geword.
+== Geskiedenis ==
 === Vroeë ortopedie ===
-Baie ontwikkelings in ortopediese chirurgie het as gevolg van ervarings tydens oorlogstyd gelei.  Op die slagvelde van die [[Middeleeue|Middeleeue is]] die beseerdes behandel met verbande wat in perde se [[bloed]] geweek is, wat droog geword het om 'n stywe, maar onhigiëniese spalk te vorm.
+Baie ontwikkelings in ortopediese chirurgie het as gevolg van ervarings tydens oorlogstyd gelei.  Op die slagvelde van die [[Middeleeue]] is die beseerdes behandel met verbande wat in perde se [[bloed]] geweek is, wat droog geword het om 'n stywe, maar onhigiëniese spalk te vorm.
 Jean-André Venel het in 1780 die eerste ortopediese instituut gestig, wat die eerste hospitaal was wat toegewy was aan die behandeling van kinders se skeletale misvormings.  Hy het die klubvoetskoen ontwikkel vir kinders wat met voetvervormings gebore is en verskeie metodes om kromming van die ruggraat te behandel.
@@ Lyn 16: / Lyn 18: @@
 === Moderne ortopedie ===
-Voorbeelde van mense wat die ontwikkeling van moderne ortopediese chirurgie gehelp het, was Hugh Owen Thomas , 'n chirurg van [[Wallis]] en sy neef, Robert Jones . <ref>{{Cite web|url=http://www.ast.org/pdf/Professionals/Ortho_CE_Package_Consolidated.pdf?|title=From Bonesetters to Orthopaedic Surgeons: A History of the Specialty of Orthopaedics|accessdate=2013-12-14}}</ref>  Thomas was op jong ouderdom geïnteresseerd in ortopedie en beenbepaling en het na die stigting van sy eie praktyk die veld uitgebrei na algemene behandeling van fraktuur en ander muskuloskeletale probleme.  Hy het gepleit vir rus as die beste middel vir [[Beenbreuk|frakture]] en [[tuberkulose]] en het die sogenaamde 'Thomas Splint' geskep om 'n gebroke femur te stabiliseer en infeksie te voorkom.  Hy is ook verantwoordelik vir talle ander mediese innovasies wat almal sy naam dra: 'Thomas se kraag' om tuberkulose van die servikale werwelkolom te behandel, 'Thomas's maneuver', 'n ortopediese ondersoek na die breuk van die heupgewrig, Thomas-toets , 'n metode om hip te detecteer. misvorming deurdat die pasiënt plat in die bed lê, 'Thomas se moersleutel' vir die vermindering van frakture, sowel as 'n osteoklast om bene te breek en te herstel.
+Voorbeelde van mense wat die ontwikkeling van moderne ortopediese chirurgie bevorder het, is Hugh Owen Thomas, 'n chirurg van [[Wallis]] en sy neef, Robert Jones. <ref>{{Cite web|url=http://www.ast.org/pdf/Professionals/Ortho_CE_Package_Consolidated.pdf?|title=From Bonesetters to Orthopaedic Surgeons: A History of the Specialty of Orthopaedics|accessdate=2013-12-14}}</ref>  Thomas was op jong ouderdom geïnteresseerd in ortopedie en beenbepaling en het na die stigting van sy eie praktyk die veld uitgebrei na algemene behandeling van fraktuur en ander muskuloskeletale probleme.  Hy het gepleit vir rus as die beste middel vir [[Beenbreuk|frakture]] en [[tuberkulose]] en het die sogenaamde 'Thomas Splint' geskep om 'n gebroke femur te stabiliseer en infeksie te voorkom.  Hy is ook verantwoordelik vir talle ander mediese innovasies wat almal sy naam dra: 'Thomas se kraag' om tuberkulose van die servikale werwelkolom te behandel, 'Thomas's maneuver', 'n ortopediese ondersoek na die breuk van die heupgewrig, die Thomas-toets, misvorming deurdat die pasiënt plat in die bed lê, 'Thomas se moersleutel' vir die vermindering van frakture, sowel as 'n osteoklast om bene te breek en te herstel.
-[[Lêer:Hip_replacement_Image_3684-PH.jpg|links|duimnael| X-straal van 'n [[heupvervanging]] . ]]
+[[Lêer:Hip_replacement_Image_3684-PH.jpg|links|duimnael| X-straal van 'n [[heupvervanging]].]]
-== opleiding ==
+== Opleiding ==
 [[Lêer:Repair-of-fracture-to-right-acetabulum.jpg|duimnael| Hierdie beeld, wat in September 2006 geneem is, toon uitgebreide herstelwerk aan die regte acetabulum 6 jaar nadat dit uitgevoer is (2000).  Verdere skade aan die gewrig is sigbaar weens die aanvang van artritis - 'n been- / gewrigsiekte. ]]
 Baie ortopediese chirurge verkies om verdere opleiding, of genootskappe te doen, na afloop van hul aanvanklike opleiding. Genootskapopleiding as 'n ortopediese subspesialis duur tipies een jaar (soms twee) en het soms 'n navorsingskomponent betrokke by die kliniese en operatiewe opleiding.  Voorbeelde van ortopediese opleiding met spesialiteite is:
@@ Lyn 38: / Lyn 40: @@
 [[Lêer:X_ray_internal_fixation_leg_fracture.jpg|duimnael| Anterior en laterale aansig x-strale van gebreekte linkerbeen met interne fiksasie na operasie ]]
-== verwysings ==
+== Verwysings ==
-{{reflist|35em}}
+{{Verwysings|2}}
+[[Kategorie:Gespesialiseerde geneeskunde]]