Witvlerkvleikuiken: Verskil tussen weergawes
k +domain = Eukaryota, replaced: {{taxobox → {{Taksoboks |
lewo wielki ka rem pokryty komin, przypierał do alchemicznego piecyka, na teraz zagasłego. Mnóstwo ziół schły porozwieszane i porozrzucane. Słabe światło okna jednego powiększało jeszcze dziwaczność tej izby, nie dając dojrzeć niczego dokładnie: głowa tylko, którą zwać będziem terafim, kościotrup w kącie, mumia w swych powijaczach w drugim, wyglądały z cieniów. Dwóch ludzi znajdowali się w pośrodku za stołem. Jeden maleńki, garbaty, łysy, z rudą brodą i okiem jednem zagasłem, zmrużonem, drugi |
||
Lyn 1: | Lyn 1: | ||
lewo wielki ka rem pokryty komin, przypierał do alchemicznego piecyka, na teraz zagasłego. Mnóstwo ziół schły porozwieszane i porozrzucane. |
|||
Słabe światło okna jednego powiększało jeszcze dziwaczność tej izby, nie dając dojrzeć niczego dokładnie: głowa tylko, którą zwać będziem terafim, kościotrup w kącie, mumia w swych powijaczach w drugim, wyglądały z cieniów. |
|||
Dwóch ludzi znajdowali się w pośrodku za stołem. Jeden maleńki, garbaty, łysy, z rudą brodą i okiem jednem zagasłem, zmrużonem, drugi poważny, piękny, słusznego wzrostu, dumnej postawy, w czarnej sukni z łańcuchem na szyi. |
|||
Mały zwał się Duran, słuszny Gronovius. Znać było że pierwszy był nie jako pomocnikiem tylko i anima damnata drugiego; chociaż w twarzy Gronoviusa, pięknej i na pozór nawet szlachetnej, w oczach jego zmrużonych, wargach przyciętych sarkastycznie, czytać było można, że i bez pomocnika chytry cudzoziemiec byłby się obszedł; sam by potrafił sobie wystarczyć. |
|||
Gronovius zajęty był pisaniem listu, Duranus rysował kwadrat magiczny napełniony liczbami, które naprzemian kreślił czarno, niebiesko i czerwono. |
|||
— Mistrzu, ozwał się chwilką przed nadejściem księcia poczwarny karzeł, szydersko, złośliwie, jak wam się zdaje, król JM. rad będzie swojemu kwadratowi? |
|||
— Nie przeszkadzaj mi pisać. |
|||
— A gdybym koniecznie chciał przeszkadzać? dodał złośliwy karzeł. |
|||
— W takim razie powiedz mi, to wcześnie przestanę. |
|||
— Nie, nie, pisz, chciałem tylko sprobować twojej cierpliwości. |
|||
lewo wielki ka rem pokryty komin, przypierał do alchemicznego piecyka, na teraz zagasłego. Mnóstwo ziół schły porozwieszane i porozrzucane. |
|||
Słabe światło okna jednego powiększało jeszcze dziwaczność tej izby, nie dając dojrzeć niczego dokładnie: głowa tylko, którą zwać będziem terafim, kościotrup w kącie, mumia w swych powijaczach w drugim, wyglądały z cieniów. |
|||
Dwóch ludzi znajdowali się w pośrodku za stołem. Jeden maleńki, garbaty, łysy, z rudą brodą i okiem jednem zagasłem, zmrużonem, drugi poważny, piękny, słusznego wzrostu, dumnej postawy, w czarnej sukni z łańcuchem na szyi. |
|||
Mały zwał się Duran, słuszny Gronovius. Znać było że pierwszy był nie jako pomocnikiem tylko i anima damnata drugiego; chociaż w twarzy Gronoviusa, pięknej i na pozór nawet szlachetnej, w oczach jego zmrużonych, wargach przyciętych sarkastycznie, czytać było można, że i bez pomocnika chytry cudzoziemiec byłby się obszedł; sam by potrafił sobie wystarczyć. |
|||
Gronovius zajęty był pisaniem listu, Duranus rysował kwadrat magiczny napełniony liczbami, które naprzemian kreślił czarno, niebiesko i czerwono. |
|||
— Mistrzu, ozwał się chwilką przed nadejściem księcia poczwarny karzeł, szydersko, złośliwie, jak wam się zdaje, król JM. rad będzie swojemu kwadratowi? |
|||
— Nie przeszkadzaj mi pisać. |
|||
— A gdybym koniecznie chciał przeszkadzać? dodał złośliwy karzeł. |
|||
— W takim razie powiedz mi, to wcześnie przestanę. |
|||
— Nie, nie, pisz, chciałem tylko sprobować twojej cierpliwości. |
|||
lewo wielki ka rem pokryty komin, przypierał do alchemicznego piecyka, na teraz zagasłego. Mnóstwo ziół schły porozwieszane i porozrzucane. |
|||
Słabe światło okna jednego powiększało jeszcze dziwaczność tej izby, nie dając dojrzeć niczego dokładnie: głowa tylko, którą zwać będziem terafim, kościotrup w kącie, mumia w swych powijaczach w drugim, wyglądały z cieniów. |
|||
Dwóch ludzi znajdowali się w pośrodku za stołem. Jeden maleńki, garbaty, łysy, z rudą brodą i okiem jednem zagasłem, zmrużonem, drugi poważny, piękny, słusznego wzrostu, dumnej postawy, w czarnej sukni z łańcuchem na szyi. |
|||
Mały zwał się Duran, słuszny Gronovius. Znać było że pierwszy był nie jako pomocnikiem tylko i anima damnata drugiego; chociaż w twarzy Gronoviusa, pięknej i na pozór nawet szlachetnej, w oczach jego zmrużonych, wargach przyciętych sarkastycznie, czytać było można, że i bez pomocnika chytry cudzoziemiec byłby się obszedł; sam by potrafił sobie wystarczyć. |
|||
Gronovius zajęty był pisaniem listu, Duranus rysował kwadrat magiczny napełniony liczbami, które naprzemian kreślił czarno, niebiesko i czerwono. |
|||
— Mistrzu, ozwał się chwilką przed nadejściem księcia poczwarny karzeł, szydersko, złośliwie, jak wam się zdaje, król JM. rad będzie swojemu kwadratowi? |
|||
— Nie przeszkadzaj mi pisać. |
|||
— A gdybym koniecznie chciał przeszkadzać? dodał złośliwy karzeł. |
|||
— W takim razie powiedz mi, to wcześnie przestanę. |
|||
— Nie, nie, pisz, chciałem tylko sprobować twojej cierpliwości. |
|||
{{Taksoboks |
{{Taksoboks |
||
| name = Witvlerkvleikuiken |
| name = Witvlerkvleikuiken |
Wysiging soos op 09:13, 21 Mei 2020
lewo wielki ka rem pokryty komin, przypierał do alchemicznego piecyka, na teraz zagasłego. Mnóstwo ziół schły porozwieszane i porozrzucane. Słabe światło okna jednego powiększało jeszcze dziwaczność tej izby, nie dając dojrzeć niczego dokładnie: głowa tylko, którą zwać będziem terafim, kościotrup w kącie, mumia w swych powijaczach w drugim, wyglądały z cieniów. Dwóch ludzi znajdowali się w pośrodku za stołem. Jeden maleńki, garbaty, łysy, z rudą brodą i okiem jednem zagasłem, zmrużonem, drugi poważny, piękny, słusznego wzrostu, dumnej postawy, w czarnej sukni z łańcuchem na szyi. Mały zwał się Duran, słuszny Gronovius. Znać było że pierwszy był nie jako pomocnikiem tylko i anima damnata drugiego; chociaż w twarzy Gronoviusa, pięknej i na pozór nawet szlachetnej, w oczach jego zmrużonych, wargach przyciętych sarkastycznie, czytać było można, że i bez pomocnika chytry cudzoziemiec byłby się obszedł; sam by potrafił sobie wystarczyć. Gronovius zajęty był pisaniem listu, Duranus rysował kwadrat magiczny napełniony liczbami, które naprzemian kreślił czarno, niebiesko i czerwono. — Mistrzu, ozwał się chwilką przed nadejściem księcia poczwarny karzeł, szydersko, złośliwie, jak wam się zdaje, król JM. rad będzie swojemu kwadratowi? — Nie przeszkadzaj mi pisać. — A gdybym koniecznie chciał przeszkadzać? dodał złośliwy karzeł. — W takim razie powiedz mi, to wcześnie przestanę. — Nie, nie, pisz, chciałem tylko sprobować twojej cierpliwości. lewo wielki ka rem pokryty komin, przypierał do alchemicznego piecyka, na teraz zagasłego. Mnóstwo ziół schły porozwieszane i porozrzucane. Słabe światło okna jednego powiększało jeszcze dziwaczność tej izby, nie dając dojrzeć niczego dokładnie: głowa tylko, którą zwać będziem terafim, kościotrup w kącie, mumia w swych powijaczach w drugim, wyglądały z cieniów. Dwóch ludzi znajdowali się w pośrodku za stołem. Jeden maleńki, garbaty, łysy, z rudą brodą i okiem jednem zagasłem, zmrużonem, drugi poważny, piękny, słusznego wzrostu, dumnej postawy, w czarnej sukni z łańcuchem na szyi. Mały zwał się Duran, słuszny Gronovius. Znać było że pierwszy był nie jako pomocnikiem tylko i anima damnata drugiego; chociaż w twarzy Gronoviusa, pięknej i na pozór nawet szlachetnej, w oczach jego zmrużonych, wargach przyciętych sarkastycznie, czytać było można, że i bez pomocnika chytry cudzoziemiec byłby się obszedł; sam by potrafił sobie wystarczyć. Gronovius zajęty był pisaniem listu, Duranus rysował kwadrat magiczny napełniony liczbami, które naprzemian kreślił czarno, niebiesko i czerwono. — Mistrzu, ozwał się chwilką przed nadejściem księcia poczwarny karzeł, szydersko, złośliwie, jak wam się zdaje, król JM. rad będzie swojemu kwadratowi? — Nie przeszkadzaj mi pisać. — A gdybym koniecznie chciał przeszkadzać? dodał złośliwy karzeł. — W takim razie powiedz mi, to wcześnie przestanę. — Nie, nie, pisz, chciałem tylko sprobować twojej cierpliwości. lewo wielki ka rem pokryty komin, przypierał do alchemicznego piecyka, na teraz zagasłego. Mnóstwo ziół schły porozwieszane i porozrzucane. Słabe światło okna jednego powiększało jeszcze dziwaczność tej izby, nie dając dojrzeć niczego dokładnie: głowa tylko, którą zwać będziem terafim, kościotrup w kącie, mumia w swych powijaczach w drugim, wyglądały z cieniów. Dwóch ludzi znajdowali się w pośrodku za stołem. Jeden maleńki, garbaty, łysy, z rudą brodą i okiem jednem zagasłem, zmrużonem, drugi poważny, piękny, słusznego wzrostu, dumnej postawy, w czarnej sukni z łańcuchem na szyi. Mały zwał się Duran, słuszny Gronovius. Znać było że pierwszy był nie jako pomocnikiem tylko i anima damnata drugiego; chociaż w twarzy Gronoviusa, pięknej i na pozór nawet szlachetnej, w oczach jego zmrużonych, wargach przyciętych sarkastycznie, czytać było można, że i bez pomocnika chytry cudzoziemiec byłby się obszedł; sam by potrafił sobie wystarczyć. Gronovius zajęty był pisaniem listu, Duranus rysował kwadrat magiczny napełniony liczbami, które naprzemian kreślił czarno, niebiesko i czerwono. — Mistrzu, ozwał się chwilką przed nadejściem księcia poczwarny karzeł, szydersko, złośliwie, jak wam się zdaje, król JM. rad będzie swojemu kwadratowi? — Nie przeszkadzaj mi pisać. — A gdybym koniecznie chciał przeszkadzać? dodał złośliwy karzeł. — W takim razie powiedz mi, to wcześnie przestanę. — Nie, nie, pisz, chciałem tylko sprobować twojej cierpliwości.
Witvlerkvleikuiken | |
---|---|
In Mpumalanga, Suid-Afrika | |
Wetenskaplike klassifikasie | |
Domein: | |
Koninkryk: | |
Filum: | |
Klas: | |
Orde: | |
Familie: | |
Genus: | |
Spesie: | S. ayresi
|
Binomiale naam | |
Sarothrura ayresi (Gurney, 1877)
| |
Sinonieme | |
|
Die Witvlerkvleikuiken (Sarothrura ayresi) is 'n baie skaars voël in die Rallidae familie. Sy wetenskaplike naam kom van die Suid-Afrikaanse ornitoloog, Thomas Ayres, wat dit by Potchefstroom ontdek het. Hierdie spesie word as bedreig gelys, omdat dit in 'n baie klein habitat voorkom. Daar is slegs aangetekende broei plekke. Selfs hierdie habitat beleef 'n voortdurende afname in area en kwaliteit as gevolg van die verlies van seisoenale vleilande.
Beskrywing
Die Witvlerkvleikuiken lyk oorwegend soos die ander familie in die vleikuiken genus. Beide geslagte het 'n dowwe verekleed en 'n donker kroon. In vlug vertoon beide geslagte ook die kenmerkende wit sekondêre vere, 'n kenmerk wat slegs met die verwante genus Coturnicops gedeel word.
Verspreiding en habitat
Die spesie het 'n twee-ledige habitat: noord van die ewenaar in Ethiopië en suid van die ewenaar in Zambië, Zimbabwe en Suid-Afrika. Dit is onbekend of die noordelike en suidelike bevolkings afsonderlike spesies is, maar hulle fisiese kenmerke is identies. Die voëls is nie permanente inwoners in enige van die bekende plekke nie en trek soms na so min as ses weke wanneer toestande ongunstige draai.
Die drie Ethiopiese terreine waar dit voorkom is die Suluta Valley vleilande, die Berga vleilande en die Wersebi vleilande naby Addis Abeba. Die spesie is vir die eerste keer in 1997 in die Berga vleilande gevind. In Suid-Afrika word hulle gereeld opgemerk in die Dullstroom en in die Wakkerstroom vleilande.
Die witvlerkvleikuiken roep tipies teen dagbreek en sononder, soms in 'n duet. Hulle natuurlike habitat is seisoenale vleilande. Die spesie word ernstig bedreig deur die verlies aan habitat. Dit word hoofsaaklik veroorsaak deurdat gras deur beeste vertrap, gras gesny en vleilande vir weiding gedreineer word.
Fotogalery
Verwysings
- ↑ BirdLife International (2012). "Sarothrura ayresi". IUBN-rooilys van Bedreigde Spesies. Weergawe 2012. 1. Internasionale Unie vir die Bewaring van die Natuur. Besoek op 16 Julie 2012.
{{cite web}}
: Ongeldige|ref=harv
(hulp)
- Taylor, B., van Perlo, B. (1998) Rails. Pica Press, pp. 68–69, 172-175. ISBN 90-74345-20-4
- Local conservation group discover new flufftail site, 15 Desember 2005
Sien ook
- Alfabetiese lys van Suid-Afrikaanse voëls
- Lys van Suid-Afrikaanse voëls (Groepeer)
- Lys van Suider-Afrikaanse voëls volgens wetenskaplike name
Eksterne skakels
- Species Factsheet, BirdLife
- Berga Wetland Important Bird Area, BirdLife website
- Report on species conservation workshop, June 2008, BirdLife
Wikimedia Commons bevat media in verband met Sarothrura ayresi. |