Techno-musiek

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Techno is 'n genre van elektroniese dansmusiek[1] wat gekenmerk word deur 'n herhalende ritme wat oor die algemeen vervaardig is deur 'n platejoggie (DJ). Die sentrale ritme is dikwels in gewone tyd (4/4), terwyl die tempo tipies tussen 120 en 150 slae per minuut (bpm) wissel . Kunstenaars kan elektroniese instrumente gebruik soos 'n trommasjiene, sequencers, en 'n sintetiese klavier, sowel as digitale klank werkstasies. Trommasjiene van die 1980's soos Roland se TR-808 en TR-909 is baie duur maar baie gewild.

Die term "techno" het sy oorsprong in Duitsland in die vroeë 1980's gekry, maar dit was gestig as 'n naam vir 'n spesifieke musiekgenre van elektroniese dans musiek wat in Detroit begin het na aanleiding van die vrystelling in die Verenigde Koninkryk, Techno! The New Dance Sound of Detroit.[2][3] Hierna is baie ander groepe en albums vrygestel.

Na die sukses van huis-musiek in 'n aantal Europese lande het techno gegroei in gewildheid in die Verenigde Koninkryk, Duitsland, België en Nederland.[4] In Europa het plaaslike variante vinnig ontwikkel en deur die vroeë 1990's is techno subgenres gestig soos: acid, hardcore, ambient en dub techno. Musiek joernaliste en ondersteuners is selektief oor die gebruik van die terme om 'n duidelike onderskeid te kan tref tussen die verskillende soorte techno-soorte.[5][6]

Detroit techno[wysig | wysig bron]

Die aanvanklike bloudruk vir Detroit techno het ontwikkel gedurende die middel-1980's in Belleville, Michigan, 'n voorstad van Detroit deur Juan Atkins, Kevin Saunderson en Derrick May (die sogenaamde The Belleville Three), almal was saam in Belleville High,[7][8][9][10] met die toevoeging van Eddie Fowlkes, Blake Baxter en James Pennington. Teen die einde van die 1980's, het die pioniers opnames vrygestel onder verskeie gedaantes: Atkins as Model 500, Flintstones, en Magic Juan; Fowlkes net soos Eddie "Flashin" Fowlkes; Saunderson as Reeses, Keynotes, en Kaos; met May as Mayday, R-Tyme, en Rhythim Is Rhythim. Daar was ook 'n aantal gesamentlike ondernemings, insluitend Kevin Saunderson se groep, Inner City, wat samewerkings met Atkins gedoen het, May, sanger Paris Grey, en mede-DJs James Pennington en Arthur Forest.[11] The Electrifying Mojo was die eerste radio DJ om musiek van Atkins, May en Saunderson te speel. Mojo het geweier om pre-gevestigde radio formate te volg en hy het sosiale en kulturele bewustheid van die Afro-Amerikaanse gemeenskap bevorder.[12]

Noemenswaardige invloede[wysig | wysig bron]

In die ondersoek van techno se oorsprong het skrywer Kodwo Eshun beweer dat "Kraftwerk is vir techno wat Muddy Waters is vir die Rolling Stones: die outentieke, die oorsprong, die egtheid."[13] Juan Atkins het erken dat hy 'n vroeë entoesiasme vir Kraftwerk en Giorgio Moroder gehad het, veral Moroder se werk met Donna Summer en die vervaardiger se eie album E=MC2. Atkins noem ook dat rondom 1980 hy slegs musiek van Kraftwerk, Telex, Devo, Giorgio Moroder en Gary Numan, gehad het. Atkins het ook beweer dat hy nie bewus was van Kraftwerk se musiek voor sy samewerking met Richard "3070" Davis as Cybotron, wat twee jaar nadat hy die eerste keer begin eksperimenteer het met elektroniese instrumente nie.[14] Ten opsigte van sy aanvanklike indruk van Kraftwerk dui Atkins daarop dat hulle skoon en akkuraat was met betrekking tot die "vreemde UFO klanke" wat gehoor kan word in sy musiek.[15]

Derrick Kan het die invloed van Kraftwerk en ander geïdentifiseer as "stylvol en skoon, en dat dit so mooi is soos die buitenste ruimte. Die lewe in Detroit, het nie baie skoonheid gehad nie, alles was 'n gemors in Detroit, en daarom was ons aangetrokke tot hierdie musiek. Dit het ons verbeelding aan die brand gesteek."[16] May het gesê dat hy van mening is dat sy musiek 'n direkte voortsetting van die Europese synthesizer tradisie is.[17] Hy het ook geïdentifiseer met Japanese synthpop, Yellow Magic Orchestra, veral met die lid Ryuichi Sakamoto en die Britste groep Ultravox, as invloede vir Kraftwerk.[18] YMO se liedjie Technopolis (1979) is 'n huldeblyk aan Tokio as 'n elektroniese mekka en word gesien as 'n interessante bydrae tot die ontwikkeling van Detroit techno.[19]

Kevin Saunderson het ook die invloed van Europa erken, maar hy beweer dat hy meer geïnspireer is deur die idee van die maak van musiek met elektroniese toerusting: "ek is meer verlief op die idee dat ek kan dit alles self kan doen."[17]

Hierdie vroeë Detroit techno kunstenaars het ook wetenskap fiksie beelde gebruik om te verwoord wat hulle wil uitdruk in 'n getransformeerde samelewing.[20]

Skooldae[wysig | wysig bron]

Voor hulle bekend geword het, het Atkins, Saunderson, May, en Fowlkes gemeenskaplike belange gedeel as ontluikende musikante van musiekband handelaars, en aspirante DJ's. Hulle het ook musikale inspirasie gevind via die Midnight Funk Association, 'n eklektiese vyf-uur laat-nag radioprogram aangebied op verskillende Detroit radiostasies, onder andere WCHB, WGPR, en WJLB-FM van 1977 deur middel van die middel-1980's deur DJ Charles "The Electrifying Mojo" Johnson.[21] Mojo se program het elektroniese musiek deur kunstenaars soos Giorgio Moroder, Kraftwerk, Yellow Magic Orchestra en Tangerine Dream ingesluit saam met die funk klanke van die soos die Parlement Funkadelic en dans georiënteerde musiek van Devo en the B-52's.

Ten spyte van die kort leeftyd van disko in Detroit, het dit individue inspireer om self musiek te begin meng, ook Juan Atkins het begin om dit te doen. Daarna het Atkins vir May geleer hoe om musiek te meng en in 1981 het "Magic Juan" en "Derrick Mayday" saam met drie ander DJ's hulself bekend gestel as Deep Space Soundworks. [22][23][24] In 1981 het hulle Mojo ontmoet en voorgestel dat hulle musiek meng vir sy radioprogram en teen die volgende jaar was dit die gebruik.

Gedurende die laat 1970's en die vroeë 1980's het hoërskole die geleendheid gebied aan jong DJ's om musiek te meng vir skoolgeleenthede. Die gemeenskap onder die jong DJ's het groter geraak en binnekort het hulle hande gevat met groter dans klubs, met groter klanksisteme en groter gehore.

Juan Atkins[wysig | wysig bron]

Van die vier individue wat verantwoordelik is vir die stigting van techno as 'n genre in sy eie reg is Juan Atkins.[25] Atkins se rol was ook erken in 1995 deur die Amerikaanse musiek tegnologie publikasie Keyboard Magazine, wat hom vereer het as een van die 12 sleutel persone in die geskiedenis van klawerbord musiek.[26]

In die vroeë 1980's, het Atkins begin opnames doen met sy musikale vennoot, Richard Davis, (en later met 'n derde lid, Jon-5) as Cybotron. Hierdie trio het 'n aantal rock en elektro-geïnspireerde musiek vrygestel.[27] Die mees suksesvolle was Clear (1983) en sy opvolger, Techno City (1984).[28][29]

Atkins het die term techno gebruik om Cybotron se musiek te beskryf, hy het ook inspirasie geneem van die Futuris skrywer, Alvin Toffler, wat die oorspronklike bron vir woorde soos cybotron en metroplex is.

Uiteindelik het Atkins begin met die vervaardiging van sy eie musiek onder die skuilnaam Model 500, en in 1985 het hy die platemaatskappy Metroplex gestig.[30] Dieselfde jaar het 'n belangrike keerpunt gekom vir die Detroit toneel met die vrystelling van Model 500 se No UFOs, 'n seminale werk wat oor die algemeen beskou word as die eerste techno produksie.[31][32][33][34][35]

Detroit klank[wysig | wysig bron]

The Belleville Three by 'n uitvoering by die Detroit Masonic Temple in 2017. Van links na regs: Juan Atkins, Kevin Saunderson, en Derrick May.

Die vroeë vervaardigers het gemaak dat klanktoerusting se pryse begin daal het omdat die belangstelling in die produk meer geword het. Bestaande genres van musiek het 'n minder groter rol begin speel en kunstenaars het slegs op tegnologiese eksperimentering gefokus.[36][37][38][39]

Een van die eerste Detroit produksies wat meer aandag ontvang het was wyer Derrick May se Strings of Life (1987), wat saam met May se vorige vrystelling, Nude Photo (1987), gedoen is. Dit het gehelp om techno musiek se aansien te verhoog in Europa en veral die Verenigde Koninkryk en Duitsland. Tydens 1987 - 1988 was huis-musiek uiters gewild, daarom was die omgewing gunstig en ontvanklik vir techno.[40] Dit het May se bekendste liedjie geword en het volgens Frankie Knuckles "net ontplof".[41]

Die Detroit klank het 'n invloed op wyd uiteenlopende style van elektroniese musiek uitgeoefen, maar dit het ook die identiteit as 'n genre in sy eie reg in stand gehou, een wat nou algemeen na verwys as Detroit techno.

Chicago[wysig | wysig bron]

Die musiek se vervaardigers, veral May en Saunderson, erken dat hulle gefassineer was deur die Chicago klubs en beïnvloed was deur die huis-musiek in die besonder.[42] May se 1987/1989 treffer "Strings of Life" (vrygestel onder die alias Rhythim Is Rhythim) is beskou as 'n klassieke voorbeeld in beide die huis en techno genres.[43]

Die Nuwe Dans Klank van Detroit[wysig | wysig bron]

In die middel van 1988 is Techno! The New Dance Sound of Detroit in die Verenigde Koninkryk vrygestel.[44][45] Die album is saamgestel deur Northen Soul DJ en Kool Kat Rekords se baas Neil Rushton en Derrick May, het die woord techno aan die Verenigde Koninkryk se gehore bekendgestel. [2][3] Aanvanklik was techno gesien as Detroit se weergawe van Chicago se huis-musiek, eerder as 'n aparte genre.

Invloed van Chicago en Detroit[wysig | wysig bron]

Duitsland se betrokkenheid met die Amerikaanse ondergrondse dans musiek gedurende die 1980's loop parallel met die Verenigde Koninkryk. Die beweging het sosiale omstandighede uitgebeeld, jong mense kon ontsnap in die musiek en al hoe meer DJ's het na vore getree om hul eie stempel op die genre af te druk. Paul van Dyk is 'n Duitser wat in die vroeë 1990's internasionale markte betree het met sy musiek.

Die oorspronklike Tresor klub (1991-2005)
Poort na Dorian Gray in Frankfurt, bekend vir die Technoclub dans gebeurtenis deur Talla 2XLC
Tanith in 1994
Die Roland TR-808 was, volgens Derrick May, die voorkeur-drom masjien gedurende die vroeë jare van techno.[46]


Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. According to Butler (2006:33) use of the term EDM "has become increasingly common among fans in recent years. During the 1980s, the most common catchall term for EDM was house music, while techno became more prevalent during the first half of the 1990s. As EDM has become more diverse, however, these terms have come to refer to specific genres. Another word, electronica, has been widely used in mainstream journalism since 1996, but most fans view this term with suspicion as a marketing label devised by the music industry".
  2. 2,0 2,1 Brewster 2006:354
  3. 3,0 3,1 Reynolds 1999:71. Detroit's music had hitherto reached British ears as a subset of Chicago house; Neil Rushton and the Belleville Three decided to fasten on the word techno – a term that had been bandied about but never stressed – in order to define Detroit as a distinct genre. Verwysingfout: Invalid <ref> tag; name "REYNOLDS71" defined multiple times with different content
  4. Error:No page id specified op YouTubeThe show is called "Tanzhouse" hosted by a young Fred Kogel. It includes footage from Hamburg's "Front" with Boris Dlugosch, Kemal Kurum's "Opera House" and the "Prinzenbar".
  5. "Music Faze - The Electro House, Dubstep, EDM Music Blog: Electronica Genre Guide". 20 Desember 2014. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 April 2017. Besoek op 22 November 2019.
  6. "Electronic Energy". {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (hulp)
  7. Brewster 2006:340–359
  8. Cosgrove 1988a.
  9. Sicko 1999
  10. Reynolds 1999:12–40
  11. "Release info & credits for Inner City's "Big Fun" original 12" single" (in Engels). Discogs.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 31 Augustus 2018. Besoek op 14 Junie 2010.
  12. "Techno music". Oxford Music. Oxford English Dictionary.
  13. Kodwo 1998:100
  14. Sicko 1999:79
  15. Sicko 1999:71
  16. Silcott, M. (1999). Rave America: New school dancescapes. Toronto, ON: ECW Press.
  17. 17,0 17,1 Brewster 2006:349
  18. "Derrick May on the roots of techno at RBMA Bass Camp Japan 2010". Red Bull Music Academy (in Engels). YouTube. 20 September 2010. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 Mei 2019. Besoek op 23 Julie 2012.
  19. Sicko 1999:49
  20. Schaub, Christoph. "Beyond the Hood? Detroit Techno, Underground Resistance, and African American Metropolitan Identity Politics" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 Desember 2018.
  21. "A Brief History of Techno". 17 Oktober 1999. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (hulp)
  22. Brewster 2006:350
  23. Reynolds 1999:16–17.
  24. Sicko 1999:56–58
  25. Dr. Rebekah Farrugia paraphrasing Derrick May in a review of High Tech Soul: The Creation of Techno Music (Directed by Gary Bredow. Plexifilm DVD PLX-029, 2006). Published in Journal of the Society for American Music (2008) Volume 2, Number 2, pp. 291–293.
  26. Keyboard Magazine Vol. 21, No.7 (issue #231, July 1995).
  27. Sicko 1999:74
  28. Cosgrove 1988b. Juan's first group Cybotron released several records at the height of the electro-funk boom in the early '80s, the most successful being a progressive homage to the city of Detroit, simply entitled 'Techno City'.
  29. Sicko 1999:75. Adding to the impact of Enter, the single "Clear" made a huge splash and became Cybotron's biggest hit, especially after it was remixed by Jose "Animal" Diaz. "Clear" climbed the charts in Dallas, Houston, and Miami, and spent nine weeks on the Billboard Top Black Singles chart (as it was called then) in fall 1983, peaking at No. 52. "Clear" was a success.
  30. Sicko 1999:76
  31. Sicko 2010:48-49
  32. Butler 2006:43
  33. Nelson 2001:154
  34. "In 1985 Juan Atkins released the first record on his fledgling label Metroplex, 'No UFO's', now widely regarded as Year Zero of the techno movement." Cox, T. (2008), Model 500:Remake/remodel[dooie skakel], interview with Atkins and Mike Banks hosted on www.residentadvisor.net
  35. Interview with Detroit producer Alan Oldham hosted at Spannered.org. Oldham answers "The release of Model 500 No UFO's" when asked "what do you consider to be the most important turning points in the history of Detroit techno?"
  36. Cosgrove 1988a. [Says Juan Atkins, ] "Within the last 5 years or so, the Detroit underground has been experimenting with technology, stretching it rather than simply using it. As the price of sequencers and synthesizers has dropped, so the experimentation has become more intense. Basically, we're tired of hearing about being in love or falling out, tired of the R&B system, so a new progressive sound has emerged. We call it techno!"
  37. Cosgrove 1988a. Although the Detroit dance music has been casually lumped in with the jack virus of Chicago house, the young techno producers of the Seventh City claim to have their own sound, music that goes 'beyond the beat', creating a hybrid of post-punk, funkadelia and electro-disco...a mesmerizing underground of new dance which blends European industrial pop with black American garage funk...If the techno scene worships any gods, they are a pretty deranged deity, according to Derrick May. "The music is just like like Detroit, a complete mistake. It's like George Clinton and Kraftwerk stuck in an elevator." ...And strange as it may seem, the techno scene looked to Europe, to Heaven 17, Depeche Mode and the Human League for its inspiration. ...[Says an Underground Resistance-related group] "Techno is all about simplicity. We don't want to compete with Jimmy Jam and Terry Lewis. Modern R&B has too many rules: big snare sounds, big bass and even bigger studio bills." Techno is probably the first form of contemporary black music which categorically breaks with the old heritage of soul music. Unlike Chicago House, which has a lingering obsession with seventies Philly, and unlike New York Hip Hop with its deconstructive attack on James Brown's back catalogue, Detroit Techno refutes the past. It may have a special place for Parliament and Pete Shelley, but it prefers tomorrow's technology to yesterday's heroes. Techno is a post-soul sound...For the young black underground in Detroit, emotion crumbles at the feet of technology. ...Despite Detroit's rich musical history, the young techno stars have little time for the golden era of Motown. Juan Atkins of Model 500 is convinced there is little to be gained from the motor-city legacy... "Say what you like about our music," says Blake Baxter, "but don't call us the new Motown...we're the second coming."
  38. Cosgrove 1988b. [Derrick May] sees the music as post-soul and believes it marks a deliberate break with previous traditions of black American music. "The music is just like Detroit" he claims, "a complete mistake, it's like George Clinton and Kraftwerk are stuck in an elevator with only a sequencer to keep them company."
  39. Rietveld 1998:124–127
  40. Unterberger R., Hicks S., Dempsey J, (1999). Music USA: The Rough Guide, Rough Guides Ltd; illustrated edition.(ISBN 9781858284217)
  41. "Interview: Derrick May - The Secret of Techno". Mixmag. 1997. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 November 2019. Besoek op 25 Julie 2012.
  42. Sicko 1999:77–78
  43. "Strings of Life" appears on compilations titled The Real Classics of Chicago House 2 (2003), Techno Muzik Classics (1999), House Classics Vol. One (1997), 100% House Classics Vol. 1 (1995), Classic House 2 (1994), Best of House Music Vol. 3 (1990), Best of Techno Vol. 4 (1994), House Nation – Classic House Anthems Vol. 1 (1994), and numerous other compilations with the words "techno" or "house" in their titles.
  44. Sicko 1999:98
  45. "Various - Techno! The New Dance Sound Of Detroit (Vinyl, LP) at Discogs" (in Engels). discogs.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 Augustus 2019. Besoek op 13 Augustus 2016.
  46. System 7 interview with Mark Roland in: Muzik, Issue No.4, September 1995, p.97