Tetraëtiellood
Algemeen | |
---|---|
Naam | Tetraëtiellood |
Chemiese formule | (CH3CH2)4Pb |
Molêre massa | 323,44 [g/mol][1] |
CAS-nommer | 78-00-2 [1] |
Voorkoms | Kleurlose vloeistof[1] |
Reuk | soeterig[1] |
Fasegedrag | |
Smeltpunt | -136 °C[1] |
Kookpunt | 85 °C @ 20hPa[1] |
Digtheid | 1,653 [g/cm3 @ 25 °C[1] |
Oplosbaarheid | onoplosbaar in water (0,29 [mg/L]); oplosbaar in benseen en alkane[2] |
Viskositeit | 22,899 [mPa/s] @225K[2] |
Brekingsindeks | 1,5198 @ 20°C[2] |
ΔvapHɵ | 65,581 [kJ/mol] @139K[2] |
ΔcHɵ | -5899,5 [kJ/mol][2] |
Henry se konstante | 1,3 10-5 [mol/(m3Pa] 6400 [K][3] |
Suur-basis eienskappe | |
pKa | |
Veiligheid | |
Flitspunt | 73 °C [1] |
LD50 | 14,18 [mg/kg] (rot; oraal)[1] |
Tensy anders vermeld is alle data vir standaardtemperatuur en -druk toestande. | |
Portaal Chemie |
Tetraëtiellood of tetraëtielplumbaan is 'n molekulêre organiese verbinding van lood met die chemiese formule (CH3CH2)4Pb.
Die molekule bestaan uit 'n sentrale loodatoom met vier (CH3CH2)-etielgroepe.
Die stof is veral bekend omdat dit tientalle jare lank by motorbrandstowwe bygevoeg was om die klopping in die enjin te onderdruk. Dit het egter tot groot skade aan die omgewing gelei en vergiftigingsverskynsele by baie mense. Loodvergiftinging, veral van kinders, lei tot 'n vermindering van die intelligensie en tot 'n neiging tot misdadigheid. In die VSA is dit in 1996 gestaak en as byvoeging is dit veral deur metiel-tersiêre-butieleter vervang.[2]
Vervaardiging
[wysig | wysig bron]Dit word vervaardig deur die reaksie van etielchloried met 'n legering van natrium en lood. [2]