Gaan na inhoud

Tiosulfaat

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Eienskappe

Algemeen

Naam Tiosulfaat  
 
Termochemiese radius 2,51(19) Å[1]
Lys van anione

'n Tiosulfaat is 'n sout wat die komplekse anioon S2O32- bevat.

Die oksidasietoestand van die sentrale swaelatoom is +5 (V) en van die swaelatoom wat as ligand optree -1 (-I). Dit maak die gemiddelde oksidasietoestand +2 (II) vir swael.

As H2S-gas deur 'n oplossing van sulfiet gelei word kan tiosulfaat gevorm word volgens:[2]

Die ooreenkomstige suur is nie stabiel nie. Met sure ontleed tiosulfaat na swael en sulfiet.

Die tiosulfaatioon het reduserende eienskappe. Oplossings van natriumtiosulfaat word in die jodometrie gebruik en is baie toegepas as fikseersout vir die fotografie wat op silwerbromide gebaseer was.

Tiosulfaat is ook biologies belangrik. In steenkoolafvalhope word piriet deur ferri-yster (Fe(III)) abioties geoksideer, wat tiosulfaat en ferro-yster (Fe(II)) vrystel. Bakterië wat swawelverbindings oksideer maak 'n bydrae tot dit proses deur tiosulfaat en sy vervalprodukte te oksideer.[3]

Tiosulfaat word soms toegepas as intraveneuse medisyne by akute gevalle van sianiedvergiftiging.[4]

Sien ook

[wysig | wysig bron]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. Thermochemical Radii of Complex Ions Helen K. Roobottom, H. Donald B. Jenkins, Jack Passmore, Leslie Glasser Journal of Chemical Education 76(11) 1999, bls. 1570
  2. Bassam Shakahshir Chemical Demonstrations: A Handbook for tEachers of Chemistry, 1992, ISBN 0-299-12860-1
  3. "Micro-organisms involved in iron oxidation and acid mine drainage formation in KwaZulu-Natal and their control by soil covers on coal waste dumps Modinger, Heinrich (1998-03) Thesis (MSc)--Stellenbosch University, 1998".
  4. J. Meulenbelt, I. de Vries, J.C.A. Joore Behandeling Van Acute Vergiftigingen, 1996, ISBN 9031320420