Toby Ord

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Toby Ord in 2019.

Toby David Godfrey Ord (gebore Julie 1979) [1] is 'n Australiese filosoof. In 2009 het hy Giving What We Can gestig, 'n internasionale vereniging wie se lede onderneem om ten minste 10% van hul inkomste aan doeltreffende liefdadigheidsorganisasies te skenk, en is 'n sleutelfiguur in die effektiewe altruïsme-beweging, wat die gebruik van rede en bewyse bevorder om die lewens van ander soveel as moontlik te bevorder.[2]

Hy is 'n senior navorsingsgenoot by Universiteit van Oxford se Future of Humanity Institute, waar sy werk op eksistensiële risiko fokus.[3] Sy boek oor die onderwerp, The Precipice: Existential Risk and the Future of Humanity, is in Maart 2020 gepubliseer.[4]

Vroeë lewe en opvoeding[wysig | wysig bron]

Ord is in 1979 in Melbourne, Australië, gebore.[5] Hy het later die Universiteit van Melbourne bygewoon, waar hy aanvanklik rekenaarwetenskap studeer het. Nadat hy sy eerste graad voltooi het, het hy oorgeskakel na die studie van filosofie om sy belangstelling in etiek na te streef, en later gesê: "Op hierdie stadium het ek geweet dat ek 'n groot positiewe verskil in die wêreld wou maak en dit het gelyk of die studie van etiek sou help."[6]

Vir sy nagraadse studies het Ord na die Universiteit van Oxford verskuif waar hy 'n B.Phil. en 'n D.Phil in filosofie behaal. Nadat hy sy doktorale proefskrif, Beyond Action: Applying Consequentialism to Decision Making and Motivation, ingedien het, is Ord as 'n junior navorsingsgenoot deur Balliol College, Oxford behou.[7]

Beroep[wysig | wysig bron]

Sedert 2014 is Ord by Oxford se Future of Humanity Institute, waar hy die posisie van 'n senior navorsingsgenoot beklee.[3][8] Ord beskryf sy fokus as "die groot prentjie vrae wat die mensdom in die gesig staar."[9] Hy is 'n trustee van die Sentrum vir Effektiewe Altruïsme[10] en van die nie-winsgewende organisasie 80,000 Hours, wat loopbane navors wat die grootste positiewe sosiale impak het en die verskaffing van loopbaanadvies gebaseer op daardie navorsing.[11]

Navorsing[wysig | wysig bron]

Etiek[wysig | wysig bron]

Ord se werk was hoofsaaklik in morele filosofie. In toegepaste etiek het hy gewerk aan bio-etiek, die eise van moraliteit en globale prioriteitstelling. Hy het ook bydraes in globale gesondheid gelewer as 'n adviseur vir die derde uitgawe van Disease Control Priorities Project.[12] In normatiewe etiek het sy navorsing gefokus op konsekwensialisme, en op morele onsekerheid.

Eksistensiële risiko[wysig | wysig bron]

Ord se huidige hoof navorsingsbelangstelling is eksistensiële risiko. Sy boek oor die onderwerp The Precipice: Existential Risk and the Future of Humanity is in Maart 2020 gepubliseer. Die New Yorker karakteriseer Ord se navorsingsmotivering soos volg:[4] "’n Bekommernis oor eksistensiële risiko het vir Ord gelyk na die volgende logiese uitbreiding van ’n verbredende morele kring. As ons kan leer om die lewens van mense in ander plekke en omstandighede gelyk aan ons eie te waardeer, dan kan ons dieselfde doen vir mense wat op 'n ander oomblik in tyd geleë is. Daardie toekomstige mense wie se lewenskwaliteit en bestaan intiem deur ons keuses vandag geraak sal word, maak net soveel saak soos ons."

Hiperberekening[wysig | wysig bron]

Ord het referate geskryf oor die lewensvatbaarheid en potensiaal vir hiperberekening, modelle van berekening wat uitsette kan verskaf wat nie Turing-berekenbaar is nie, soos 'n masjien wat die stopprobleem kan oplos.[13]

Gee wat ons kan[wysig | wysig bron]

By Oxford het Ord besluit om 'n aansienlike deel van sy inkomste te gee aan die mees koste-effektiewe liefdadigheidsorganisasies wat hy kon vind. Na 'n aantal navrae van mense wat belangstel om 'n soortgelyke verbintenis aan te gaan, het Ord besluit om 'n organisasie te stig wat daarop gemik is om eendersdenkende skenkers te ondersteun.

In 2009 het Ord Giving What We Can geloods, 'n internasionale vereniging wie se lede elk onderneem het om ten minste 10% van hul inkomste aan die mees koste-effektiewe liefdadigheidsorganisasies te skenk. Die organisasie is in lyn met, en deel, van die effektiewe altruïsme-beweging. Giving What We Can poog nie net om mense aan te moedig om meer van hul geld aan liefdadigheid te gee nie, maar beklemtoon ook die belangrikheid daarvan om aan die mees kostedoeltreffendes te gee,[14] met die argument dat "navorsing toon dat sommige tot 1 000 keer so effektief is as ander."[15] Teen Februarie 2020 het Giving What We Can gegroei tot meer as 4 500 lede, wat meer as $1,5 miljard aan liefdadigheidsorganisasies belowe het. [16]

Ord self het aanvanklik besluit om sy inkomste op £20 000 per jaar te beperk, en om alles wat hy bo dit verdien het, aan goed nagevorste liefdadigheidsorganisasies weg te gee. 'n Jaar later het hy hierdie syfer tot £18 000 hersien [17] Hierdie drempel styg jaarliks met inflasie.[18] Vanaf Desember 2019 het hy £106 000 geskenk, of 28 persent van sy inkomste [19] In die loop van sy loopbaan verwag hy dat sy skenkings ongeveer £1 miljoen sal beloop.[20]

Persoonlike lewe[wysig | wysig bron]

Ord woon in Oxford saam met sy vrou, Bernadette Young, 'n mediese dokter.[5][21]

Bibliografie[wysig | wysig bron]

Boeke[wysig | wysig bron]

Joernaalartikels (geselekteerd)[wysig | wysig bron]

  • 2019 – Ord, Toby (2019). "An upper bound for the background rate of human extinction". Scientific Reports. 9 (1): 11054. Bibcode:2019NatSR...911054S. doi:10.1038/s41598-019-47540-7. PMC 6667434. PMID 31363134.
  • 2018 – Sandberg, Anders; Drexler, Eric; Ord, Toby (2018). "Dissolving the Fermi Paradox". [physics.pop-ph]. 
  • 2015 – Ord, Toby. "Moral Trade" (PDF). Ethics. 126.
  • 2014 – Beckstead, Nick; Ord, Toby. Managing Existential Risk from Emerging Technologies (Report). Government Office for Science. http://amirrorclear.net/files/managing-existential-risk-from-emerging-technologies.pdf. 
  • 2014 – Ord, Toby (6 Februarie 2014). "Global poverty and the demands of morality" (PDF). In Perry, J (red.). God, The Good, and Utilitarianism: Perspectives on Peter Singer. CUP. ISBN 978-1107050754.
  • 2013 – Ord, Toby. The Moral Imperative toward Cost-Effectiveness in Global Health (Report). http://amirrorclear.net/files/the-moral-imperative-towards-cost-effectiveness-in-global-health.pdf. 
  • 2010 – Ord, Toby; Hillerbrand, Rafaela; Sandberg, Anders (2008). "Probing the improbable: methodological challenges for risks with low probabilities and high stakes" (PDF). Journal of Risk Research. 13. arXiv:0810.5515. Bibcode:2008arXiv0810.5515O.
  • 2006 – Bostrom, Nick; Ord, Toby (2006). "The reversal test: eliminating status quo bias in applied ethics" (PDF). Ethics. 116 (4): 656–79. doi:10.1086/505233. PMID 17039628. S2CID 12861892.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. ↑ "Toby David Godfrey ORD personal appointments". Companies House (in Engels). GOV.UK. Besoek op 13 Augustus 2022.
  2. ↑ "Hachette Book Group, Toby Ord". Hachette Book Group. 9 Julie 2019. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Februarie 2020. Besoek op 7 Februarie 2020.
  3. ↑ 3,0 3,1 "Future of Humanity Institute, Team". Future of Humanity Institute. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 Desember 2019. Besoek op 7 Februarie 2020.
  4. ↑ 4,0 4,1 The Precipice: Existential Risk and the Future of Humanity. Hachette. 9 Julie 2019. ISBN 9780316484893. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Februarie 2020. Besoek op 23 Februarie 2020.
  5. ↑ 5,0 5,1 Purtill, Corinne (21 November 2020). "How Close Is Humanity to the Edge?". The New Yorker (in Engels (VSA)). Besoek op 27 November 2020.
  6. ↑ "Giving What We Can, Our Members". Giving What We Can. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 Maart 2012. Besoek op 9 Desember 2012.
  7. ↑ "Toby Ord CV" (PDF). Besoek op 9 Desember 2012.
  8. ↑ "Toby Ord CV" (PDF). Besoek op 23 Februarie 2020.
  9. ↑ "Toby Ord". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 Desember 2019. Besoek op 21 Februarie 2020.
  10. ↑ "Centre for Effective Altruism, Team". Centre for Effective Altruism. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 April 2019. Besoek op 7 Februarie 2020.
  11. ↑ "80,000 Hours, Meet The Team". 80,000 Hours. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 April 2019. Besoek op 7 Februarie 2020.
  12. ↑ Hutchinson, Michelle (13 Mei 2014). "Toby Ord and DCP3". Giving What We Can. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 14 Mei 2014. Besoek op 14 Mei 2014.
  13. ↑ "Search | arXiv e-print repository".
  14. ↑ Tina Rosenberg (5 Desember 2012). "Putting Charities to the Test". The New York Times. Besoek op 22 Junie 2014.
  15. ↑ "Giving What We Can, Recommended Charities". Giving What We Can. Besoek op 9 Desember 2012.
  16. ↑ "Giving What We Can". Giving What We Can. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Februarie 2020. Besoek op 18 Februarie 2020.
  17. ↑ Javier Espinoza (28 November 2011). "Small sacrifice, big return". The Wall Street Journal. Besoek op 22 Junie 2014.
  18. ↑ Luke Freeman (28 Mei 2021). "How much money should we donate to charity?". Giving What We Can. Besoek op 28 Mei 2021.
  19. ↑ "This man has donated at least 10% of his salary to charity for 10 years running". Vox. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Desember 2019. Besoek op 21 Februarie 2020.
  20. ↑ "Toby Ord: Why I'm giving £1m to charity". BBC. 13 Desember 2010. Besoek op 23 Februarie 2020.
  21. ↑ Susanna Rustin (24 Desember 2011). "The Saturday interview: Toby Ord and Bernadette Young on the joy of giving". The Guardian. Besoek op 22 Junie 2014.
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Toby_Ord&oldid=2653315"