Gaan na inhoud

Trans Europ Express

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie



Trans Europ Express


Tipe treindiens

Internasionale netwerk van sneltreine in Wes-Europa


Bedryf deur

Nasionale spoorweë in EEG-lande, Oostenryk en Switserland


In bedryf

1957–1987/1996


Netwerk

Winter van 1974


Opgevolg deur

EuroCity (EC), TGV, InterCity (IC) en ander

Trans Europ Express (TEE) was 'n moderne standaard vir sneltreine op spoorwegroetes in lidlande van die Europese Ekonomiese Gemeenskap (EEG), Oostenryk en Switserland. TEE-treine, wat in 1957 in bedryf gestel is en in 1987 deur nuwe EuroCity-treine vervang is, was beperk tot die eerste klas. Enkele TEE-spoorwaens is nog tot 1 Junie 1996 op ander treinroetes gebruik.

Op sy hoogtepunt in 1974 het die TEE-netwerk uit 45 treinroetes bestaan wat 130 Europese stede met mekaar verbind het, vanaf Spanje in die weste tot Oostenryk in die ooste, en van Denemarke in die noorde tot Suid-Italië.

Geskiedenis

[wysig | wysig bron]
'n RAe TEE II-treinstel van SBB ry verby Silenen op pad na Erstfeld
RAe 1053 TEE se bestuurderskajuit (1961)
TEE Rheingold-Express van Duitse Federale Spoorweë, 'n huldeblyk aan die legendariese Rheingold-sneltrein wat die Noordsee met die Alpe verbind het

In 1955 het die nasionale spoorwegadministrasies van Frankryk, Wes-Duitsland, Italië, Switserland en die Benelux-lande besluit om internasionale sneltreindienste tussen die belangrikste metropole van Wes-Europa aan te bied om reistye merkbaar te verkort en om die toenemende mededinging deur motors en vliegtuie die hoof te bied. Die konsep het voorsiening gemaak vir 'n nuwe vloot van luukse treinstelle met lugreëling wat oor grense heen sou ry en beperk sou bly tot die eerste klas.

Die eerste TEE-treinstelle is nog deur dieselenjins aangedryf, maar reeds vanaf 1961 het die Switserse Federale Spoorweë SBB/CFF/FFS die eerste elektriese RAe TEE II-treinstelle in bedryf gestel wat versoenbaar was met alle vier gebruiklike Europese kragstelsels. Hul ontwerp en meubilering was 'n huldeblyk aan luukse treine van vroeëre dekades wat met die allernuutste tegnologie gekombineer is om aan passasiers 'n buitengewone reiservaring te verskaf. In die beginjare was treine gevolglik dikwels vol bespreek.

Die Switserse Spoorweë se befaamde TEE II-treinstel is in 2003 as museumtrein van die Stiftung Historisches Erbe der SBB (Historiese Erfenisstgting van die SBB) weer in bedryf gestel.[1]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. Christian Zellweger/SBB Historic: TEE - Ikone der Luxuszüge. Ziegelbrücke: AS Verlag 2003