Vanadium-51

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Eienskappe

Algemeen

Naam Vanadium-51 
 
Protone 23 
Neutrone 28 
Kernspin 7/2-[1] 
Massa-oorskot -52201,4 keV[1] 

Status

Status stabiel[1] 
Relatiewe voorkoms 99,750%  

Neutrondiffraksie

koh. lengte -0,402 fm  
inkoh. lengte 6,35 fm  
koh. deursnee 0,0203 barn  
inkoh. deursnee 5,07 barn  
absorpsiedeurnee[2] 4,9 barn  

Navigasie

4922Ti 5023V 5124Cr
5022Ti 5123V 5224Cr
5324Cr
Lys van isotope
Portaal Chemie
Portaal Fisika

Vanadium-51 (chemiese notasie 5123V) is 'n stabiele isotoop van vanadium. Dit is die enigste stabiele isotoop.

Neutrondiffraksie[wysig | wysig bron]

Die koherente strooiingslengte vir termiese neutrone is slegs 0,402 fm en dit maak die element amper onsigbaar in neutrondiffraksie. Vanadium word soms gebruik vir monsterhouers ens.,[3] hoewel dit inkoherente strooiing en absorpsie veroorsaak.

Neutronaktivering[wysig | wysig bron]

5123V kan met blootstelling aan neutrone bepaal word. Dit vorm die radioaktiewe isotoop 5223V, wat 'n foton van 1432 KeV uitstraal.[4]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. 1,0 1,1 1,2 The NUBASE evaluation of nuclear and decay properties G. Audi, O. Bersillon, J. Blachot, A.H. Wapstra IUPAC
  2. Vir neutrone met snelheid 2200 m/s
  3. ISIS
  4. Michibata, Hitoshi (1990). ""Extraction of a Vanadium-Binding Substance (Vanadobin) from the Blood Cells of Several Ascidian Species."". Biological Bulletin. 179 (1): 140–47. doi:10.2307/1541748.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)