Verdrag van Aigun
Die Verdrag van Aigun (Russies: Айгунский договор; tradisioneel Chinees: 璦琿條約; vereenvoudigde Chinees: 瑷珲条约; pinyin: Àihún Tiáoyuē) was 'n 1858-verdrag van tussen die Russiese Ryk en Chinese Keiserryk deur 'n groot deel van Mantsjoerye (die voorvaderlike tuisland van die Mantsjoes), nou bekend as Noordoos-China, af te staan aan Rusland.[1] Onderhandelinge het begin nadat China met oorlog op 'n tweede front gedreig is deur Goewerneur-generaal van die Verre Ooste Nikolay Muraviev toe China besig was om die Taiping-rebellie te onderdruk.[2] Dit het die Verdrag van Nerchinsk (1689) omgekeer deur die grond tussen die Stanovoy-reeks en die Amoer-rivier van die Qing-dinastie na die Russiese Ryk oor te dra. Rusland het meer as 600 000 vierkante kilometer van Buite-Mantsjoerye ontvang.[3][2]
Die Verdrag van Aigun is onderteken tussen die Russiese Ryk en die Qing-dinastie van China op 28 Mei 1858. Dit is vernoem na die dorp Aigun, wat nou deel vorm van Heihe Stad in die Chinese provinsie Heilongjiang, waar die verdrag onderteken is.
Die verdrag was die resultaat van onderhandelinge tussen die twee ryke om 'n geskil oor die presiese grens tussen hul gebiede in die Verre Ooste te besleg. Die Qing-dinastie het lankal die Amoer-rivier as die grens tussen China en Rusland geëis, terwyl die Russiese Ryk 'n groter gebied, insluitend die streek oos van die Amoer-rivier, opgeeïs het.
Onder die voorwaardes van die verdrag het die Qing-dinastie 'n groot deel van sy gebied aan die Russiese Ryk afgestaan, insluitend die streek oos van die Amoer-rivier en die Oessoeri-rivier. Die Russiese Ryk het op sy beurt ingestem om 'n bedrag van 5 miljoen roebels aan die Qing-dinastie te betaal as vergoeding vir die gebiede wat dit bekom het.
Die verdrag was belangrik omdat dit die eerste formele ooreenkoms tussen die twee ryke gemerk het, wat vir verskeie dekades betrokke was in sporadiese konflikte oor territoriale eise in die Verre Ooste. Dit het ook die weg gebaan vir verdere verdrae tussen die twee magte, insluitend die Verdrag van Beijing in 1860, wat die geskil oor die status van die stad Wladiwostok besleg het.
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ "Russia and China end 300 year old border dispute". BBC News. 10 November 1997. Besoek op 14 Augustus 2010.
- ↑ 2,0 2,1 Paine, SCM (2003). The Sino-Japanese War of 1894–1895: perceptions, power, and primacy. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-81714-1.[dooie skakel]
- ↑ Tzhou, Byron N (1990). China and international law: the boundary disputes. Greenwood Publishing Group. bl. 47. ISBN 978-0-275-93462-0.