Vlad II Dracul

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Vlad II Dracul van Walachye.
Vir 'n artikel oor Vlad II se seun, Vlad III, sien Vlad Dracula.

Vlad II (Roemeens: Vlad al II-lea), ook bekend as Vlad Dracul of Vlad die Draak (voor 1395 - November 1447), was van 1436 tot 1442 woiwode (prins of hertog) van Walachye, en weer van 1443 tot 1447. Hy is veral bekend as die pa van die wrede Vlad Dracula ("Vlad, seun van die Draak"), of Vlad die Deurboorder, 'n moontlike inspirasie vir Bram Stoker se fiktiewe karakter graaf Dracula.

Vlad is gebore as die buite-egtelike seun van Mircea I van Walachye en het 'n groot deel van sy kinderdae aan die hof van Sigismund van Luxemburg deurgebring. Dié het hom in 1431 lid van die Orde van die Draak gemaak (vandaar sy bynaam). Sigismund het hom ook erken as die wettige woiwode van Walachye en het hom toegelaat om in die nabygeleë Transsilvanië te gaan woon.

Vlad se halfbroer, Aleksander I Aldea, het die heerskappy van die Ottomaanse sultan, Murat II, oor Walachye erken. Ná sy dood in 1436 het Vlad egter met Hongaarse steun beheer oor Walachye oorgeneem. Ná die dood van Sigismund van Luxemburg in 1437 het Hongarye se posisie verswak, en Vlad moes eer aan Murat II betoon en heffings aan hom betaal. Dit het ingesluit deelname aan Murat II se inval in Transsilvanië in die somer van 1438.

Ná 'n kruistog teen die sultan in 1441 het die sultan Vlad na Edirne laat kom om sy lojaliteit te bewys. Toe hy vrygelaat word, is hy gedwing om sy jongste twee seuns, Vlad en Radu, in die Ottomaanse Ryk te los as gyselaars. Die Ottomane het hom gehelp om weer die troon in 1443 te bestyg nadat sy neef, Basarab II, dit intussen oorgeneem het.

Skakels[wysig | wysig bron]