Vlag van die NAVO
 |
|
| Gebruik | Burgerlike vlag en vaandel  |
|---|---|
| Verhouding | 3:4 |
| Goedgekeur | 14 Oktober 1953 |
| Ontwerp | ’n Donkerblou (Pantoon 280) veld belas met ’n wit kompasroos-embleem waaruit vier wit lyne uitstraal. |
Die vlag van die NAVO bestaan uit ’n donkerblou (Pantoon 280) veld belas met ’n wit kompasroos-embleem waaruit vier wit lyne uitstraal. Die vlag is op 14 Oktober 1953, drie jare ná stigting van die NAVO, aanvaar en word sedertdien as die organisasie se vlag gebruik. Die blou kleur simboliseer die Atlantiese Oseaan, terwyl die sirkel vir eenheid staan.
Geskiedenis[wysig | wysig bron]
Die Noord-Atlantiese Verdragsorganisasie is op 4 April 1949 gestig, nadat twaalf lande die Noord-Atlantiese Verdrag onderteken het, om die vermeende bedreiging deur die Sowjetunie teen te staan.[1] Dit het byna drie jaar geneem voordat die NAVO begin soek na ’n embleem, ’n taak wat hanteer is deur die nuutgestigte Inligtingsbeleid Werkingsgroep. Na verskeie besprekings is die gevolgtrekking gekom dat ’n vlag vir die organisasie met sy embleem nodig was en dat dit deur die Noord-Atlantiese Raad sou aanbeveel word.[2]
Die raad het bepaal dat die ontwerp "eenvoudig en treffend" sal wees, bykomend tot die klem op die "vreedsame doeleindes" van die verdrag; verskeie voorstelle is verwerp.[2] ’n Embleem van NAVO is uiteindelik op 14 Oktober 1953 aanvaar. Die besluit is aangekondig deur Hastings Ismay, 1ste Baron Ismay – die eerste sekretaris-generaal van die NAVO – presies twee weke later op 28 Oktober, waar hy ook oor die simboliek agter die gekose ontwerp gewerk het.[2] Hy het die vlag as "eenvoudig en onskuldig" beskryf.[3] Maar die vlag was nie universeel goed ontvang nie en en het kritiek van byvoorbeeld de Amerikaanse kongreslid John Travers Wood aangetrek, wie die vlag veroordeel het as ’n "vreemde en uitheemse lap".[4] Hy het die uitlatings gemaak in die lig van 'n beweerde voorval waar die vlag van die Verenigde State glo vervang is deur die NAVO-vlag in Norfolk, Virginië, die hoofkwartier van die geallieerde Atlantiese opperbevelhebber.[4]
Die vlag is vir die eerste keer by die opening van die Atlantiese Uitstalling op 9 November 1953 in Parys, Frankryk, gehys.[2][5] Egter is min bekend oor die geleentheid, aangesien die toespraak by die geleentheid nie kon gevind word nie.[2]
Simboliek[wysig | wysig bron]
Die kleure van die vlag dra kulturele, politieke, en plaaslike betekenisse. Die donker blou veld verteenwoordig die Atlantiese Oseaan, terwyl die sirkel vir eenheid onder die lidlande van die NAVO staan. Die kompasroos simboliseer die rigting van die pad ná vrede, die doel waarna die lidlande streef; dit is een keer opgedateer.[2][6]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ (en) Cavendish, Richard (1999). "The Founding of NATO". History Today. 49 (4). Besoek op 10 Julie 2015.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 "The Birth of the Emblem". NATO.int (in Engels). NAVO. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 September 2016. Besoek op 10 Julie 2015.
- ↑ "NATO: The Colors". Time (in Engels). 9 November 1953. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Oktober 2019. Besoek op 10 Julie 2015.
- ↑ 4,0 4,1 (en) "Idaho Lawmaker Raps NATO Flag". The Spokesman-Review. Associated Press. 18 April 1952. p. 12. Besoek op 10 Julie 2015.
- ↑ (en) "NATO Flag Flown". Toledo Blade. Reuters. 10 November 1953. p. 2. Besoek op 10 Julie 2015.
- ↑ (en) "Le Drapeau de L'OTAN—The Flag of NATO" (PDF). CPVA.ca. Canadian Peacekeeping Veterans Association. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 13 Junie 2010. Besoek op 10 Julie 2015.
Eksterne skakels[wysig | wysig bron]
 |
Wikimedia Commons bevat media in verband met NATO flag. |
- (en) NAVO by Flags of the World
| Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal. |
