Voyager Goue Plaat

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Die Voyager Goue Plaat.
Die omslag.

Die Voyager Goue Plate is fonografiese plate wat aan boord van Voyager 1 en Voyager 2 geplaas is toe hulle in 1977 gelanseer is. Hulle bevat klanke en beelde wat gekies is om die verskeidenheid van lewe en kulture op Aarde uit te beeld en is bedoel vir intelligente buiteaardse wesens, of vir toekomstige mense. Die Voyager-ruimtetuie is nie op pad na enige spesifieke ster nie, maar Voyager 1 sal oor sowat 40 000 jaar binne 1,6 ligjare wees van Gliese 445, wat tans in die sterrebeeld Kameelperd is.[1]

Omdat die ruimetuie bitter klein is in vergelyking met die grootte van die interstellêre ruimte, is die moontlikheid dat ’n ruimtereisende beskawing dit sal vind, uiters skraal – veral omdat die tuie eindelik sal ophou om elektromagnetiese straling uit te stuur wat vir kommunikasie bedoel is.

Volgens die sterrekundige Carl Sagan sal "die tuie net ontdek en die plate net gespeel word as daar gevorderde ruimtereisende beskawings in die interstellêre ruimte is. Maar die lansering van die "boodskap in ’n bottel" in die kosmiese "oseaan" sê iets baie hoopvols oor die lewe op hierdie planeet."[2] Die plaat is dus hoofsaaklik ’n tydkapsule of simboliese stelling eerder as ’n ernstige poging om met buiteaardse lewe te kommunikeer

Agtergrond[wysig | wysig bron]

Die Voyager-tuie is tans die verste mensgemaakte voorwerpe van die Aarde af. Voyager 1 het die interstellêre ruimte, die streek tussen sterre waar die galaktiese plasma teenwoordig is, bereik.[3] Hul voorgangers Pioneer 10 en 11 bevat eenvoudiger plate.

This is a present from a small, distant world, a token of our sounds, our science, our images, our music, our thoughts and our feelings. We are attempting to survive our time so we may live into yours.
— Die Amerikaanse president Jimmy Carter

Inhoud[wysig | wysig bron]

Die inhoud van die plate is deur ’n komitee onder leiding van Carl Sagan van die Cornell-universiteit vir Nasa gekies. Sagan en sy kollegas het besluit op 116 beelde en ’n verskeidenheid natuurlike klanke soos dié van branders, die wind, donderweer en diere (onder meer voëls en walvisse). Daarby het hulle stukke musiek uit verskillende kulture en eras gevoeg, asook groeteboodskappe in 55 antieke en moderne tale en gedrukte boodskappe van die Amerikaanse president Jimmy Carter en die sekretaris-generaal van die Verenigde Nasies, Kurt Waldheim.

Die versameling beelde sluit swart-wit én kleurfoto's in. Die eerstes is van wetenskaplike belang en wys wiskundige en fisiese groothede, die Sonnestelsel met sy planete, DNS en die menslike anatomie en voortplanting, asook diere, insekte, plante en landskappe. Die beelde van mense sluit ’n groot verskeidenheid kulture in; daar is foto's van kos, argitektuur en mense. Baie foto's sluit inligting in oor tydskale, groottes, massas en chemiese samestellings.

Ook die musiek is uiteenlopend en sluit die werk in van mense soos Bach, Mozart, Beethoven, Stravinsky, Guan Pinghu, Blind Willie Johnson, Chuck Berry en Kesarbai Kerkar.

Nadat Nasa kritiek ontvang het oor die uitbeelding van ’n naakte man en vrou op die Pioneer-plaat het hulle besluit dat geen foto van ’n naakte man of vrou op die Voyager-plaat mag wees nie. Net ’n silhoeët van die paartjie is ingesluit.[4] Tog bevat die plaat tekeninge van ’n anatomies korrekte man en vrou met uitwendige organe.

Die voorstelling van pulsars en die diagram van ’n waterstofatoom is dieselfde as op die Pioneer-plate.

Die 116 beelde is in ’n analoë vorm geënkodeer en bestaan uit 512 vertikale lyne. Die res van die plaat is oudio en ontwerp om teen 16⅔ omwentelinge per minuut terug te speel.

Terugspeel[wysig | wysig bron]

’n Verduideliking van die omslagdiagram, soos verskaf deur Nasa.

In die boonste linkerhoek is ’n maklik herkenbare diagram van die plaat en die naald om dit te mee te speel. Die naald is in die regte posisie om die plaat van die begin af te speel. Die korrekte tyd van elke rotasie van die plaat word in binêre getalle aangedui: 3,6 sekondes. Die diagram wys die plaat moet van buite na binne gespeel word. Onder dié diagram is ’n syaansig van die plaat en naald, met ’n binêre getal wat die tydsduur van die plaat aandui – sowat ’n uur.

Die inligting in die boonste regterhoek van die omslag is ontwerp om te wys hoe die foto's van die seine geskep moet word. Die boonste tekening wys die tipiese sein aan die begin van elke foto. Die foto word geskep uit ’n reeks vertikale lyne soortgelyk aan ’n analoë televisiebeeld (waar die lyne horisontaal is). Daar is ook ’n afbeelding van die eerste foto op die plaat sodat iemand wat dit terugspeel, kan weet hulle dekodeer die seine reg. Kleurfoto's word verteenwoordig deur drie beelde in ’n ry, elk vir die rooi, groen en blou komponente. ’n Kleurbeeld van die Son se spektrum is ingesluit vir kalibrasie.

Die tekening in die onderste linkerhoek van die omslag is die pulsarkaart wat ook op die plate van Pioneer 10 en 11 voorkom. Dit wys die ligging van die Sonnestelsel met betrekking tot 14 pulsars (pulserende sterre), waarvan die presiese periodes aangegee word. Regs daarvan is ’n voorstelling van ’n waterstofatoom.[5]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. "Voyager – Interstellar Mission". Jet Propulsion Laboratory (in Engels). Nasa. 15 Januarie 2010. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 Februarie 2004. Besoek op 28 September 2014.
  2. "Voyager – Golden Record" (in Engels). Nasa. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 Julie 2017. Besoek op 23 September 2010.
  3. "NASA Spacecraft Embarks on Historic Journey Into Interstellar Space". NASA. 12 September 2013. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Junie 2020. Besoek op 15 April 2014.
  4. Jon Lomberg, "Pictures of Earth". In Carl Sagan, Murmurs of Earth, 1978, New York, ISBN 0-679-74444-4
  5. "Voyager Record". Nasa. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 April 2020. Besoek op 26 Mei 2010.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]