Wilhelm Frick

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Wilhelm Frick (12 Maart 1877 - 16 Oktober 1946) was 'n prominente Duitse politikus van die Nazi-party (NSDAP), wat van 1933 tot 1943 as die minister van Binnelandse Sake in die kabinet van Adolf Hitler gedien het en as die laaste goewerneur van die Protektoraat Bohemen en Morawië.

As hoof van die Kriminalpolizei (kriminele polisie) in München, neem Frick deel aan Hitler se mislukte Biersaal-staatsgreep van 1923, waarvoor hy aan hoogverraad skuldig bevind is. Hy het daarin geslaag om gevangenskap te vermy en kort daarna 'n leidende figuur van die Nazi Party (NSDAP) in die Reichstag geword. Nadat Hitler in 1933 kanselier van Duitsland geword het, het Frick by die nuwe regering aangesluit en is hy benoem tot die minister van Binnelandse Sake. Hy was instrumenteel in die formulering van wette wat die Nazi-regime (Gleichschaltung) gekonsolideer het, asook wette wat die Nazi-rassebeleid gedefinieer het, veral die Nuremberg-wette. Na die opkoms van die SS het Frick geleidelik die guns van die party verloor, en in 1943 word hy deur Heinrich Himmler as minister van binnelandse sake vervang. Frick het in die kabinet gebly as minister sonder portefeulje tot Hitler se dood in 1945.

Na die Tweede Wêreldoorlog is Frick verhoor en skuldig bevind aan oorlogsmisdade in die Neurenberg-verhore en tereggestel.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]