Aleksander Pitsjoesjkin

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Aleksander Pitsjoesjkin
Gebore  9 April 1974 (1974-04-09) (50 jaar oud)
Land  Rusland
Bynaam  Bitsapark-maniak
Skaakbordmoordenaar
Misdaad  Reeks moorde
Misdaadbesonderhede
Plek Bitsapark, Moskou
Datum(s)  199214 Junie 2006
Slagoffers  48–60+
Metode  Kophoue met ’n hamer
Vonnisbesonderhede
Aangekeer  16 Junie 2006
Vonnisdatum  24 Oktober 2007
Vonnis  Lewenslange tronkstraf

Aleksander Joerjewitsj Pitsjoesjkin (Russies: Алекса́ндр Ю́рьевич Пичу́шкин, geb. 9 April 1974 in Mitisjtsji, Moskou-oblast) is ’n Russiese reeksmoordenaar. Hy het vermoedelik minstens 49 mense vermoor, en dalk tot 60, in Bitsapark in die suidweste van Moskou, waar die slagoffers se lyke gevind is. Hy is ook bekend as die Skaakbordmoordenaar en Bitsapark-maniak.

Vroeë lewe[wysig | wysig bron]

Pitsjoesjkin was volgens mense aanvanklik ’n sosiale kind. Dit het egter verander nadat hy agteroor van ’n swaai afgeval en toe deur die swaai teen die voorkop getref is. Kenners meen die ongeluk kon skade aan die voorkorteks van Pitsjoesjkin se brein aangerig het; skade van dié aard is bekend daarvoor dat dit impulsbeheer onderdruk en ’n neiging tot aggressie veroorsaak. Pitsjoesjkin het hierna vyandiggesind en impulsief geraak en sy ma het hom na ’n skool vir kinders met leerprobleme gestuur. Ander kinders het hom begin terg en boelie, en dit het sy aggressie vererger.

Toe hy ouer was, het sy oupa aan moederskant besef hy is hoogs intelligent. Hy het hom ingeneem en in ’n beter skool ingeskryf. Hy het Pitsjoesjkin ook aangemoedig om aan buitemuurse bedrywighede deel te neem en dié het ’n belangstelling in skaak ontwikkel. Hy het aan buitelugskaakspele in Bitsapark begin deelneem. Hy het uitstekend gevaar en die ander, meestal ouer mans geklop. So het hy ’n groot deel van sy aggressie gekanaliseer. Hy is egter steeds deur ander kinders gespot en kort hierna is sy oupa dood. Pitsjoesjkin het na sy ouerhuis teruggekeer en as ’n student ingeskryf.

In dié stadium het hy erg wodka begin drink. Hy het steeds aan skaakspele naby hul huis en in Bitsapark deelgeneem.

Moorde[wysig | wysig bron]

Pitsjoesjkin het sy eerste moord sover bekend in 1992 as ’n student gepleeg en in 2001 meer dikwels begin moor.[1] In die Russiese media is gegis hy is gedeeltelik gemotiveer deur ’n makabere kompetisie met ’n ander bekende Russiese reeksmoordenaar, Andrei Tsjikatilo, die "Slagter van Rostof", wat in 1992 skuldig bevind is aan die moord op 53 kinders en jong vroue oor ’n tydperk van 12 jaar.[2] Pitsjoesjkin het gesê sy doel was om 64 mense te vermoor, wat ooreenstem met die getal blokke op ’n skaakbord.[3][4] Hy het later sy stelling teruggetrek en gesê hy sou aanhou moor het as hy nie gevang is nie.[5]

Hy het veral ou, hawelose mans geteiken, Hy het hulle gelok met ’n aanbod van gratis wodka. Nadat hy saam met hulle gedrink het, sou hy hulle vermoor deur hulle herhaaldelik met ’n hamer teen die kop te slaan. Hy sou dan ’n wodkabottel in die gapende wond druk as sy "handtekening". Hy het ook jonger mans, kinders en vroue geteiken. Hy sou hulle altyd van agter aanval voor hulle onraad vermoed om te keer dat hul bloed op sy klere spat.[6] Hy het beweer hy het soos God gevoel wanneer hy iemand aanval en besluit of hulle sou sterf of leef.[7]

Kenners aan die Serbski-instituut, Rusland se hoof psigiatriese kliniek, het gevind Pitsjoesjkin is gesond van gees, maar hy ly aan antisosiale en narsistiese persoonlikheidsteuring, wat hom ’n psigopaat maak.

Arres en vonnis[wysig | wysig bron]

Pitsjoesjkin is op 16 Junie 2006 in hegtenis geneem en op 24 Oktober 2007 skuldig bevind aan 49 moorde en drie pogings tot moord.[8] Hy het ’n Russiese hof gevra om nog 11 slagoffers by die lys te voeg, wat sy beweerde slagoffers op 60 te staan bring, plus die drie wat oorleef het.[9] Hy is nes Tsjikatilo tydens sy verhoor in ’n glashok gehou vir sy beskerming.[10] Dit het regter Wladimir Oesof ’n uur geneem om die vonnis te lees: lewenslange tronkstraf,[11] waarvan die eerste 15 jaar in eensame aanhouding sou wees.[8]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. "Russian chess player on trial for 49 alleged murders" (in Engels). News.com.au. Agence France-Presse. 14 September 2007. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Julie 2009. Besoek op 10 April 2009.
  2. "'Chessboard killer' revels in death" (in Engels). CNN. Associated Press. 9 Oktober 2007. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 Oktober 2008. Besoek op 10 April 2009.
  3. "Investigators believe 62 murdered by "chessboard killer"" (in Engels). RIA Novosti. 1 Augustus 2007. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 Junie 2012. Besoek op 10 April 2009.
  4. "Russian suspected of 62 murders" (in Engels). BBC News Online. 1 Augustus 2007. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 Desember 2019. Besoek op 10 April 2009.
  5. "Russia 'chessboard killer' guilty" (in Engels). BBC News Online. 24 Oktober 2007. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 September 2019. Besoek op 10 April 2009.
  6. "Serial Killer in Moscow killed 52 people". Dailymotion. Russia Today. 12 November 2007. Besoek op 10 April 2009.
  7. Chua-Eoan, Howard (12 September 2007). "The Grandmaster of Murder?". Time (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Oktober 2012. Besoek op 10 April 2009.
  8. 8,0 8,1 Bukharbayeva, Bagila (24 Oktober 2007). "Russian Convicted of 48 Murders". Associated Press. Besoek op 10 April 2009.
  9. Sweeney, Conor (9 Oktober 2007). "Russian serial killer says murder is like love". Reuters. Besoek op 10 April 2009.
  10. Lowe, Christian (24 Oktober 2007). "Russian 'chessboard killer' convicted of 48 murders". Reuters. Besoek op 10 April 2009.
  11. "'Chessboard killer' gets life". InTheNews.co.uk. 29 Oktober 2007. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Desember 2008. Besoek op 29 Oktober 2007.

Eksterna skakels[wysig | wysig bron]