Schutzstaffel

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Vlag van die SS
Kenteken van die SS

Die Schutzstaffel (Duits: [ˈʃʊtsˌʃtafəl] , letterlik: "Beskermingseskader"), afgekort 'SS' (Rune) of SS (Latyn), was 'n groot sekuriteits- en militêre organisasie van die Nasionaal-Sosialistiese Duitse Arbeidersparty (NSDAP) in Duitsland.

Die SS is in die 1920's as 'n persoonlike bewakingseenheid vir Nazi-leier Adolf Hitler gestig. Onder die leiding van Heinrich Himmler tussen 1929 en 1945 het die SS gegroei van 'n klein paramilitêre eenheid tot een van die magtigste organisasies in Nazi-Duitsland. Die Nazi's het die SS as 'n elite eenheid beskou en alle SS-personeel is gekies op die beginsels van rassuiwerheid en onvoorwaardelike lojaliteit aan die NSDAP.

In kontras met die swart uniform Allgemeine-SS, die politieke afdeling van die SS, het die militêre afdeling, die Waffen-SS tot 'n tweede Duitse leër gegroei binne-in die Wehrmacht en in tandem geopereer met die gewone Duitse leër die Heer. Die Waffen-SS was bekend vir hul veglus, maar ook berug vir hul brutaliteit teen burgers en krygsgevangenes. Die Waffen-SS eenhede het gehelp om die versetting deur die Poolse Jode in die opstand in die Warskou-ghetto stop te sit en het ook 'n aantal Amerikaanse krygsgevanges uitgemoor naby die Belgiese dorp Malmedy tydens die Ardenne-offensief in 1944.

Die SS was uitgesonder van die Duitse weermag, die NSDAP en die Duitse staatsoffisiere, deur hulle eie SS-rangstelsel, die SS-eenheidsembleem en die SS-uniforms.

Namate die Nazi-party die politieke bewind in Duitsland verower het, was belangrike regeringsfunksies soos wettoepassing (bv. die polisie) deur die SS geabsorbeer, terwyl vele SS-organisasies die de facto regeringsinstansies geword het. Om die politieke mag van die NSDAP te behou, was die SS die gesag gegee om die Sicherheitsdienst (SD), die sekuriteits- en intelligensiedienste, en die Geheime Staatspolizei (Gestapo), die geheime polisie, te beheer, wat die SS in effek immuun teen die regstelsel gemaak het.

Heinrich Himmler, die leier van die SS, was een van die hoofargitekte van die Finale Oplossing. Die SS Einsatzgruppen (mobiele moor-eenhede) het burgers vermoor - meestal Jode - in die lande wat deur Duitsland tydens die Tweede Wêreldoorlog beset was. Die SS was verantwoordelik vir die stigting en behartiging van die konsentrasiekampe en verdelgingskampe, waar miljoene gevangenes gesterf het te danke aan onmenslike behandeling, oorwerking, ondervoeding, sistematiese massa-vergassing, of Nazi mediese eksperimente. Na die oorlog het die regters van die Neurenberg-verhore verklaar dat die SS 'n kriminele organisasie was wat verantwoordelik was vir die implementering van volksmoord en die pleging van oorlogsmisdade en misdade teen die mensdom.

Bronne[wysig | wysig bron]

  • Browder, George C. (1990). Foundations of the Nazi Police State: The Formation of Sipo and SD. Lexington: University of Kentucky. ISBN 978-0-8131-1697-6.
  • Gellately, Robert (1990). The Gestapo and German Society: Enforcing Racial Policy, 1933–1945. New York: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-822869-1.
  • Johnson, Eric (1999). Nazi Terror: The Gestapo, Jews, and Ordinary Germans. New York: Basic Books. ISBN 978-0-465-04906-6.
  • Miller, Michael (2015). Leaders of the SS and German Police, Vol. 2. San Jose, CA: Bender. ISBN 978-1-932970-25-8.
  • Segev, Tom (1988). Soldiers of Evil: The Commandants of the Nazi Concentration Camps. New York: McGraw Hill. ISBN 978-0-07-056058-1.