Veelhoringadder

Veelhoringadder
Bewaringstatus
Ongeëvalueer  (IUCN 3.1)
Wetenskaplike klassifikasie
Koninkryk:	Animalia
Filum:	Chordata
Subfilum:	Vertebrata
Klas:	Reptilia
Orde:	Squamata
Suborde:	Serpentes
Familie:	Viperidae
Subfamilie:	Viperinae
Genus:	Bitis
Spesie:	B. cornuta
Binomiale naam
Bitis cornuta (Daudin, 1803)
Sinonieme
Vipera cornuta Daudin, 1803 Vipera armata A. Smith, 1826 Vip[era]. lophophris Cuvier, 1829 Vip[era]. lophophrys — Wagler, 1830 Vipera lophophris — Gray, 1831 Cerastes cornuta — Gray, 1842 Vipera (Echidna) atropoides A. Smith, 1846 Vipera atropoides — A. Smith, 1846 Clotho cornuta — Gray, 1849 Cerastes lophophrys — A.M.C. Duméril, Bibron & A.H.A. Duméril, 1854 V[ipera]. (Cerastes) cornuta — Jan, 1863 Vipera (Clotho) cornuta — Higgins, 1873 Bitis cornuta — Boulenger, 1896 Bitis cornuta cornuta — Bogert, 1940

Die Veelhoringadder (Bitis cornuta) is 'n slang wat endemies is aan Suider-Afrika. Die adder kom voor vanaf Citrusdal en Graafwater in die Wes-Kaap, noordwaarts langs die Weskus tot by Meobbaai in Namibië. In die binneland kom dit tot by Calvinia voor. In Engels word dit die Many-horned adder genoem.

Fotograaf met 'n veelhoringadder in sy kameralens.

Identifikasie

Die slang word tot 75cm lank terwyl die gemiddelde lengte 30 tot 40cm is. Die wyfies is gewoonlik groter en meer geset as die mannetjies. Hulle kleur wissel van lig- tot donkerbruin, grysbruin of rooibruin met drie tot vier rye van donker, hoekige vlekke wat ligte rande kan hê. Die vlekke aan die bokant is gewoonlik groter as die vlekke aan die onderkant. Daar is 'n tros van 4 tot 7 horings bo elke oog en die pupille is vertikaal. Die kop is driehoekig en onderskeibaar van die res van die liggaam.

Habitat en gewoontes

Die slang bak graag op klipperige plekke en skuil soms in lae, digte plantegroei. Hy is meestal aktief met skemertyd of vroeg saans. Sy natuurlike vyande is roofvoëls, ander slange en klein karnivore. Die slang is gewild onder versamelaars.

Gif

Die gif is matig sitotoksies en nie dodelik vir die mens nie. Min gif word voortgebring en die byt word nie as potensieel gevaarlik beskou nie. Simptone is onder meer plaaslike pyn, uitermatige swelsel om die bytplek en moontlike nekrose. Polivante teengif is nie doeltreffend nie en moenie toegedien word nie. Byte moet simptomaties behandel word.

Sien ook

• Alfabetiese lys van slange

Bron

• Slange & slangbyt in Suider-Afrika. Johan Marais. Struik Nature. 2014 ISBN 978 1 77584 024 4