Aglaonema

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Aglaonema
Aglaonema commutatum
Wetenskaplike klassifikasie
Koninkryk:
Divisie:
Klas:
Orde:
Familie:
Subfamilie:
Tribus:
Genus:
Aglaonema

Schott

Aglaonema is ’n genus blomplante in die aronskelkfamilie, Araceae. Daar is omtrent 50 soorte en hulle is inheems aan tropiese en subtropiese gebiede in Asië en Nieu-Guinee.[1][2] Hulle is in Engels ook bekend as Chinese evergreens.[3]

Eienskappe[wysig | wysig bron]

Aglaonemas is immergroen, meerjarige kruieplante met stamme wat regop groei of kruip. Stamme wat grondlangs groei, kan by die nodusse uitloop. Daar is gewoonlik ’n kroon van wye blaarskywe wat in wilde spesies dikwels onreëlmatig silwer en groen gekleur is. Die eenslagtige blomme word in ’n blomskede gedra, met ’n kort sone van vroulike blomme naby die basis en ’n breër sone manlike blomme nader aan die punt. Die vrug is ’n vlesige bessie wat rooi word as dit ryp is.[2]

Aglaonemas word al eeue lank in Asië gegroei as ’n ornamentele plant wat geluk bring.[3] Hulle is in 1885 aan die westerse wêreld bekend gestel.[4] Hulle het nie baie lig nodig nie en is gewilde huisplante.[3] Daar is deesdae verskeie kultivars.

Voortplanting geskied deur verdeling en steggies. Die plant het nat grond nodig en hoewel sommige kultivars ’n bietjie kunsmis nodig het, kan hulle maklik beskadig word met te veel.[3]

Probleme[wysig | wysig bron]

Die plant hou nie van koue nie en skade kan by 15 ºC begin intree.[5] Donker kolle wat olierig lyk, kan op die blare voorkom[5] of die blare kan vergeel. Sommige kultivars is ontwikkel wat kouer temperature kan weerstaan.[3]

Wolluise kan voorkom in die oksels van die blare en dopluise aan die stingels en die onderkant van die blare.[6]

Aglaonemas is giftig weens kalsiumoksalaatkristalle. As dit ingesluk word, kan dit die slymvlies irriteer en die sap kan ’n pynlike veluitslag veroorsaak.[7]

Spesies[wysig | wysig bron]

Aglaonema costatum.

Van die bekendste spesies is:[1]

  • Aglaonema brevispathum – Indo-China
  • Aglaonema chermsiriwattanae – Thailand
  • Aglaonema cochinchense Viëtnam, Kambodja, Thailand, Maleisië
  • Aglaonema commutatum – Filippyne, Wes-Indiese Eilande
  • Aglaonema cordifolium – Mindanao
  • Aglaonema densinervium – Filippyne, Sulawesi
  • Aglaonema marantifolium – Nieu-Guinee
  • Aglaonema modestum – Bangladesj, Indo-China, Suid-China
  • Aglaonema nebulosum – Borneo, Maleisië, Sumatra
  • Aglaonema nitidum – Borneo, Maleisië, Sumatra, Java, Indo-China
  • Aglaonema ovatum – Laos, Thailand, Viëtnam
  • Aglaonema philippinense – Filippyne, Sulawesi
  • Aglaonema pictum – Nias, Sumatra
  • Aglaonema pumilum – Mianmar, Thailand
  • Aglaonema rotundum – Sumatra
  • Aglaonema simplex – Yunnan, Indosjina, Maleisië, Indonesië, Filippyne
  • Aglaonema tricolor – Filippyne
  • Aglaonema vittatum – Sumatra

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. 1,0 1,1 Kew World Checklist of Selected Plant Families
  2. 2,0 2,1 Aglaonema. Flora of China.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Chen, J., et al. Cultural Guidelines for Commercial Production of Interiorscape Aglaonema. ENH957. Environmental Horticulture. Florida Cooperative Extension Service. University of Florida IFAS. 2003.
  4. Chen, J., et al. (2004). Genetic relationships of Aglaonema species and cultivars inferred from AFLP markers. Annals of Botany 93(2), 157-66.
  5. 5,0 5,1 Chen, J., et al. Chilling Injury in Tropical Foliage Plants: II. Aglaonema. ENH843. Environmental Horticulture. Florida Cooperative Extension Service. University of Florida IFAS. 2001.
  6. Longman, David. Gesonde Huisplante, Stap vir Stap Geïllustreer, J.L. van Schaik, Pretoria. 1992. ISBN 0 627 01827 0
  7. Toxic Plants. "Safe and Poisonous Garden Plants. Agriculture and Natural Resources." Universiteit van Kalifornië

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]