Alphonse Pénaud

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Alphonse Pénaud
Gebore31 Mei 1850
Sterf22 Oktober 1880 (op 30)
NasionaliteitFrans
Beroeppionier van lugvaartontwerp en -ingenieurswese

Alphonse Pénaud (31 Mei 185022 Oktober 1880), was 'n 19de-eeuse Franse pionier van lugvaartontwerp en -ingenieurswese. Hy was die skepper van die gebruik van gedraaide rubberbandjies om modelvliegtuie aan te dryf, en sy 1871-modelvliegtuig, wat hy die Planophore genoem het, was die eerste aërodinamies stabiele vlieënde model. Hy het voortgegaan om 'n volgrootte vliegtuig met baie gevorderde kenmerke te ontwerp, maar kon geen ondersteuning vir die projek kry nie, en het uiteindelik selfmoord gepleeg in 1880, op die ouderdom van 30.

Biografie[wysig | wysig bron]

Pénaud is in Parys gebore in 'n vlootgesin, sy vader Charles Pénaud was 'n admiraal in die Franse Vloot. Weens 'n heupsiekte het hy met behulp van krukke geloop en kon dus nie die Vlootskool bywoon nie. Op 20 het hy lugvaart begin studeer en by die nuutgestigte Société Aéronautique de France aangesluit. Hy het in 1876 ondervoorsitter van die Genootskap geword en aan die publikasie van die tydskrif L'Aéronaute deelgeneem.

In 1870 het Pénaud die eerste van 'n reeks suksesvolle modelhelikopters gemaak. Die beginsel hiervan was nie nuut nie, aangesien dit in 1784 aan die Franse Akademie vir Wetenskappe gedemonstreer is deur M. Launoy, 'n natuurkundige, en M. Bienvenu[1] en was bekend deur sir George Cayley gemaak, maar dit was die eerste gebruik van gedraaide rubber om 'n vlieënde model aan te dryf. Gedurende die vroeë jare van die ontwikkeling van swaarder-as-lug-vlug, moes baie eksperimenteerders hierdie metode van aandryf vir eksperimentele modelle gebruik, insluitend Lawrence Hargrave en A.V. Roe.

Planophore[wysig | wysig bron]

Pénaud se modelle, van bo na onder: 1870 helikopter; 1871 Planophore; 1873 klapvliegtuig

Die volgende jaar het hy die Planophore gebou, wat 'n groot invloed op vroeë vliegtuigontwerp sou wees. Benewens die gebruik van 'n gedraaide rubbermotor wat 'n stootskroef aandryf, het hierdie masjien twee belangrike beginsels aan praktiese lugvaartkunde bekendgestel: die vlerke was opwaarts gebuig by die punte, in werklikheid tweevlakkig, en die agter-gemonteerde horisontale stabiliseerder was ingestel op 'n kleiner invalshoek as die vlerke. Albei hierdie ontwerpkenmerke het die Planophore 'n mate van outomatiese stabiliteit gegee.[2] Die beginsel van dihedraal is deur sir George Cayley uitgewerk, hoewel Pénaud destyds nie bewus was van Cayley se werk nie. Die beginsel van 'n verskil in die invalshoek tussen die hoofligoppervlak en die stabiliseerder is vir die eerste keer deur Pénaud uitgewerk. Die Planophore is op 18 Augustus 1871 suksesvol by die Tuileries-tuine in Parys voor lede van die Société Aéronautique gevlieg, wat 'n afstand van 40 m gevlieg het en 11 sekondes in die lug gebly het.

Die Planophore was 51 cm lank met 'n vlerkspan van 46 cm en 'n vlerkoppervlakte van 0,05 m² met 'n tweelemskroef van 20 cm in deursnee. Dit het 16 gram geweeg, waarvan die rubber 5 g uitmaak.[3]

Later werk[wysig | wysig bron]

Die volgende jaar het hy 'n rubberaangedrewe klapvliegtuig vervaardig. Beide die helikopter en die klapvliegtuig het 'n mate van sukses as speelgoed geniet. In 1873 het hy begin saamwerk met 'n ingenieur genaamd Paul Gauchot, en twee ontwerpe vir volgrootte vliegtuie vervaardig, die eerste in 1874 en die tweede in 1876. Die 1876-vliegtuig is in detail geteken met die doel om die idees wat dit bevat, te patenteer, en het baie merkwaardig gevorderde kenmerke gehad, insluitend elektries aangedrewe hoogteroere, 'n ten volle toegemaakte kajuit vir die vlieënier, 'n intrekbare onderstel en die gebruik van 'n paar skroewe wat in teenoorgestelde rigtings draai om die wringkrag wat deur 'n enkele skroef veroorsaak word, uit te skakel.

Hy het ook aan ligter as lug-eksperimentering deelgeneem, en 'n aantal vernuftige toestelle vervaardig, insluitend 'n differensiële barometer om die tempo van styging of daling te wys.

Alphonse Pénaud kon geen finansiële steun vir sy ambisieuse ontwerp kry nie en het op 22 Oktober 1880 op 30-jarige ouderdom selfmoord gepleeg.

Invloed[wysig | wysig bron]

Pénaud se eksperimente is omvattend beskryf deur Octave Chanute in sy boek Progress in Flying Machines.

'n Speelgoed helikopter van die Pénaud-tipe is in 1878 deur hul pa aan die Wright-broers gegee. Die Wright-broers sou dit later noem as 'n vroeë inspirasie vir hul belangstelling in vlug.

Pénaud is een van die onsuksesvolle lugvaartpioniers wat in die Marc Blitzstein-komposisie The Airborne Symphony genoem word.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. "Progress in Flying Machines: Wings, Maart 1892".
  2. Gibbs-Smith 2003 bl.56
  3. Gibbs-Smith 2003 bl.56

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]