Ariel (maan)

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Ariel   

Ariel, soos waargeneem deur die Voyager 2-ruimtetuig op 24 Januarie 1986.
Ontdekking
Ontdek deur William Lassell
Datum 24 Oktober 1851
Alternatiewe nameUranus I
Wentelbaaneienskappe[1]
Halwe lengteas 191 020 km
Wentelbaanradius 190 900 km
Wentelperiode 2,520 dae
Baanhelling 0,260° (tot Uranus se ewenaar)
Satelliet van Uranus
Fisiese eienskappe
Afmetings 1162,2 × 1155,8 × 1155,4 km
Gem. radius 578,9 ± 0,6 km
(0,0908 Aardes)
Oppervlakte 4 211 300 km2
Volume 812 600 000 km3
Massa 1,353 ± 0,12021 kg
(2,26×10−4 Aardes)
Gem. digtheid 1,66 ± 0,15 g/cm3
Oppervlak-
aantrekkingskrag
0,27 m/s2
Ontsnapping-
snelheid
0,558 km/s
Rotasieperiode sinchronies
0,53 (geometries)
0,23 (Bond)
Skynmagnitude 14,4 (R-band)

Ariel (ook Uranus I) is die vierde grootste maan van die planeet UranusUmbriel.

William Lassell het die maan op 24 Oktober 1851 ontdek, saam met Umbriel. Die maan is vernoem ná die Sylphe Ariel uit Alexander Pope se epiese gedig The Rape of the Lock, nie van William Shakespeare se toneelstuk Die Storm nie. Die meeste van Uranus se mane is vernoem ná figure uit William Shakespeare se werke en slegs Ariel, Belinda en Umbriel is vernoem na figure uit Alexander Pope se werke.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. "Planetary Satellite Mean Orbital Parameters". Jet Propulsion Laboratory, California Institute of Technology.