Atacamawoestyn

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Ligging van die Atacamawoestyn in Suid-Amerika
Nasa-Satellietbeeld van die Atacamawoestyn
Salar de Talar in die Atacamawoestyn
'n Hulpteleskoop van die Europese Suidelike Sterrewag wat die gunstige waarnemingstoestande van die Atacamawoestyn benut

Die Atacamawoestyn (Spaans: Desierto de Atacama) in die noorde van Chili. Dit strek oor 'n 1600 km strip land wes van die Andes, en dit bedek 'n area van 105000 km2.[1] Dit word as die droogste woestyn op aarde beskou. Die woestyn grens in die weste aan die Stille Oseaan, in die noorde aan Peru en in die ooste aan Bolivië en Argentinië. Die Atacamawoestyn het sowat 15 miljoen jaar gelede ontstaan.

Klimaat[wysig | wysig bron]

Hierdie woestyn kry net 'n vyftigste van die gemiddelde jaarlikse reënval wat byvoorbeeld in die Amerikaanse Death Valley (Vallei van die Dood, Kalifornië) aangeteken word. Daar is selfs weerstasies in Atacama wat in hulle geskiedenis nog nooit 'n druppeltjie reën aangeteken het nie.

Die woestyn lê in die reënskadu van die Andesgebergte; die oostewinde wat soms waai bring geen neerslae na die gebied nie. Naby die kus verhinder 'n koue seestroming, die Humboldtstroming, die vorming van reënwolke sodat hier, in teenstelling met gebiede wat verder suid- en noordwaarts geleë is geen reën val nie. Vanweë die koue seewater het die woestyn egter 'n relatief koel klimaat, en veral langs die kus kom mistigheid dikwels voor. Die Atacama word dan ook by die sogenaamde newelwoestyne gereken.

Weens die klimatiese El Niño-verskynsel bly die Humboldtstroming binne tydperke van ses tot tien jaar gereeld afwesig, en die woestyn kry dan sterk reën wat 'n kortstondige maar pragtige blommeseisoen verseker.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Wright, John W., red. (2006). The New York Times Almanac (2007 uitg.). New York: Penguin Books. pp. 456. ISBN 978-0-14-303820-7.


Eksterne skakels[wysig | wysig bron]