Bariumsulfied

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Eienskappe

Algemeen

Naam Bariumsulfied
Struktuurformule van
Struktuurformule van
Chemiese formule BaS
Molêre massa 169,39 [g/mol][1]
CAS-nommer 8011-62-9[1]  
Voorkoms grys vastestof[1]  
Reuk soos H2S
Fasegedrag  
Selkonstantes a=639pm[2]  
Ruimtegroep Fm3
Nommer 225  
Strukturbericht B1
Smeltpunt 2235 °C[3]
Kookpunt
Digtheid 4,25 [g/cm][3]
Oplosbaarheid Oplosbaar, hidroliseer[1] 76,8 [g/L] @ 20 °C[3] 
Brekingsindeks 2,155

Suur-basis eienskappe

pKa

Veiligheid

Flitspunt  
LD50 375 [mg/kg] (oraal;rot)[1]

Tensy anders vermeld is alle data vir standaardtemperatuur en -druk toestande.

 
Portaal Chemie

Bariumsulfied is 'n sout van barium en waterstofsulfied met die chemiese formule BaS.

Dit het fosforesserende eienskappe indien dit nie uiters suiwer is nie.[4]

Kristalstruktuur[wysig | wysig bron]

Bariumsulfied kristalliseer in die haliet-struktuur. B1 in die strukturbericht-klassifikasie.

Produksie[wysig | wysig bron]

Bariumsulfied word gewoonlik vervaardig deur die mineraal bariet wat veral uit bariumsulfaat bestaan te reduseer met koolstof.[5] Dit is die belangrikste manier om barium te ontgin.

Daar is ander metodes, soos die reduksie met swael wat SO2 in plaas van CO of CO2 vrystel. Dit kan gebruik word om swawelsuur te vervaardig. [6]

Chemiese eienskappe[wysig | wysig bron]

Die vorming van oplosbare bariumsulfied uit die onoplosbare sulfaat maak dit moontlik op soute van ander sure te verkry,[7] bv. met soutsuur ontstaan bariumchloried

'n Oplossing van bariumsulfied in water reageer met koolstofdisulfied en vorm geel bariumtiokarbonaat:[8]

Gebruike[wysig | wysig bron]

Bariumsulfied vertoon uiteenlopende eienskappe, wat dit veelsydig maak in verskeie toepassings, insluitend elektronika, verfpigmente, velontharing, vlamvertragers, ligverf en waterstofsulfiedgenerering. Bariumsulfied dien as 'n voorloper vir ander bariumverbindings en vind gebruik as 'n kortgolflengte-uitstraler. Dit dien as 'n reagens in chemiese reaksies en word gebruik as 'n bron van barium in die sintese van ander bariumverbindings. Dit dien ook as 'n voorloper in die vervaardiging van verskeie spesiale chemikalieë en barium-gebaseerde verbindings wat in nywerhede soos keramiek, glas en elektronika gebruik word. [3]

'n Mengsel van bariumsulfied en sinksulfaat word litopoon genoem en lewer deur dubbele omsetting 'n wit verfstof:[4]

Die produkte is baie onoplosbaar.

Ander gebruike:[3]

  • Ontswaeling: Bariumsulfied word gebruik in ontswaelingsprosesse, veral in die verwydering van swaelverbindings uit gasse in die petrochemiese industrie.
  • Metaalraffinering: Dit vind toepassing in metaalraffineringsprosesse, waar dit help om onsuiwerhede soos suurstof en swael uit metale te verwyder.
  • Waterbehandeling: Bariumsulfied word in waterbehandelingstoepassings gebruik, veral vir die verwydering van sulfate en swaar metale.
  • Laboratorium en navorsing: In laboratoriumomgewings word bariumsulfiedpoeier as 'n chemiese reagens en in navorsingseksperimente gebruik.
  • Leerlooiery: Bariumsulfied word in leerlooiprosesse gebruik om hare en ander onsuiwerhede van huide te verwyder.
  • Vuurwerk: Dit vind toepassing in die vuurwerkbedryf as 'n komponent in sommige vuurwerkkomposisies.
  • Tekstielbedryf: Bariumsulfied word in die tekstielbedryf gebruik vir die kleur en druk van tekstiel.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 "bariumsulfide". PubChem NIH.
  2. Kelly, A.; Knowles, K.M. (2012). Appendix 7: Crystal Structure Data. In Crystallography and Crystal Defects. doi:10.1002/9781119961468.app7.{{cite book}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 "barium sulfide". Stanford Materials.
  4. 4,0 4,1 Ada Prins (1935). Leidraad voor de anorganische en organische scheikunde.
  5. "Process for producing barium sulfide". China patent CN1876564A.
  6. Wei Zhang, Yong Zhou, Jiahua Zhu, Yanlin Pan (2014). "New Clean Process for Barium Sulfide Preparation by Barite Reduction with Elemental Sulfur". Ind. Eng. Chem. Res. 53 (14): 5646–5651. doi:10.1021/ie4042356.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)
  7. C.P.E. Meerum Terwogt (1917). Leerboek der anorganiese chemie. Noordhoff.
  8. Enklaar J.E.; Enklaar C.J. (1907). Grondbeginselen der chemie.{{cite book}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)