Boroughs in Londen

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

London boroughs is die amptelike Engelse vakterm vir die 32 stadsdistrikte waarin Groter Londen vir administratiewe doeleindes verdeel word. Elkeen van die distrikte word deur 'n distriksraad of borough council bestuur.

Londen se distrikte is almal op 1 April 1965 volgens die Wet op die Londense regering van 1963 as plaaslike regeringsliggame gevorm, tegelykertyd met Groter Londen, toe vroeëre administratiewe eenhede saamgesmelt is. Twaalf van die distrikte, wat in die middestad van Londen geleë is, word amptelik Inner London boroughs genoem, terwyl na die twintig distrikte in die buitewyke van die Britse hoofstad as Outer London boroughs verwys word. Die grense van stadsdistrikte is sindsdien twee keer hersien – in 1987 en 1992 is daar klein wysigings aangebring.

Die bevolkingsgetalle van Londense stadsdistrikte varieer tussen sowat 150 000 en 300 000 en staan sodoende gelyk aan dié van tipiese Engelse stede. Distrikte in die binnestad is gewoonlik kleiner as dié in die buitewyke, sowel ten opsigte van hul bevolkingsgetal asook hul oppervlakte, maar word deur 'n hoër bevolkingsdigtheid gekenmerk.

Londen se boroughs en hul rade oefen administratiewe gesag oor die gebied van Groter Londen uit – met uitsondering van die City of London wat deur die City of London Corporation ('n liggaam wat lank voor die stigting van die boroughs bestaan het) en die Inner en Middle Temples geadministreer word. Die twee Temples is selfstandige enklawes in die City wat om historiese redes nie deur die City of London Corporation geadministreer word nie.

Ontstaansgeskiedenis[wysig | wysig bron]

Vanaf die middel van die 1930's was daar vier verskillende tipes van plaaslike regeringsliggame: county boroughs, municipal boroughs, stedelike distrikte (urban districts) en metropolitaanse boroughs (metropolitan boroughs). Die uitgestrekte county boroughs het alle plaaslike regeringsdienste verskaf en oor dieselfde bevoegdhede beskik soos graafskapsrade (county councils). Municipal boroughs en stedelike distriksliggame het in vergelyking daarmee minder bevoegdhede gehad.

Wat die situasie nog ingewikkelder gemaak het, was dat graafskapsrade bevoegdhede soos laerskoolonderwys en biblioteeksdienste aan ander liggame soos distriksrade en rade van municipal boroughs kon oordra – 'n beleid wat dan ook stuksgewys toegepas is. Die hervorming van Londen se plaaslike regeringstelsel was 'n poging om dié aangeleenthede te reguleer.

Die Koninklike Kommissie vir Plaaslike Regering in Groter Londen (Royal Commission on Local Government in Greater London) is in 1957 in die lewe geroep en sy verslag op 19 Oktober 1960 gepubliseer. Dit het voorgestel om 52 Greater London Boroughs te vorm met 'n bevolking van tussen 100 000 en 250 000. Die nuwe administratiewe eenhede was 'n mengsel van bestaande distrikte, samesmeltings van twee of drie gebiede, en twee nuwe boroughs wat met die opsplitsing van 'n vroeëre distrik gevorm is. In Desember 1961 het die regering voorgestel om die getal boroughs liewer tot 34 te verminder en begin om hulle grense af te baken. Die getal boroughs is in 1962 verder verminder tot 32.

Kaart[wysig | wysig bron]

  1. City of London (geen borough nie)
  2. City of Westminster
  3. Kensington and Chelsea
  4. Hammersmith and Fulham
  5. Wandsworth
  6. Lambeth
  7. Southwark
  8. Tower Hamlets
  9. Hackney
  10. Islington
  11. Camden
  12. Brent
  13. Ealing
  14. Hounslow
  15. Richmond upon Thames
  16. Kingston upon Thames
  1. Merton
  2. Sutton
  3. Croydon
  4. Bromley
  5. Lewisham
  6. Greenwich
  7. Bexley
  8. Havering
  9. Barking and Dagenham
  10. Redbridge
  11. Newham
  12. Waltham Forest
  13. Haringey
  14. Enfield
  15. Barnet
  16. Harrow
  17. Hillingdon