Miombokoester
| Miombokoester | |
|---|---|
| |
| Volwassene in Angola | |
| Wetenskaplike klassifikasie | |
| Domein: | |
| Koninkryk: | |
| Filum: | |
| Klas: | |
| Orde: | |
| Familie: | |
| Genus: | |
| Spesie: | A. nyassae
|
| Binomiale naam | |
| Anthus nyassae Neumann, 1906
| |
Die miombokoester[1] of boskoester (Anthus nyassae) is 'n gelokaliseerde, algemene standvoël van breëblaarboomveld van suidsentrale Afrika. Dit is vroeër as 'n takson van die langbekkoester (Anthus similis) gereken, maar word nou soos Nicholsonse koester as 'n aparte spesie beskou. Dit is inheems aan Angola, noordelike Botswana, suidelike DRK, Malawi, noordelike Mosambiek, noordoostelike Namibië, Tanzanië, Zambië en Zimbabwe. In Engels staan dit as die wood pipit bekend.
Voorkoms en gewoontes
[wysig | wysig bron]Die voël is 18 cm groot, weeg 24 gram, en die genders lyk eenders. Die voëls kom as enkelinge of in pare voor en soek hul kos op die grond. Hulle bewoon grasryke breëblaarboomveld, waaronder veral miomboveld, maar ook veld met rooisering, Zambezi- of dopperkiaat. Anders as die Nicholsonse of langbekkoesters word hulle slegs by uitsondering in klipperige areas gevind.[2] Hulle vreet 'n wye verskeidenheid insekte, insluitend grasdraer- en funguskwekertermiete. Hulle uiter 'n mossie-agtige sang uit bome, het 'n tjirpende roep in vlug, en 'n trillende roep wanneer hulle opvlieg.[2]
Broeigedrag
[wysig | wysig bron]In Zimbabwe broei hulle hoofsaaklik van September tot November.[2] Die nes word in 'n verskuilde holte langs 'n graspol geplaas, en die legsel bestaan meestal uit 2 tot 3 eiers. Die eier se basiskleur wissel van roomwit, wasigblou tot bleekbruin. Dié is veral om die breër punt olyfbruin, bleeklaventel of in wisselende skadu's van grys, bruin of rooibruin gespikkel of gevlek. Pasuitgebroeide kuikens is swart en naak, maar ontwikkel dons na enkele dae.[2] Volwassenes kan 'n gebreekte vlerk afleidingvertoning by die nes uitvoer. Jongvoëls verveer kort nadat hulle die nes verlaat, en volwassenes ondergaan soortgelyk 'n ververing na die broeityd.[2]
Subspesies
[wysig | wysig bron]Twee subspesies word in Suider-Afrika onderskei:[1][2]
- A. n. frondicolus Clancey, 1964 — Zimbabwe en aanliggende Mosambiek
- A. n. chersophilus Clancey, 1989 — Botswana, Namibië, suid-Angola en Zambië
Sien ook
[wysig | wysig bron]
- Alfabetiese lys van Suid-Afrikaanse voëls
- Lys van Suid-Afrikaanse voëls (gegroepeer)
- Lys van Suider-Afrikaanse voëls volgens wetenskaplike name
Bron
[wysig | wysig bron]- Sasol Voëls van Suider-Afrika. Struik Nature. Vierde Uitgawe 2011. ISBN 978-1-77007-928-1
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ 1,0 1,1 Harrison, J. A., red. (1997). The Atlas of Southern African birds: Vol.2 Passerines (PDF). Johannesburg: BirdLife South Africa. p. 396. ISBN 0-620-20730-2. Besoek op 13 Februarie 2024.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Hockey, P.A.R.; Dean, W.R.J.; Ryan, P.G.; et al. (2005). Roberts Birds of Southern Africa (7de uitg.). Kaapstad: Trustees of the John Voelcker Bird Book Fund. pp. 1110–1111. ISBN 0-620-34053-3.