Gaan na inhoud

Buikvlies

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Buikvlies
Inligting en eksterne bronne
Die buikvlies (in blou).
Die buikvlies (in blou).
Inligting
Latyn Peritoneum
Ligging Abdomen
Werking Ondersteun organe in die abdomen
Dien as toevoerkanaal vir hul bloedvate, limfvate en senuwees
Eksterne bronne
MeSH D010537
FMA 9584
TH H3.04.08.0.00001

Die buikvlies is die weivlies wat die buikholte in Amniota en sommige ongewerweldes, soos ringwurms, uitvoer. Dit bedek die meeste van die organe in die abdomen en bestaan uit ’n laag mesoteel en ’n dun laag bindweefsel. Dit ondersteun baie van die organe en dien as toevoerkanaal vir hul bloedvate, limfvate en senuwees.

Die buikholte (die ruimte tussen die werwels, maagspiere, middelrif en bekkenvloer) verskil van die intraperitoneale ruimte (wat in die buikholte geleë is, maar deur die buikvlies omsluit word). Laasgenoemde sluit in die maag en ingewande. Die strukture in die buikholte wat agter die buikvlies lê, word retroperitoneaal genoem (soos die niere) en die strukture wat onder die intraperitoneale ruimte lê, word subperitoneaal of infraperitoneaal genoem (soos die blaas).

Net soos die longe en die hart is die meeste buikorgane (maag, jejunum, ileum, transverse kolon) bedek met 'n sereuse vlies (peritoneum). Dit bestaan uit twee lae met 'n bietjie vog daartussen, waardeur dit oor mekaar kan gly en volumeveranderinge en bewegings van die ingewande moontlik kan maak.

Daar word onderskei tussen 'n parietale peritoneum, wat teen die buikwand lê, en 'n visserale peritonium, wat teen die organe lê. Elke orgaan wat met peritoneum bedek is, is aan die buikwand (spiere en huid) vas deur middel van 'n "ophangband", wat uit twee lae buikvlies met bindweefsel tussenin bestaan. Via die "op hang band" kan bloed, limfvate en senuwees die ingewande bereik.

Die "ophangband" van die jejunum en ileum word 'n mesenterium genoem. Die duodenum (net soos die niere) is ʼn retroperitoneale orgaan (agter die peritoneum geleë). Die "ophangband" van die maag en die transverse kolon is met mekaar vergroei tot 'n vierdubbele laag. Die omentum majus (groot net) is lank en hang soos 'n afskeiding tussen die derms en buikvlies.

Dit is gewoonlik met vetlobules bedek. Indien baie vog in die ruimte tussen die parietale en visserale pleura op hoop, dit wil sê in die peritoneale ruimte, word van hierdie toestand as 'n waterbuik of askites gepraat.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]