Cato die ouere

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Marcus Porcius Cato
’n Borsbeeld wat vermoedelik van Cato die ouere is.
Gebore234 v.C.
Sterf149 v.C. (op 85)
Romeinse Republiek
BeroepPolitikus
TitelGeneraal
EggenootSalonia
GeloofRomeinse politeïs

Cato die ouere (Latyn: Cato Major; 234-149 v.C), gebore as Marcus Porcius Cato, was ’n Romeinse senator en historikus wat bekend was vir sy konserwatisme en teenstand teen hellenisering (vergrieksing).[1] Hy was ook bekend as Cato die sensor (Cato Censorius), Cato die wyse (Cato Sapiens) en Cato die antieke (Cato Priscus) en was die eerste skrywer van geskiedenis in Latyn.

Hy het gekom uit ’n antieke plebejiese (burgerlike) familie wat bekend was vir hul militêre diens. Soos sy voorouers was Cato verknog aan landbou wanneer hy nie in die weermag was nie. Nadat hy Lucius Valerius Flaccus se aandag getrek het, is hy na Rome gebring waar hy die reeks ampte bekend as cursus honorum gevolg het: Hy was agtereenvolgens tribunus militum (214 v.C.), quaestor (204 v.C.), aedile (199 v.C.), praetor (198 v.C.), junior konsul (195 v.C.) saam met Flaccus en sensor (184 v.C.). As sensor het hy probeer om Rome se antieke gebruike (mos maiorum) te bewaar en "verderflike" Hellenistiese invloede teengestaan.[1]

Sy bynaam "die ouere" onderskei hom van sy ewe beroemde kleinseun Cato die jongere, wat Julius Caesar teengestaan het.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. 1,0 1,1 "Marcus Porcius Cato". Encyclopædia Britannica Online (in Engels). Encyclopædia Britannica, Inc. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 Mei 2015. Besoek op 29 November 2012.