De Nieuwe Gids
De Nieuwe Gids was 'n Nederlandse geïllustreere literêre tydskrifjoernaal wat van 1885[1][2] tot 1943 gepubliseer is. Dit het 'n belangrike rol gespeel in die bevordering van die Tagtiger-beweging van die 1880's en 'n wye verskeidenheid onderwerpe gedek.
Geskiedenis[wysig | wysig bron]
In die 1880's het 'n groep jong skrywers in Amsterdam wat ontevrede was met die bestaande konserwatiewe literêre klimaat die Tagtigers-groep gestig en die publikasie van De Nieuwe Gids begin. Dit het as voertuig vir hul werk gedien. [1] Die eerste uitgawe het op 1 Oktober 1885 verskyn.
Die titel De Nieuwe Gids is bedoel as 'n sarkastiese anti-eerbetoon aan die heersende Amsterdamse literêre tydskrif, De Gids, wat deur die Tachtigers as outyds en didakties beskou is, en hul skrywes aanhoudend verwerp het. Twee van die grondleggers en gereelde bydraers tot De Nieuwe Gids was die digter en kritikus Willem Kloos en die digter, romanskrywer, dramaturg, essayis en psigiater Frederik van Eeden;[3] albei word vandag algemeen beskou as van die grootste letterkundiges van die Nederlandse letterkundige kanon. Die ander drie stigters van De Nieuwe Gids was F. van der Goes, Willem Paap en Albert Verwey. Ander prominente Tachtigers se werke het die eerste keer in De Nieuwe Gids verskyn, waaronder dié van die literêre kritikus Lodewijk van Deyssel en die digter Herman Gorter, wat waarskynlik die mees gelese Tachtiger is. Sy gedig Mei is aanvanklik in 1887 in De Nieuwe Gids gepubliseer.
De Nieuwe Gids se bekendheid en opspraakwekkendheid kan byna volledig toegeskryf word aan die materiaal wat in die eerste paar jaar gepubliseer is. Binne 'n paar jaar het die redakteurs rusie opgetel, totdat die enigste oorblywende redakteur in 1893 Kloos was, wat self vinnig in geestesongesteldheid en alkoholisme verval het en De Nieuwe Gids in weinig meer as 'n persoonlike dagboek vir die daarstelling van sy kwellinge en lyding verander het. Dit is in 1938 gekoop deur Alfred Haighton, wat die tydskrif verander het in 'n platform vir pro-Duitse materiaal. De Nieuwe Gids se bedrywighede is uiteindelik in 1943 gestaak.
Sien ook[wysig | wysig bron]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ 1,0 1,1 Willem Frijhoff; Marijke Spies (2004). Dutch Culture in a European Perspective: Accounting for the past, 1650-2000. Uitgeverij Van Gorcum. p. 409. ISBN 978-90-232-3967-3. Besoek op 20 Oktober 2015.
- ↑ "De Nieuwe Gids. Tweemaandelijksch Tijdschrift voor Letteren, Kunst, Politiek en Wetenschap (1885-1894)" (in Nederlands). literatuurgeschiedenis. Besoek op 20 Oktober 2015.
- ↑ Sheila D. Muller (4 Julie 2013). Dutch Art: An Encyclopedia. Routledge. p. 10. ISBN 978-1-135-49574-9. Besoek op 20 Oktober 2015.
