Epsomiet
| Epsomiet | |
|---|---|
| |
| Epsomiet | |
| Formule | MgSO4.7H2O |
| Onsuiwerhede | Ni,Fe,Co,Mn,Zn |
| Nickel-Strunz (10) | 7.CB.40 |
| Kleur | wit, grys, kleurloos, pienk, groenerig[1] |
| Streep | wit[1] |
| Glans | glasagtig, syerig, aardagtig [1] |
| Hardheid | 2-2,5 (Mohs)[1] |
| Digtheid | 1,675-1,679 g/cm3[1] |
| Optiese eienskappe | |
| Dubbelbreking | tweeassig (-) |
| RI-waardes | nα = 1.433 nβ = 1.455 nγ = 1.461[1] |
| Kristallografie | |
| Kristalsisteem | ortorombies |
| Ruimtegroep | P212121 |
| Strukturbericht-kode | H4₁₂ |
| Nommer | 19 |
| Eenheidsel | a = 1186 pm, b = 1199 pm, c = 685,8 pm |
| |
| * Lys van minerale | |
Portaal  Geologie
| |
Epsomiet is 'n hidraat van magnesiumsulfaat. Dit is 'n mineraal wat dikwels in beskutte kolle op uitlopers van dolomitiese of kalkagtige rotse aangetref word. Dit is 'n evaporiet wat in soutmeerafsettings voorkom en op mure van grotte en myne. Soms op houtstutte of verlate toerusting.
Kristalstruktuur[wysig | wysig bron]
Die struktuur is isomorfies met die struktuur van morenosiet (NiSO4.7H2O; strukturbericht-klassifikasie H412)[2] Ses van die sewe watermolekules vorm 'n oktaëder rond die magnesiumioon. Die sulfaatione is tetraëdries. Die ses watermulekules is deur waterstofbinding met die suurstofatome van die sulfaatione verbind. Een watermolekule verbind sulfaat met 'n ander watermolekule pleks van met 'n magnesiumioon.[3]
Die heptahidraat is die stabiele fase tussen ongeveer 1,8 °C en 49,5 °C. Bo 49,5 °C verloor dit die een ekstra watermolekule en vorm dit heksahidriet.
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 "mindat 1393" (in Engels). Besoek op 20 Augustus 2023.
- ↑ "Morenosite". Aflow.
- ↑ Baur, W.H. (1964). "On the crystal chemistry of salt hydrates. IV. The refinement of the crystal structure of MgSO4.7H2O (epsomite)". Acta Cryst. 17: 1361–1369. doi:10.1107/S0365110X64003449.
{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)