Esphigmenou-klooster

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Die fasade van die Esphigmenou-klooster vanaf die nabygeleë kaai.

Die Esphigmenou-klooster (Grieks: Μονή Εσφιγμένου) is ’n Oosters-Ortodokse klooster in die noordelike deel van Berg Athos in Griekeland. Dit is 18de in rang van die skiereiland se kloosters en is toegewy aan die Hemelvaart van Jesus.

Die huidige klooster dateer uit die 10de eeu, terwyl monnike volgens tradisie reeds in die 5de eeu op die perseel gewoon het. In die vroeë 1970's was die klooster in omstredenheid omhul weens hul verbintenis met ’n groep fanatici wat teen sekere aspekte van die Oosters-Ortodokse Kerk was. Sedert 2005 het die patriarg van Konstantinopel ’n nuwe broederskap by Esphigmenou gestig.

Naam[wysig | wysig bron]

Die klooster se naam beteken "vasgebind" in Grieks. Volgens een tradisie kom dit van die feit dat die klooster gebou is op ’n stuk grond wat tussen drie heuwels en die see vasgekeer word. Volgens ’n ander tradisie het ’n monnik wat die klooster óf gestig óf gerestoureer het, ’n stywe tou om sy middel gedra, en daarom het die klooster die naam "van die vasgebinde" gekry.

Geskiedenis[wysig | wysig bron]

Die tradisie van Athos skryf die stigting van die kloster toe aan keiser Theodosius II van Bisantium en sy suster Pulcheria in die 5de eeu. Dit is daarna verwoes deur ’n groot rots wat van die heuwels geval het. Dit kan nie bevestig word met historiese of argeologiese bewyse nie en daarom bly die stigting van die klooster onbekend.

Daar is egter bewyse dat dit in die laat 10de en vroeë 11de eeu bestaan het. Dit word in minstens drie manuskripte genoem. Die klooster het vooruitgegaan tot met die Ottomaanse inval van Berg Athos. Dit is ook geknou deur onmin oor grond, seerowerinvalle en twee groot brande in die 14de eeu. Die klooster was later geruïneer en verlate.

In die 16de eeu het dit egter weer herstel. Monnike het geld ingesamel en onder andere prinse van die Donou-vorstedomme het geld geskenk. In die 18de eeu is groot herbou- en restourasiewerk gedoen. ’n Paar bekwame abte het die klooster in die 19de eeu uitgebrei en die huidige geboue is van dié tydperk.

Kultuurskatte[wysig | wysig bron]

Die klooster besit ’n paar belangrike relieke, boeke en ander klutuurvoorwerpe, onder meer ’n stuk van Napoleon se tent. Die monnike gebruik dit een keer per jaar op Hemelvaartdag oor die ingang van die katolikon (hoofkerk).

In die katolikon is die sogenaamde Kruis van Pulcheria en ’n Bisantynse mosaïek-ikoon van ’n staande Jesus. In die biblioteek is 372 manuskripte, waarvan 75 op perkament geskryf is, en sowat 2 000 gedrukte boeke. Nog 6 000 word in ’n ander deel van die klooster geberg.

Sien ook[wysig | wysig bron]

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]

Koördinate: 40°21′09.68″N 24°08′16.99″O / 40.3526889°N 24.1380528°O / 40.3526889; 24.1380528