Gaan na inhoud

Agiou Panteleimonos-klooster

Koördinate: 40°14′13″N 24°12′07″E / 40.23694°N 24.20194°O / 40.23694; 24.20194
in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Die Agiou Panteleimonos-klooster

Die Agiou Panteleimonos-klooster (Grieks: Άγιος Παντελεήμων; Russies: Пантелеймонов), ook bekend as Rossikon (Ρωσσικόν), is ’n Oosters-Ortodokse klooster in die suidwestelike deel van Berg Athos in Griekeland. Dit is 19de in rang van die skiereiland se kloosters en die grootste wat fisieke grootte betref.

Geskiedenis

[wysig | wysig bron]

Die klooster is in die 11de eeu deur monnike van Kiëf-Roes gestig, vandaar die naam "Rossikon". Dit is eers deur Kiëfse en later Russiese monnike bewoon. Dit is in 1169 as ’n selfstandige klooster erken. Die klooster was in die 16de en 17de eeu vooruitstrewend danksy die geldelike steun van die tsaars van Moskowië, maar het in die 18de eeu agteruitgegaan totdat daar in 1730 net vier monnike oor was. In die 19de eeu het dit herstel. Die huidige klooster is in die eerste twee dekades van dié eeu nader aan die see gebou. In 1895 was daar 1 000 monnike, in 1903 altesaam 1 446 en teen 1913 meer as 2 000.

Verskeie brande het die klooster beskadig. Die grootste hiervan was in 1307, toe Katalaanse huursoldate dit aan die brand gesteek het, en in 1968. Die eerste Russiese leier wat dit besoek het, was pres. Wladimir Poetin op 9 September 2005.

Moderne tyd

[wysig | wysig bron]

Vandag lyk die klooster soos ’n klein dorpie, met geboue van verskeie hoogtes. Dit is die grootste klooster op Berg Athos.[1]

Die biblioteek is in ’n aparte gebou in die klooster se binnehof. Dit bevat 1 320 Griekse en 600 Ou Kerkslawiese manuskripte en 25 000 gedrukte boeke. Daar is ook belangrike relieke, soos die kop van sint Panteleimon, ’n gewilde heilige van die Russies-Ortodokse Kerk na wie die klooster genoem is. Die 19de-eeuse kloosterklokke is glo die grootstes in Griekeland.

Die klooster is in die 20ste eeu geknou deur die ateïstiese ideologie van die Sowjetunie en die beperking op reis tydens die Koue Oorlog. Met die verbrokkeling van die Sowjetunie was daar net sowat drie dosyn monnike oor. Die getal het egter sedert die begin van die 21ste eeu weer gestyg.

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. Norman, Edward (1990). The House of God: Church Architecture, Style and History. Thames & Hudson. p. 70. ISBN 978-0-500-28556-5.

Sien ook

[wysig | wysig bron]

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]

40°14′13″N 24°12′07″E / 40.23694°N 24.20194°O / 40.23694; 24.20194