Gebruikergeskepte inhoud
Gebruikergeskepte inhoud is enige vorm van inhoud wat geskep is deur gebruikers van 'n stelsel of diens en openbaar beskikbaar gestel word op daardie stelsel. Gebruikergeskepte inhoud kom meestal voor as bydraes op aanlynplatforms, soos op sosialemedia-webwerwe, en kan verskeie soorte inhoud insluit soos blogbydraes, wiki's, video's en opmerkings.[1]
Die term "gebruikergeskepte inhoud" (GGI) en die konsep waarna dit verwys het in die middel-2000's deel van die hoofstroomgebruik geword en het ontstaan in die webpublisering- en inhoudproduksiesirkels van nuwe media. Die BBC het 'n gebruikergeskepte inhoud-platform vir sy webtuiste in 2005 geskep, en die tydskrif Time het "Jy" as die Persoon van die Jaar in 2006 aangewys, na aanleiding van die toename in die produksie van gebruikergeskepte inhoud op die internet.[2][3]
Gebruikergeskepte inhoud word gebruik vir 'n verskeidenheid toepassings, insluitend probleemverwerking, nuus, vermaak, reklame, skinder en navorsing. Dit is 'n voorbeeld van die demokratisering van inhoudproduksie; waar daar in die 1970's en 1980's tradisionele "hekwagte" soos koerantredakteurs en uitgewers die hoofde van nuusprogramme was wat alle inhoud en inligting goedgekeur het voordat dit uitgesaai of uitgegee is, was 'n groot aantal individue in die 1990's en 2000's, namate mediaproduksie deur nuwe tegnologieë meer toeganklik, gebruikersvriendelik en bekostigbaar vir die algemene publiek geword het, in staat om teks, digitale foto's en digitale video's aanlyn te publiseer, met min of geen "hekwagte" of filters.[4]
Definisie
[wysig | wysig bron]Die opkoms van gebruikergeskepte inhoud het 'n verskuiwing teweeg gebring in mediaorganisasies wat inhoud aanlyn skep, na die aanbied van geriewe waar amateurs hulle eie inhoud kan plaas. Gebruikergeskepte inhoud word gekenmerk as burgerlike media teenoor die "verpakte goedere-media" van die afgelope eeu.[5] Burgerlike media is gehoorgeskepte terugvoering en nuusdekking.[6] Mense gee hul resensies en deel stories in die vorm van gebruikergeskepte en gebruikeropgelaaide klank- en videogrepe. Eersgenoemde is 'n tweerigtingproses in teenstelling met die eenrigtingverspreiding van laasgenoemde. Gespreks- of tweerigtingmedia is 'n belangrike eienskap van die sogenaamde Web 2.0, wat die plasing van jou eie inhoud en kommentaar op ander mense s'n aanmoedig.
Die rol van die passiewe gehoor het dus verander sedert die koms van Nuwe Media, en 'n steeds-groeiende aantal deelnemende gebruikers maak gebruik van die interaktiewe geleenthede, veral op die internet, om onafhanklike inhoud te skep. Voetsool-eksperimentering skep dan 'n vernuwing van klank, kunstenaars, tegnieke en verhoudings met gehore wat dan deur die hoofstroommedia gebruik word.[7] Die aktiewe, deelnemende en skeppende gehoor voer deesdae hoogty met taamlik toeganklike media, hulpmiddels en toepassings, en dié kultuur beïnvloed op sy beurt massamediamaatskappye en wêreldwye gehore.
Die Organisasie vir Ekonomiese Samewerking en Ontwikkeling bepaal drie sentrale denkrigtings vir gebruikergeskepte inhoud:[8]
- Publikasievereistes: Hoewel GGI deur 'n gebruiker gemaak kan word en dalk nooit aanlyn of iewers anders gepubliseer word nie, word daar gefokus op die werk wat op 'n manier gepubliseer is, synde op 'n webruimte waartoe die publiek toegang het of 'n bladsy op 'n sosialenetwerkwebwerf wat net toeganklik is vir 'n sekere groep mense (byvoorbeeld medestudente). Dit is 'n nuttige manier om e-posboodskappe en so meer uit te sluit.
- Skeppingsmoeite: Moeite is gedoen om die werk te skep of bestaande werk te omskep om 'n nuwe een te maak, dus moet gebruikers waarde toevoeg tot die werk. GGI bevat ook dikwels 'n samewerkingselement. Deur byvoorbeeld bloot 'n deel van 'n televisieprogram te kopieer en dit op 'n aanlyn videowebwerf te plaas (iets wat dikwels gebeur), word nie as GGI beskou nie. As die gebruik sy of haar foto's plaas, of sy of haar mening lug op 'n blog, of 'n nuwe musiekvideo skep, sal dit as GGI beskou word. Nogtans is die minimum skeppende moeite moeilik om te bepaal en hang van die inhoud af.
- Skeppings buite 'n professionele opset: Gebruikergeskepte inhoud word gewoonlik buite 'n professionele opset geskep. Dit het dikwels nie 'n institusionele of kommersiële mark-konteks nie. GGI kan vervaardig word deur nie-beroepslui sonder die verwagting van wins of vergoeding. Motivering is byvoorbeeld skakeling met eweknieë, om 'n sekere mate van roem, berugtheid of prestige te behaal, en die begeerte om jouself uit te druk.
Dit is belangrik om 'n doelwit te hê voordat iemand probeer om deel van die GGI/sosiale netwerk-omgewing te word. Maatskappye kan byvoorbeeld gebruikers vra om hul resensies regstreeks op hul Facebook-blaaie te plaas. Dit kan rampspoedig wees as die gebruiker iets plaas wat mense teen die produk gekant maak.[9]
Geskiedenis
[wysig | wysig bron]Gebruikergeskepte inhoud het moontlik ontstaan met die "briewe aan die redakteur"-rubrieke in koerante van die 18de eeu. In die 1990's het etlike elektroniese bulletinbordstelsels gegrond op die gebruikergeskepte inhoud ontstaan. Sommige van hierdie stelsels is in webruimtes omskep, insluitend die rolprentinligtingwebwerf IMDb, wat in die 1990's as rec.arts.movies begin het. Met die groei van die wêreldwye web het die fokus na webwerwe verskuif, waarvan etlikes gegrond is op gebruikergeskepte inhoud, insluitend Wikipedia (2001) en Flickr (2004).
Die BBC het in April 2005 'n gebruikergeskepte inhoud-span as 'n proefneming begin met drie personeellede. Kort na die Londense bomontploffings op 7 Julie 2005 en die brand by die Buncefield-olieopslagplek, is die span permanent aangestel en uitgebrei, wat 'n weerspieëling is van die toetrede tot die hoofstroom van burgerlike joernalistiek. Ná die Buncefield-ramp het die BBC meer as 5,000 foto's van kykers ontvang. Die BBC betaal nie normaalweg vir inhoud wat deur kykers geskep is nie.
In 2006 het CNN die CNN iReport van stapel gestuur, 'n projek met die oogmerk om gebruikergeskepte nuus aan CNN te lewer. Sy teenstander Fox News Channel het daarna sy eie projek begin, wat hy "uReport" genoem het. Dit was tipies van die nuusorganisasies in 2005–2006, wat veral na die Londense bomontploffings besef het dat burgerlike joernalistiek besig was om 'n beduidende deel van uitgesaaide nuus te word.[2] Sky News kry byvoorbeeld gereeld foto's en video's van hul kykers.
Gebruikergeskepte inhoud was die onderwerp van Time se aanwysing van 2006 se Persoon van die Jaar as "Jy", bedoelende al die mense wat bygedra het tot gebruikergeskepte inhoud op byvoorbeeld YouTube en Wikipedia.[3] 'n Voorloper van gebruikergeskepte inhoud wat op YouTube opgelaai is, was America's Funniest Home Videos.[10]
Die motivering om GGI te skep
[wysig | wysig bron]Terwyl die voordele verbonde aan gebruikergeskepte inhoud vir die aanbieder van die inhoud duidelik is, is die voordele vir die bydraer minder regstreeks. Daar is verskeie teorieë agter die motivering om gebruikergeskepte inhoud by te dra, wat wissel van altruïsties, sosiaal en materialisties. Vanweë die hoë waarde van gebruikergeskepte inhoud, gebruik baie webruimtes aansporings om die skep daarvan aan te moedig. Hierdie aansporings kan oor die algemeen verdeel word in onuitgesproke aansporings en uitdruklike aansporings.[11]
- Onuitgesproke aansporings: Hierdie aansporings is nie gegrond op enigiets tasbaar nie. Sosiale aansporings is die mees algemene vorm van onuitgesproke aansporings. Hierdie aansporings stel die gebruiker in staat om goed te voel as 'n aktiewe lid van die gemeenskap. Dit is onder meer die verhouding tussen gebruikers, soos vriende op Facebook- of Twitter-volgelinge. Sosiale aansporings sluit ook die vermoë in om gebruikers met ander in verbinding te bring, op die reeds genoemde webwerwe, asook op webwerwe soos YouTube, wat gebruikers in staat stel om media van hul lewens met ander te deel. Gebruikers deel ook hoe hulle die gebruik van 'n sekere produk ervaar. Dit verbeter die klant se ervaring omdat hy 'n meer ingeligte keuse kan maak. Ander algemene sosiale aansporings is status en vlakke op die webwerf, iets wat 'n gebruiker verdien as hulle 'n sekere vlak van deelname aan die webwerf bereik, wat soms bykomende voorregte kan meebring.
- Uitdruklike aansporings: Hierdie aansporings verwys na tasbare vergoeding. Voorbeelde is onder meer finansiële betaling, inskrywing in 'n kompetisie, 'n koopbewys, 'n koepon en gereëlde-reisiger-myle. Webwerwe soos die Kanadese inkopieplatform Wishabi en Amazon gebruik albei dié soort finansiële aansporings. Die nadeel is dat die gebruiker dit later bloot vir die uitdruklike aansporing doen, wat die ander vorm van sosiale of altruïstiese motivering verminder, wat dit al hoe duurder vir die inhoudaanbieder maak om langtermynbydraers te behou.[12]
Soorte
[wysig | wysig bron]Daar is baie soorte gebruikergeskepte inhoud: internetforums, waar mense oor verskeie onderwerpe praat; blogs is dienste waar gebruikers oor verskillende onderwerpe bydraes kan lewer – die belangrikste blogdienste is: Blogger, Tumblr en WordPress. Daar is ook wiki's, waar elke anonieme gebruiker die inhoud kan redigeer en veranderinge aanbring soos op Wikipedia en Wikia. Ander soorte gebruikergeskepte inhoud is sosialenetwerk-webwerwe soos Facebook, Twitter, Instagram en VK waar gebruikers met mekaar in wisselwerking tree deur te gesels, boodskappe te stuur of foto's en skakels te plaas. Maatskappye soos YouTube stel gebruikers in staat om inhoud te skep en te gebruik.
Webwerwe
[wysig | wysig bron]Vermaakmediapublikasies sluit Reddit, 9Gag, 4chan, Upworthy, Inbound.org en Distractify.[13][14] Webwerwe soos 9Gag stel gebruikers in staat om memes en vinnige videogrepe te skep. Webwerwe soos Tech in Asië en Buzzfeed betrek lesers by professionele gemeenskappe deur artikels te plaas met gebruikergeskepte kommentaarafdelings.[15] Ander soorte is fanfiction soos FanFiction.Net, imageboards; verskeie kunswerke soos deviantArt en Newgrounds; die deel van selfoonfoto's en -video's soos Picasa en Flickr; gebruikerresessiewebwerwe; sosiale netwerke vir klank soos SoundCloud; en massaborgskappe soos Kickstarter of crowdsourcing. Sekere vorme van gebruikergeskepte inhoud kan beskou word as burgerlike joernalistiek.
Opvoedkundig
[wysig | wysig bron]Wikipedia, 'n gratis ensiklopedie, is een van die grootste gebruikergeskepte inhoud-databasisse in die wêreld.
Die deel van foto's
[wysig | wysig bron]'n Fotodeel-webwerf soos Flickr is 'n webwerf waar gebruikers hul persoonlike foto's kan plaas en hulle etikette gee na aanleiding van hul "motivering".[16] Flickr bied nie net die foto's aan nie, maar stel hulle aan die publiek beskikbaar vir hergebruik en selfs om verander te word.[17] Dit bevat uitsluitlik gebruikergeskepte inhoud.
Die uitwerking op joernalistiek
[wysig | wysig bron]Die ingebruikneem van Web 2.0-tegnologie in nuuswebwerwe het dit moontlik gemaak dat aanlyngebruikergeskepte inhoud van sosiale platvorms soos Myspace, LiveJournal en persoonlike blogs na die hoofstroom- aanlynjoernalistiek beweeg, in die vorm van kommentaar oor nuusberigte wat deur professionele joernaliste geskryf is, en ook deur opnames, die deel van inhoud en ander vorme van burgerlike joernalistiek.[18]
Sedert die middel-2000's moes joernaliste en uitgewers dink oor die uitwerking wat gebruikergeskepte inhoud gehad het op hoe nuus gepubliseer, gelees en gedeel word. 'n 2016-studie van uitgewers se sakemodelle dui daarop dat lesers van aanlyn nuusbronne artikels deur sowel joernaliste as gebruikers beskou as van waarde – solank die gebruikers kundiges is op die gebied waaroor hulle skryf. In reaksie hierop word voorgestel dat aanlyn nuuswebwerwe hulself nie net moet beskou as 'n bron van artikels en ander soorte joernalistiek nie, maar ook as 'n platform vir die betrokkenheid by en terugvoering van hul gemeenskappe. Die voortgesette betrokkenheid by 'n nuuswebwerf wat moontlik is vanweë die interaktiewe aard van gebruikergeskepte inhoud word beskou as 'n toekomstige bron van volhoubare inkomste vir uitgewers van aanlynjoernalistiek.[19]
Die gebruik in bemarking
[wysig | wysig bron]Die gebruik van gebruikergeskepte inhoud is opmerklik in die pogings om aanlyn te bemark, veral onder millenniale.[20] 'n Goeie rede hiervoor is dat 14% van verbruikers in Amerika handelsadvertensies vertrou, terwyl 48% van verbruikers GGI vertrou. Al hoe meer maatskappye gebruik GGI-tegnieke in hul bemarkingsveldtogte, soos Starbucks met hul Wit Beker-kompetisie waar klante meegeding het oor wie die beste gekrabbel (doodle) op sy beker kon teken.[21]
Die doeltreffendheid van GGI in bemarking is ook beduidend. Byvoorbeeld, die "Share a Coke"-veldtog van Coca-Cola waarin klante foto's van hulself met bottels op sosiale media kon plaas, het gelei tot 'n inkomstestyging van 2%. Vir millenniale kan GGI hul aankoopbesluite 59% van die kere beïnvloed, terwyl 84% sê dat GGI op 'n maatskappy se webwerf 'n mate van invloed het op wat hulle koop, gewoonlik op 'n positiewe manier. Oor die algemeen heg verbruikers meer waarde aan eweknieë se aanbevelings en resensies as dié van professionele mense.[22]
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ Beal, Vangie. "What is User-Generated Content?". Webopedia (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Desember 2019. Besoek op 13 April 2017.
- ↑ 2,0 2,1 "The BBC May be the First Mainstream Industrial Medium to Adopt User-Generated Content" (in Engels). BBC News. 4 Julie 2006. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Junie 2017. Besoek op 2 April 2017.
- ↑ 3,0 3,1 Lev Grossman (13 Desember 2006). "You — Yes, You — Are TIME's Person of the Year". Time (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 Augustus 2013. Besoek op 20 Desember 2012.
- ↑ Chin-Fook, Lianne; Simmonds, Heather (2011). "Redefining Gatekeeping Theory for a Digital Generation". The McMaster Journal of Communication. 8: 7–34.
- ↑ John Battelle (5 Desember 2006). "Packaged Goods Media vs. Conversational Media, Part One (Updated)" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 Mei 2020. Besoek op 23 Augustus 2011.
- ↑ pavlik, John (2014). Converging Media (4 uitg.). Oxford University Press. p. 20. ISBN 978-0-19-934230-3.
- ↑ Jenkins, Henry (SODA), "Convergence Culture", New York University Press, New York
- ↑ Working Party on the Information Economy – PARTICIPATIVE WEB: USER-CREATED CONTENT
- ↑ IAB. "IAB Status Platform Report" (PDF). IAB.NET.
- ↑ Pavlik, John (2014). Converging Media (4 uitg.). New York, New York: Oxford University Press. p. 140. ISBN 978-0-19-934230-3.
- ↑ Toluna:"Mixing Financial, Social and Fun Incentives for Social Voting" (PDF). Besoek op 3 Maart 2010.
- ↑ wisdump:"The Overjustification Effect and User Generated Content" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 September 2019. Besoek op 3 Maart 2010.
- ↑ "How Ray Chan started 9GAG, and a career in fun". Meld Magazine – Melbourne's international student news website (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 Julie 2019. Besoek op 3 Januarie 2016.
- ↑ "A Guide to User-Generated Content | Sprout Social". Sprout Social (in Engels (VSA)). Sprout Social. Besoek op 3 Januarie 2016.
- ↑ "Tech in Asia – Connecting Asia's startup ecosystem". www.techinasia.com (in Engels (VSA)). Besoek op 3 Januarie 2016.
- ↑ Shirky, Clay (2008). Here Comes Everybody. The Penguin Press. p. 46.
- ↑ Shirky, Clay (2008). Here Comes Everybody. The Penguin Press. p. 35.
- ↑ Thurman, Neil (1 Februarie 2008). "Forums for citizen journalists? Adoption of user generated content initiatives by online news media". New Media & Society. 10 (1).
- ↑ Zeng, Michael A.; Dennstedt, Bianca; Koller, Hans (6 November 2016). "Democratizing Journalism – How User-Generated Content and User Communities Affect Publishers' Business Models". Creativity and Innovation Management. 25 (5): 536–551. doi:10.1111/caim.12199.
- ↑ Jack Collins (11 Julie 2016). "A Complete Guide to User Generated Content Marketing". Besoek op 2 April 2017.[dooie skakel]
- ↑ David Hunegnaw (6 Januarie 2017). "The Future of User-Generated Contant is Owned" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 Augustus 2019. Besoek op 2 April 2016.
- ↑ John Battelle (16 Oktober 2016). "10 Stats That Show Why User-Generated Content Works" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 Mei 2018. Besoek op 2 April 2017.