Georg Solti

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
portrait of a middle aged man, clean shaven and bald
Solti deur Allan Warren, 1975
exterior shot of ornate nineteenth century building
Franz Liszt-akademie, Boedapest
exterior of a large neo-classical theatre
Hongaarse Staatsoperahuis

Georg Solti, (gebore György Stern; 21 Oktober 1912 – 5 September 1997) was 'n Hongaarsgebore orkes- en operadirigent, beste bekend om sy verskynings met operageselskappe in München, Frankfurt en Londen, en as musiekdirekteur van die Chicago Simfonieorkes. Solti is in Boedapest gebore en het daar studeer onder Béla Bartók, Leó Weiner en Ernő Dohnányi. In die 1930s was hy 'n répétiteur by die Hongaarse Staatsopera en het hy by die Salzburgfees vir Arturo Toscanini gewerk. Sy loopbaan is weens die opkoms van die Nasionaal-Sosialistiese Duitse Arbeidersparty se invloed op Hongaarse politiek onderbreek, en siende dat Solti van Joodse agtergrond was, het hy in 1938 gevlug onder toepassing van die strenger-wordende anti-Joodse wette in Hongarye. Nadat hy 'n seisoen van Russiese ballet in Londen by die Royal Opera House gedirigeer het, het hy sy toevlug tot Switserland geneem, waar hy sou aanbly gedurende die verdere verloop van die Tweede Wêreldoorlog. Aangesien hy verbied is om aldaar te dirigeer het hy 'n inkomste verdien as pianis.

Na die oorlog was Solti in 1946 in München as musiekdirekteur van die Beierse Staatsopera aangestel. In 1952 het hy na die Oper Frankfurt verskuif, waar hy vir die volgende nege jaar sou gedy. Hy het in 1953 Wes-Duitse burgerskap aangeneem. In 1961 is hy aangestel as musiekdirekteur van die Covent Garden Opera Company, Londen. Hy het gedurende sy tyd (tien jaar) as musiekdirekteur veranderinge aangebring wat die standaarde tot die hoogste internasionale vlakke opgehef het. Onder sy musikale direkteurskap was die status van die geselskap erken met die toegif van die titel "die Koninklike Opera". Hy het in 1972 Britse burgerskap aangeneem.

In 1969 is Solti as musiekdirekteur van die Chicago Simfonieorkes aangestel, welke pos hy vir twee-en-twintig jaar gehou het. Hy het die pos in 1991 prysgegee en die orkes se musiekdirekteur-laureaat geword, welke pos hy tot sy dood gehou het. Gedurende sy tyd as agste musiekdirekteur van die Chicago Simfonieorkes het hy terselfdertyd vanaf 1972 tot 1975 as musiekdirekteur van die Orchestre de Paris gedien en ook vanaf 1979 tot 1983 as hoofdirigent van die Londense Filharmoniese Orkes.

Solti was in sy vroeë jare bekend vir die intensiteit van sy musiek, maar het in sy latere jare as dirigent rustiger geword. Hy het verskeie werke tot soveel as twee- of driekeer gedurende sy loopbaan opgeneem, en was 'n produktiewe opnamekunstenaar - met meer as 250 opnames, insluitende 45 volledige operas. Die bekendste van sy opnames is waarskynlik Decca se volledige stel van Wagner se Der Ring des Nibelungen, wat tussen 1958 en 1965 opgeneem is. Solti se Ring is twee keer verkies as die beste opname wat ooit gemaak is, in peilings vir die Gramophone-tydskrif in 1999 en die BBC se Music Magazine in 2012. Solti is herhaaldelik tydens sy loopbaan deur die opname-industrie met toekennings vereer, insluitende 'n rekord een-en-dertig Grammytoekennings as opnamekunstenaar.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]