Hirola

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Hirola
Wetenskaplike klassifikasie
Koninkryk:
Filum:
Klas:
Orde:
Familie:
Subfamilie:
Genus:
Beatragus

Heller, 1912
Spesie:
B. hunteri
Binomiale naam
Beatragus hunteri
Verspreidingsgebied van die hirola
Sinonieme

Cobus hunteri Sclater, 1889

Die Hirola (Beatragus hunteri soms Damaliscus hunteri), ook bekend as Hunter se hartebees, is die enige lid van die geslag Beatragus.

Uiterlik[wysig | wysig bron]

Hirola's staan bekend as die "vieroog-antilope", vanweë hul groot preorbitaalkliere. Die dier het 'n skofhoogte van 100 tot 125 cm, is 120 tot 200 cm lank en weeg 80 tot 118 kg. Die stert is 30 tot 45 cm lank. Hul pels is sandbruin van kleur, gryser by die bulle as by die koeie, met 'n ligte pens en 'n klein wit, brilagtige, strook op die brug van die neus. Die horings is liervormig en baie opvallend geringd.

Leefgebied[wysig | wysig bron]

Die hirola kom deesdae slegs op groot, droë vlaktes op die grens van Kenia en Somalië voor. Voorheen is die soort ook in Somalië aangetref, maar daar word vermoed dat hulle sedert 2005 uitgesterf is in dié land.

Gedrag[wysig | wysig bron]

Kuddes bestaan uit twee tot veertig koeie onder leiding van 'n territoriale bul. Vrygeselkuddes van vyf of meer bulle kom algemeen voor. Die dominante mannetjies is baie gebiedsgebonde. As die bulle veg, sak hulle af op die knieë, terwyl hulle met hul horings die teenstander met die agterpote vorentoe stoot.

Weiding[wysig | wysig bron]

Dié antilope is dagdiere en bestee hoofsaaklik hul oggende en namiddae aan weiding. Naas gras vreet die hirola's soms ook blare. Die diere verkry die meeste van hul vog uit die oggenddou.

Bedreig[wysig | wysig bron]

Die hirola is 'n ernstig bedreigde diersoort. Daar is op die oomblik slegs nog tussen 500 en 1 000 eksemplare in die natuur oor. In 1990 was daar nog ongeveer 7 000 diere en slegs tien jaar vroeër is daar nog meer as 14 000 getel. Die sterk afname is omrede hulle moet meeding met ander vee waar daar nie voldoende voedsel in 'n gebied is nie, en ook omdat hul habitat al meer geteister word deur ernstige droogtes. Die jagmaak op die dier het ook 'n rol gespeel.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. IUCN SSC Antelope Specialist Group (2008). Beatragus hunteri. 2008 IUBN Rooi Lys van bedreigde spesies. Internasionale Unie vir die Bewaring van die Natuur 2008. Verkry op 5 April 2009 Databasisinskrywing bevat 'n kort motivering waarom hierdie spesie as krities bedreig gelys is.
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Nederlandse Wikipedia vertaal.