Gaan na inhoud

Ismaeliete

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
'n Kaart van Ismaelitiese stamme in die Pre-Islamtiese Arabië.

Die Ismaeliete (Arabies: بَنِي إِسْمَاعِيل, Banī Ismā'īl, "seuns van Ismael"; Hebreeus: יִשְׁמְעֵאלִים, Yīšməʿēʾlīm) was 'n versameling van verskeie Arabiese stamme, stamkonfederasies en klein koninkryke wat in die Abrahamitiese tradisie afgestam het van en genoem is na Ismael, 'n profeet volgens die Koran, die eerste seun van Abraham en die Egiptiese Hagar.

Volgens Genesis in die Bybel het Ismael een dogter en 12 seuns gehad; die "twaalf heersers" wat in Genesis 17:20 genoem word. In die Islamitiese tradisie het dit gelei tot die "Twaalf Stamme van Ismael", Arabiese stamme waarvan die vroeë Moslems afgestam het. In Joodse tradisie stam die Twaalf Stamme van Israel van Abraham en sy vrou, Sarah, se seun Isak af, deur Isak se seun Jakob.

Ismael se seuns was Nebajot, Kedar, Adbeël, Mibsam, Misma, Duma, Massa, Gadad, Tema, Jetur, Nafis en Kedma

Genesis en 1 Kronieke beskryf die Kedariete as 'n stam wat afstam van Ismael se tweede seun, Kedar. Sommige Abrahamitiese geleerdes beskryf die historiese stam die Nabateërs as afstammelinge van Nebajot vanweë die ooreenstemming van klanke, maar ander verwerp dié verbintenis. Volgens verskillende Islamitiese groepe stam die profeet Mohammed óf van Kedar óf van Nebajot af.

Assiriese en Babiloniese inskripsies verwys na die Ismaeliete as Sumu'ilu, 'n stamkonfederasie wat beheer sou oorneem van die wierookhandelsroete tydens die oorheersing van die Nieu-Assiriese Ryk in die noorde.[1][2][3]

Joodse siening

[wysig | wysig bron]
Die Kedaritiese koninkryk van Ismaeliete, deur Ismael se seun Kedar.

Volgens Genesis in die Hebreeuse Bybel was Abraham se eerste vrou Sara, en haar Egiptiese slavin Hagar. Sara kon egter nie swanger raak nie. In hoofstuk 16 stem Sara (toe Sarai) in dat haar slavin Hagar met Abraham trou sodat hy 'n erfgenaam kan hê: "Abram was al tien jaar in Kanaän toe Sarai, die vrou van Abram, self vir Hagar, haar Egiptiese slavin, gevat en vir haar man Abram as vrou gegee het."[4]

Hagar het swanger geraak met Ismael. Nadat Abraham by God gepleit het dat Ishmael in sy teenwoordigheid kan bly lewe, lui hoofstuk 17: "Ek het gehoor wat jy oor Ismael gesê het. Kyk, Ek seën hom ook. Ek maak hom vrugbaar, en Ek sal sy nakomelinge baie maak. Uit hom sal daar twaalf heersers stam, en Ek sal hom 'n groot nasie laat word."[5]

Hoofstuk 25 noem sy seuns: "Hier volg besonderhede oor die nageslag van Abraham se seun Ismael wat deur Hagar, die Egiptiese slavin van Sara, vir Abraham in die wêreld gebring is. In volgorde van hulle geboorte was Ismael se seuns: Nebajot, Kedar, Adbeël, Mibsam, Misma, Duma, Massa, Gadad, Tema, Jetur, Nafis en Kedma."[6]

Volgens een van die hipoteses vir die oorsprong van die Tora is Genesis 25 tydens die Persiese tydperk deur die priesterlike bron bygevoeg; hy het die 12 Ismaelitiese (Shumu'ilu) Stamme gebruik as die name van Ismael se seuns.[7][8][2]

Islamitiese siening

[wysig | wysig bron]
'n Blik uit die lug van die halfmaanvormige Hidjr-Ismael-muur, wat verbind word met Abaraham, Ismael en die bou van die Kaäba (nou deel van die Groot Moskee van Mekka).

Die Koran lui: "En Ismael en Elisa en Jona en Lot; en elkeen van hulle het Ons bo die volkere verhef; En sommige van hulle vaders en hulle afstammelinge en hulle broers is deur Ons verkies, en Ons het hulle op die regte pad gelei."[9] Abraham en Hagar het die profetiese kind gehad, wat Allah deur een van sy engele Ismael genoem het. God het Abraham opdrag gegee om Ismael en Hagar na die huidige Mekka te neem. Hy het vir hulle gebid nadat hy hulle verlaat het: "Ons Heer! Ek het ’n deel van my nageslag in ’n onvrugbare dal digby U Heilige Huis (die Kaäba in Mekka) gevestig, sodat hulle die gebed kan onderhou; laat die harte van sommige mense gunstig teenoor hulle gestem wees, en voorsien hulle van vrugte sodat hulle dankbaar kan wees."[10]

Ismael en Hagar was baie dors, en Hagar het tussen die heuwels Safa en Marwa gehardloop op soek na water. Ná sewe keer het 'n engel aan haar verskyn en gesê God sal hulle van water voorsien. 'n Fontein het ontspring. 'n Groep mense het daar verbygekom en Hagar gevra of hulle water uit die fontein mag kry. Sy het ingestem en 'n Arabiese stam het daar ontstaan. Ismael het daar grootgeword en Arabies by die stam geleer terwyl hy op sy vader gewag het. Toe Abraham in Marwa aankom, is hy en Ismael herenig.

God het besluit om Abraham weer te toets en dié het twee nagte agtermekaar gedroom hy offer Ismael. Hy wou dit toe doen, maar net toe hy sy mes oplig, het hy opdrag van 'n stem gekry om eerder 'n bok as sy seun te offer. God het Abraham toe opdrag gegee om die moskee vir Ismael se stam te herbou wat deur Adam, die eerste Islamitiese profeet, gebou is. Abraham en Ismael het toe die Kaäba begin bou.

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. Eph'al, Israel. The Ancient Arabs: Nomads on the Borders of the Fertile Crescent, 9th–5th Century B.C. Magnes Press, Hebrew University, 1984.
  2. 2,0 2,1 Knauf, Ernst Axel. Ismael: Untersuchung zur Geschichte Palästinas und Nordarabiens im 1. Jahrtausend v. Chr. Harrassowitz, 1985. 1–5, 81–91.
  3. Noble, John Travis (2013). "Let Ishmael Live Before You!" Finding a Place for Hagar's Son in the Priestly Tradition. Harvard University. {{cite book}}: Onbekende parameter |degree= geïgnoreer (hulp)
  4. Genesis 16:3, 1983-vertaling
  5. Genesis 17:20, 1983-vertaling
  6. Genesis 25:12-15, 1983-vertaling
  7. Noble, John Travis (2013). "Let Ishmael Live Before You!" Finding a Place for Hagar's Son in the Priestly Tradition. Harvard University. {{cite book}}: Onbekende parameter |degree= geïgnoreer (hulp)
  8. Eph'al, Israel. The Ancient Arabs: Nomads on the Borders of the Fertile Crescent, 9th–5th Century B.C. Magnes Press, Hebrew University, 1984.
  9. Die Heilige Quran 6:86
  10. Die Heilige Quran 14:37

Skakels

[wysig | wysig bron]