Jacky Ickx

Jacques Bernard "Jacky" Ickx (gebore op 1 Januarie 1945) is 'n voormalige Belgiese renjaer wat die 24-uur van Le Mans ses keer gewen het (tweede meeste van alle tye) en agt oorwinnings en 25 podiumplekke in Formule Een behaal het. Hy het grootliks bygedra tot verskeie Wêreldkampioenskappe vir fabrikate en Wêreldsportmotorkampioenskappe: Ford (1968), Ferrari (1972), Porsche (1976–1977) en (1982–1985) deur sy 37 groot wêreldsportmotoroorwinnings. Hy het ook die Can-Am-kampioenskap in 1979 en die 1983 Parys-Dakar-tydren gewen.

Renloopbaan

Ickx het twee keer as kampioenskap-naaswenner in Formule Een geëindig, in die agtereenvolgende jare van 1969 en 1970. Hy het die meerderheid van sy wedrenne vir Scuderia Ferrari gewen, die span se voorste jaer vir verskeie seisoene in die laat 1960's en vroeë 1970's.

In 1971 het Ickx en Ferrari as gunstelinge begin, maar die kampioenskap het aan Jackie Stewart gegaan met die nuwe Tyrrell. Ferrari het tradisioneel die seisoen met sy volle aandag op die sportmotorkampioenskap eerder as Formule Een begin, 'n feit wat John Surtees reeds in die middel van die 1966-seisoen laat vertrek het. Ickx het in die reën op Zandvoort gewen op Firestone nat bande, terwyl Stewart geen kans gehad het met sy Goodyear-rubber nie.

Daarna moes hy baie keer onttrek, terwyl Stewart die een oorwinning na die ander behaal het, ten spyte daarvan dat Ickx hom weer 'n goeie uitdaging by die Nürburgring gegee het, waar albei jaers van 1968 tot 1973 oorwinnings gedeel het. Daardie lang en baie uitdagende baan was die gunsteling van Ickx, terwyl Stewart dit die 'Groen Hel' genoem het, sowel as 'n dryfkrag agter die jaersboikot van 1970 wat die Duitsers aangespoor het om die uitleg van die baan, wat reeds in 1927 gebou is, te herwerk. Stewart het gesê die enigste ding wat sedertdien verander het, was die bome wat groter gegroei het. Soos versoek, is bome naby aan die baan afgesaag en vervang met 'n klein aflooparea, en armco. Dus het die Skot en die Belg nie net op die baan baklei nie, maar ook van die baan af. Stewart het voortdurend geveg vir meer veiligheid in Formule Een, terwyl Ickx gedink het dat dit die uitdaging uit die sport neem.

In 1972 het Ickx by Ferrari gebly en tweede in Spanje en Monaco geëindig. Daarna het die Ferrari vele kere uitgeval. Tog was dit weereens die Nürburgring waar Ickx gretig was om te wys dat dit "sy baan" was, wat sy groot mededinger Stewart glad nie kans gegee het nie. Net soos Stewart 'n jaar later betref, en ander kampioene soos Juan Manuel Fangio in 1957, het dit geblyk dat Ickx se laaste Formule Een-oorwinning by Nürburgring gekom het, waar voortreflike bestuursvernuf voortreflike masjinerie kon klop.