Kadmiumtelluried
|
Algemeen | |
|---|---|
| Naam | Kadmiumtelluried |
 | |
| Chemiese formule | CdTe |
| Molêre massa | 240,01 [g/mol][1] |
| CAS-nommer | 1306-25-8[1] |
| Voorkoms | swart vastestof[1] |
| Reuk | reukloos[1] |
| Fasegedrag | |
| Selkonstantes | a=648,1 [2] |
| Ruimtegroep | F43m |
| Nommer | 216 |
| Strukturbericht | B3 |
| Smeltpunt | 1041 °C[1] |
| Kookpunt | |
| Digtheid | 5,855 [g/cm3 (X-straaldigtheid) [2] |
| Oplosbaarheid | onoplosbaar |
| Ksp | 9,5 10-35[3] |
|
Suur-basis eienskappe | |
| pKa | |
|
Veiligheid | |
| Flitspunt | |
|
Tensy anders vermeld is alle data vir standaardtemperatuur en -druk toestande. | |
Portaal  Chemie
| |
Kadmiumtelluried is 'n verbinding van kadmium en telluur met die chemiese formule CdTe.
Dit is 'n halfgeleier met 'n direkte bandgaping van 1,606 eV (@4,2K).[2]
Kristalstruktuur[wysig | wysig bron]
Kadmiumtelluried kristalliseer in die kubiese sfaleriet-struktuur (B3 in die strukturbericht-klassifikasie. Dunne lae met die (metastabiele) wurtziet-struktuur kan deur dampneerslag vervaardig word. Onder drukke van 35 kbar skakel die sfaleriet om na 'n haliet-struktuur.[2]
Sonkragmateriaal[wysig | wysig bron]
CdTe is ná kristallyne silikon die tweede belangrikste materiaal wat in sonselle gebruik word. In 2023 het dit 5% van die wêreldmark verteenwoordig. In die laboratorium is 22,1% doeltreffendheid bereik, maar die gemiddelde doeltreffendheid van selle wat in 2020 op die mark verskyn het, was 18%.[4]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 "sds". Fisher.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 A.J. Strauss (1977). "The physical properties of cadmium telluride". Revue de Physique Appliquée. 12 (2): 167–184.
{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link) - ↑ Parikhit Sinha, Andreas Wade. "Assessment of leaching tests for evaluating potential environmental impacts of PV module field breakage". First solar.
{{cite web}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link) - ↑ "Cadmium telluride". Office of ENERGY EFFICIENCY & RENEWABLE ENERGY.